از بحث شیرین کش موی محمد نوری که بگذریم، باید از عادل فردوسیپور بپرسیم
دلیل انتخاب هدایت ممبینی برای کارشناسی صحنههای دربی چه بود؟!
خود
اصفهانیان که رئیس کمیته داوران است (و چه رئیس پر ایرادی هم هست) از چند
صحنه داوری دربی ایراد گرفته بود اما جناب ممبینی تمام سعی و تلاشش را کرد
تا بگوید در دربی همهچیز گل و بلبل بوده و آب از آب تکان نخورده است. او
که در کمیته داوران هم کار میکند، مسلماً انتخاب خوبی نبود و به جرأت
میتوان گفت عادل از بین دهها گزینه، بدترین انتخاب ممکن را انجام داد.
اولین انتخاب بد را کمیته داوران (یا شاید هم دپارتمان داوری) با برگزیدن
جهانبازی برای دربی انجام داد اما انتخاب عادل فردوسیپور از انتخاب کمیته
داوران هم به مراتب بدتر بود و او که به شکل اعجابآوری از فوتبالیستهای
خلافکار در برنامهاش دفاع کرد، با انتخاب ممبینی نشان داد که گاهی اوقات
اصلاً خوشسلیقه نیست و چه بسا با آن کارنامه درخشان در حد یک مجری معمولی
نزول میکند (البته گاهی اوقات) مدتهاست که عادل، چهرههایی را در
برنامهاش نشان میدهد و کسانی را روی خط میآورد که همه - حتی آنهایی که
قبولش دارند و دوستش دارند- متعجب میشوند.
آقای فردوسیپور! سرمان را به میز بکوبیم؟!
واقعاً
دلیل حمایت عادل فردوسیپور را از بازیکنان سربازی که کارت معافی را جعل
کردهاند، نمیفهمیم. این طور وقتها به قول خود عادل تنها کاری که از دست
آدم برمیآید، این است که سرش را محکم به میز بکوبد. به راستی گناه کسانی
که به خدمت رفته و کارت معافی نگرفتهاند و یا پول نداشتند کارت معافی!
بگیرند، چیست؟ آیا سر آنهایی که 2 سال یا 21 ماه خدمت کردند و بیپشت و
پناه بودند و اهل خرج کردن هم نبودند، کلاه نرفته است آقای فردوسیپور!