سلیقه کلی پرسپولیس در فصل تازه را می‌توان از پیراهن این تیم فهمید؛پیراهنی که طرح زشت و بی‌شناسنامه‌ای دارد و دقت و ظرافت به کار رفته در طراحی آن، در حدی است که انگار خواسته‌اند «کاور» تمرین تحویل تیم بدهند؛کاوری، نه پیراهنی که توسط تولیدی «حصاری» که مدیر آن رفیق شفیق عباس انصاری‌فرد است، طراحی شده است. پیراهن پرسپولیس در فصل جدید گویای خیلی چیزهاست؛گویای سلایق مدیریتی این باشگاه، ذهنیت مردان تصمیم‌ساز و تصمیم‌گیرنده باشگاه و گویای هویت دیروز و امروز آن تیم.
هر تابستان پیش از آغاز فصل،تیم‌های بزرگ لیگ‌های اروپایی پیراهن تازه خود را در مراسمی خاص رونمایی می‌کنند و طراحی پیراهن، به نوعی هویت تیم پرطرفدار را نیز نشان می‌دهد. مثلا پیراهنی که منچستریونایتد در فصل تازه لیگ انگلیس و اروپا به تن خواهد کرد، به مناسبت صدساله شدن این باشگاه، شبیه طرح کلی پیراهن این تیم در صد سال پیش است.
در واقع هویت دیروز و امروز یونایتد را می‌توانیم در طرح پیراهن تیم ببینیم. پیراهنی که پرسپولیس دیروز مقابل استقلال اهواز به تن داشت اما چه چیزی را نشان می‌داد؟ غیر از بدسلیقگی و بی‌فلسفگی، نشانگر چه چیزی بود؟ حتی رنگ غالب در پیراهن پرسپولیس نیز مشخص نبود. یعنی خلط رنگ‌های قرمز و سفید به اندازه‌ای بود که نه می‌شد رنگ پیراهن را سفید دانست و نه «قرمز» دانستن رنگ پیراهن، شدنی بود.
در همین پیراهن زشت است که اتفاقات عجیب و غریب رخ می‌دهد؛ بادامکی که از فهرست 18 نفره هم بیرون می‌ماند، قراردادش تمدید می‌شود و به ترکیب اصلی می‌رسد و در نازل‌ترین کیفیت ممکن بازی می‌کند و علی کریمی که قیمتش نصف توانایی‌اش است و عاشق ماندن در پرسپولیس است، چاره‌ای جز رفتن ندارد. در همین پیراهن است که 7 تغییر در ترکیب اصلی ایجاد می‌شود و فصل قبل هم نسبت به فصل قبل‌تر آنقدر تغییر رخ داده بود که مقابل استقلال اهواز، تنها کریم باقری و سپهر حیدری مهره‌های ثابت پرسپولیس باشند که تجربه آن روز تاریخی قهرمانی لیگ در بازی با سپاهان را داشتند.
پیراهن زشت، هویت دیروز و امروز را مخدوش می‌کند. اگر یک روز با لباسی زشت و کثیف سر کار بروید، دیدگاه همکاران‌تان نسبت به شما عوض می‌شود و تصویر ذهنی و عینی که از شما ساخته‌اند، تحت‌تاثیر قرار می‌گیرد و حتی در کلیات، روی شما حساب نمی‌کنند و هویت شما ناخواسته مخدوش می‌شود؛گذشته و امروزتان دست کم گرفته می‌شود. خراب کردن هویت و تمامیت یک نفر یا یک مجموعه، ساده‌ترین کار است.حفظ هویت،سخت است و ارزش افزوده دادن به هویت؛خیلی سخت.