از اول گزارشش بنای کار را بر این گذاشت که افشین قطبی، تیمملی و فدراسیون فوتبال را نقد کند! البته برای جواد خیابانی که خود را گزارشگری باسابقه و حرفهای میداند انجام دادن همه این کارها به علاوه گزارش بازی، مطمئنا کار راحتی است؛ ضمن اینکه جواد خیابانی با گزارشش دوباره نشان داد که فراز و فرود بسیاری را در این مدت طی کرده است.
همانطور که ما میدانیم، جواد خیابانی هم میداند که گزارشگر باید در حین گزارش تا جایی که امکان دارد بیطرف و همچنین مواظب گاف دادن باشد. با این حال متاسفانه چهارشنبهشب گافهای به یادماندنی از سوی جوادخان در یادمان ماند؛ مثل صحنهای که بازیکن بوسنیایی گل زده بود و خیابانی گزارش کرد: «با زدن این گل تعداد بازیهای ملیاش به عدد 15 رسید!» البته این تنها گاف به یادماندنی خیابانی نبود؛ به این جمله در حین تعویض شجاعی دقت کنید: «شجاعی بازی خوبی را به نمایش گذاشت اما حیف که گل نزد و تعویض شد!» گویا آقای خیابانی ندید که مسعود شجاعی زننده یکی از گلها بود!
- زمانی که بازیکن بوسنی تعویض شد خیابانی درست در یک گاف مشابه گزارشهای گذشتهاش گفت: «داور بازیکن را اخراج کرد!» البته خیابانی عاشق تحلیل است و دوست دارد گزارشهایش با تحلیلهای فنیاش همراه باشد؛ زمانی که ایران دو بر صفر عقب بود او با خیال راحت گفت: «هم قطبی مشکل دارد و هم تیمملی! قطبی همانطور که قول داد تیم ملی را به جامجهانی ببرد و بدقول شد، این بار قول داده تیمملی را قهرمان جامملتهای آسیا کند که البته امیدواریم این بار خوشقول باشد!»
- شاید به تحلیلهای او ایراد زیادی وارد نباشد اما زمانی که ایران با گل آندو سه بر دو جلو افتاد، خیابانی هیجانزده درباره تیم بوسنی گفت: «بوسنی در تمام طول بازی خوب بود اما به یکباره بد شد و به همین خاطر سه گل خورد ...! »
جواد خیابانی تعاریف بیش از حدی از میثاق معمارزاده و رحمان احمدی کرد، در حالی که دروازهبان دوم تیم ملی وحید طالبلو است. آمدن ایمان مبعلی آنقدر او را هیجانزده کرد که او مرتب میگفت: «در امارات به ایمان میگویند مهندس یا متخصص شوت» با این حال ای کاش آقای خیابانی گزارشگر تحلیلگر نوستالژیک ایران – استرالیا 8 آذر 76به این نکته کوچک اشاره میکرد که ای کاش آقای دایی ایمان مبعلی را به تیمملی دعوت میکرد تا به این روز نیفتیم و جامجهانی را از تلویزیون با حسرت نبود ایران تماشا نکنیم. ببخشید آقای خیابانی! ما شما را دوست داریم که به شما توجه ویژهای داریم.