ارگانی که با درآمدهای چند صد میلیاردی از تبلیغات در خلال برنامههای
فوتبالی سالها است سود کلانی به جیب میزند و هرگز حاضر به پرداختن حقوق
واقعی باشگاهها نیست. عادل فردوسیپور به عنوان مجری یکی از پرمخاطبترین
برنامههای سیما هیچگاه به موضوع حق پخش ورود نکرده است که این اغماض
برای مردی که خود را همواره حامی فوتبال و باشگاهها معرفی کرده و مدعی
عدالت محوری است، جای تامل و شگفتی دارد.
برنامه نود با نما و پوزیشن شفافسازی و یکسان پردازی به زیر و بم
مسائل فوتبال سالها است دوشنبه شبها روی آنتن میرود. این برنامه به ظاهر
کوشیده به مسائل مربوطه و وقایع مهم فوتبال بپردازد و طی سالیان حیات خود
بر همین مدار حرکت کرده است. نود اما زیرکانه هیچگاه به مساله مهم حق پخش
ورود نکرده است و عادل فردوسیپور هرگاه با سوال مدیران فوتبالی پیرامون
نادیده گرفته شدن حق پخش تلویزیونی مواجه شد مسیر موضوع برنامه را به سوی
دیگری تغییر داد تا سازمان متبوعش زیر سوال نرود.
بیانیهای که هفته پیش از سوی 16 باشگاه لیگ برتری به امضا رسید اهمیت
پرداختن به موضوع مهم حق پخش را دوباره گوشزد میکرد. چه موضوعی از این
مهمتر که باشگاهها پای برگهای را امضا کرده بودند که در آن نوشته شده
بود چنانچه سازمان صدا و سیما تکلیف حق پخش تلویزیونی را مشخص نکند مانع
ورود دوربینها به ورزشگاهها میشوند. عادل فردوسیپور اما به مانند سنوات
گذشته از کنار پرداختن به این مساله مهم گذر و هدفگذاری برنامهاش را طوری
ترسیم کرد تا موضوعات به سمتی نرود که مجبور شود به بیانیه و اخطاریه
باشگاهها بپردازد.
در سالهای حیات برنامه نود سوژههای گوناگونی به نقد، موشکافی و بررسی
گذاشته شده است. از پرداختن به حواشی حاکم بر تیمها که منجر به
محرومیتهایی برای بازیکنان، مسوولان و حتی مدیران شده تا کنکاش درباره علل
اشتباههای داوری و بحثهای بزرگتری همچون فساد در فوتبال، دلالی، رشوه یا
کند و کاو درباره فقدان سازماندهی مناسب در مدارس فوتبال و دهها و بلکه
صدها سوژه دیگر در برنامه نود به آن پرداخته شده است. عادل فردوسیپور حتی
گاهی به سدی برابر سیاسیون و حتی وزارت ورزش یا همان سازمان تربیت بدنی
سابق بدل میشد و تصمیمگیران این ارگان را به دلیل دخالت در امور فدراسیون
فوتبال به چالش میکشید. از یاد نمیرود که فردوسیپور به دلیل آنکه
نهادهای بالادستی در زمان ریاست علیآبادی بر سازمان تربیت بدنی مانع طرح
سوالش در برنامه نود شدند او برنامه را به دلیل آنچه نادیده گرفته شدن
عدالت میدانست نیمه کاره رها کرد. فردوسیپور طی همه این سالها خود را
بدل به ترازویی برای فوتبال ساخته است و خود و برنامهاش را منصفترین جلوه
داده و دادگریاش را بارها به رخ کشیده است. همین تفکر اما هرگز به
مسالهای ورود نکرده است که جزو ضروریترین موضوعات فوتبال در سالیان گذشته
به حساب میآید و همواره با ترفند و شگردی خاص از تفحص و کنکاش درباره
پرداخت نشدن حق پخش تلویزیونی طفره رفته است. امشب برنامه نود بار دیگر روی
آنتن میرود و احتمالا برای عادل فردوسیپور پرداختن به بیانیه باشگاهها
در اولویت نخواهد بود و او هیچ اشارهای به این ماجرا نمیکند و بازیهای
هفته چهارم و پنجم را به سوژه اول برنامهاش بدل خواهد ساخت. فردوسیپور
اما در قبال فوتبالی که برای برنامهاش سودآوری میلیاردی داشته و از کنار
همین ارسال پیامک ارتزاق میکند مسوول است و لااقل میتواند با دعوت از
مسوولان سازمان صدا وسیما و مدیران باشگاهها اختلاف نظرها در این زمینه را
به یک نتیجه واحد و مشخص برساند.
سالها است حق واقعی فوتبال پرداخت نمیشود و عادل فردوسیپور که بارها
در برنامهاش اشاره کرده به اهمیت خصوصیسازی باشگاهها و خود را حامی
باشگاهها میداند باید به این مهم واقف باشد که خصوصیسازی در فوتبال
ایران ممکن نیست مگر با پرداخت حق واقعی باشگاهها از سوی سازمان صدا و
سیما. بزرگترین منبع درآمدی باشگاهها همین حق پخش تلویزیونی است که در همه
کشورها نیز اعمال میشود در حالی که همواره این ابهام وجود داشته که چرا
سازمان صدا و سیما به رغم آنکه با پخش بازیهای مهم فوتبال داخلی وقتی
درآمدش سر به فلک میزند سهم باشگاهها را نمیپردازد. اگر عدالتی نزد
فردوسیپور و برنامهریزان برنامه پر مخاطب نود هست باید فیالفور موضوع به
شور و مشورت گذاشته شود و صدا و سیما دلایل پرداخت نشدن حق پخش تلویزیونی
به باشگاهها را در اختیار افکار عمومی قرار دهد.