علی دایی و پرسپولیس اش، امروز بالاخره اولین 3 امتیاز رقابت های لیگ چهاردهم را به دست آوردند اما ورای این پیروزی خانگی و فرصت طلبی گلزن تازه واردشان، نمایش بسیار ناامیدکننده ای داشتند. پرسپولیس در سراسر 90 دقیقه تنها صاحب دو موقعیت گل جدی شد که اولی اش به تور دروازه رقیب چسبید. این در حالی بود که ذوب تقریبا در همه 90 دقیقه سوار بر بازی بود و اگر درخشش نیلسون به ویژه در دقایق پایانی نبود، تهران را دست خالی ترک نمی کرد.
شاگردان یحیی گل محمدی در مسابقه امروز، به خوبی توپ را در نقاط مختلف زمین به گردش درمی آوردند و با پاسکاری به محوطه جریمه حریف نزدیک می شدند اما پرسپولیسی ها تقریبا از همان پاس سوم توپ را به به حریف تقدیم می کردند. تیم میزبان دیدار امروز به ویژه در ساماندهی ضدحملات بسیار بسیار ضعیف بود و عملا نمی شد چیزی به نام انتقال سریع توپ از دفاع به حمله در مواقع توپ گیری از تیم حریف را در این تیم مشاهده کرد.
اولین 3 امتیاز فصل، بین پرسپولیس و بحران فاصله خواهد انداخت اما حقیقت آن است که پیروزیِ تیمی که در خانه و پیش چشم تماشاگرهایش هیچ ضربه ای را روانه دروازه حریف نمی کند، آنقدر پررنگ نبوده که هواداران این تیم را به آینده امیدوار کند. در واقع آن ها به جای اینکه این 3 امتیاز را یک اتفاق ویژه برای هفته های پیش رو بدانند، آن را به چشم یک نمایش تمام عیار از داشته های نه چندان قابل دفاعِ فنی و نفری تیم دایی نگاه می کنند. پرسپولیس با نمایش کسل کننده و ضعیف اش در مسابقه امروز نشان داد نمی شود برای لیگ چهاردهم حساب ویژه ای روی این تیم باز کرد. به ویژه در هفته هایی که بهترین بازیکن این تیم نیز محروم است و از سوی دیگر سپاهان با قدرت تمام بر صدر جدول رده بندی تکیه زده است و رقبا را یک به یک تارومار می کند.