*محمد سررشته داری
شرایط در میان مردم به سود وزارت خانه ورزش نیست ،حداقل تا کنون اینگونه نیست مگر آنکه سرخابی ها شرایط را عوض کنند در واقع نوع ورود وزارت به مبحث فوتبال که شاهرگ ورزش است و با جامعه ارتباط مستقیمی دارد از ابتدا غلط بود و حالا در میان کامنتهای مردم در فضای مجازی می توانی حس کنی که مردم در صورت نتیجه نگرفتن تیمهای مورد علاقه خودشان به دنبال قربانی می گردند تا همه اشتباهات را روی سر آن قربانی بریزند
شعار اولیه این بود:فوتبال را باید ارزان کنیم !
این در حالی بود که در میان فوتبالیستها تنها ده نفر بودند که بالای یک میلیارد پول می گرفتند و البته قیمتشان هم جهانی بود
شعار ثانویه از بین بردن هیجان کاذب بود و شعار ثالث بالا رفتن کیفیت فنی
نتیجه اما تا این لحظه چنین است:
قرار دادها همان قرار دادهای قبلی است و حتی اعلام لیست قراردادها از سوی استقلال با واکنشی مواجه شد که در تاریخ فوتبال ایران سابقه نداشت!در واقع تمامی رسانه های مکتوب بدون استثنائ به استقلال خرده گرفتند که چرا لیست غیر واقعی منتشر کرد این مسئله در رسانه های مجازی و غیر رسمی هم واکنش شدیدی داشت که دود آن بعدها به چشم خود دولت خواهد رفت!
در پرسپولیس هم البته همه این مخالفتهای مردمی ادامه داشت با این تفاوت که هواداران آنها به دلیل از دست دادن سید جلال و پولادی و خلعتبری شاکی بودند و عصبانی !
در واقع آن باشگاه که به دلیل بدهی های بیشتر نتوانست قیمت ستاره هایش را بپردازد به یک شکل و دیگری که با بدهی های کمتر توانست ستاره ها را جذب کند به شکلی دیگر مورد انتقادات شدید قرارگرفتند تا همه استراتژی های وزارت و جناب دکتر خادم با مشکل مواجه شود و به نوعی شکست خورده باشد
حتی در مبحث هیجان کاذب هم این استراتژی با حمله و پرتاب اشیائ در فینال جام شهدا از سوی هواداران دو تیم و البته هواداران استقلال به بازیکنان خودشان با چالش مواجه شد تا به این نتیجه برسیم که در قدم اول استراتژی وزارت با چالش مواجه شده است
حتی در مبحث صرفه جویی هم چنین بود تا جاییکه سقف قرارداد باشگاهها برای استقلال پانزده میلیارد بود اما بدون احتساب قرارداد کادر فنی و بازیکنان جوانی که در لیست منتشره نیستند و با وجود آنکه باور کردن اینکه صادقی و آندو و خسرو و بیک زاده یک میلیارد پول گرفته اند سخت است هم جمع کل می شود چهارده میلیارد و خورده ای که با احتساب هزینه های جاری برای نگه داری چمن و پول برق و آب و گاز و اینترنت و تلفن و هواپیما و هتل و اتوبوس و غذا و دارو و لباس و اثاثیه و ....حداقل بیست و سه چهار میلیارد می شود، باید گفت نسبت به پارسال که تیم هزینه های بیشتری به دلیل دو حضور(نهایی 2013 و مقدماتی 2014 در یک فصل ) در آسیا داشت صرفه جویی که نشده هیچ پول بیشتری هم هزینه شده است!
نگاه به لیست ها و مصاحبه ها نکنید واقعیت اینست که سرخابی ها در واقع با تغییرات اخیر تخریب شده اند چرا که پرسپولیس شاه مهره هایش را از دست داد و استقلال همان بریز و بپاش ها را داشت این در حالی است که پرسپولیس پس از چند سال تازه جان گرفته بود و استقلال هم هر سال تا روز آخر مدعی قهرمانی بود و دو جام داخلی و یک صعود به چهار تیم برتر آسیا و رسیدن به رتبه 55 جهان طی چهار سال اخیر را با خود یدک می کشید!
وزارت وارد چالشی جدی شده است و اصالتا شاید به همین دلایل باشد که معمولا دولتها تا می توانند از فوتبال فاصله می گیرند و اگر دخالتی هم داشته باشند از دور است و رسانه ای نیست چرا که با توده مردم طرف می شوند
باید دید این ره به کجا می رسد؟ امیدواریم پایانش مثل ابتدای آن نباشد و همه چیز آرام تر و صحیح تر و با موفقیت بیشتر رخ دهد