<font>امیر حسین صادقی را امسال با بازوبند کاپیتانی استقلال خواهیم دید. او اگرچه پسر استقلال است و در تیمهای پایه آبیها پرورش یافته اما تا امروز کمتر بازوبند استقلال را به بازو بسته و در هیچ دورهای کاپیتان اول بودن را تجربه نکرده است، حتی در فصل گذشته که او بیش از بقیه همبازیانش سابقه حضور در استقلال را داشت. <br> <br> استقلال اگرچه همچنان تیمی است که بازیکنان دیرپایش را در اختیار دارد اما هیچ کدام از این چهرهها تجربه بلندمدت کاپیتانی را نداشته اند، نه امیر حسین صادقی، نه آرش برهانی، نه آندو و خسرو. شاید امیر حسین در چنین شرایطی بهترین گزینه باشد، مدافعی که 2 جام جهانی را تجربه کرده و مهمتر اینکه در استقلال یدبیضایی دارد. <br> <br> استقلال اما پیش ترها کاپیتانهایی داشته که برای کاپیتانی کاراکتر ویژهای داشتهاند. از منصور پورحیدری، حسن روشن و ناصر حجازی تا شاهین بیانی، امیر قلعه نویی، جواد زرینچه، علی منصوریان، مهدی پاشازاده و فرهاد مجیدی. حالا اما امیر حسین کاپیتان استقلال است، بازیکنی که دیگر آن پسرک سابق نیست، به جای شیطنت سالهای آغازین حضورش در استقلال حالا پختگی را در بازیاش میبینیم و البته حضور در جام جهانی برزیل هم تجربه فوقالعادهای برای کاپیتان جدید آبی هاست. استقلال امسال تیمش را میسپارد دست امیر حسین. کاپیتان پسری است که در تیمهای پایه همین باشگاه ساخته شده و امیر حسین در این زمینه سابقه دارتر از چند کاپیتان پیشین استقلال است. <br> <br> کاپیتانهایی را به یاد دارید که دست پرورده استقلال نبودند و به بازوبند استقلال رسیدند. کاپیتانی امیر حسین شاید منتقدانی هم دارد، منتقدانی که او را صاحب کاراکتر کاپیتانی نمیدانند اما واقعیت این است که امیر حسین بهترین گزینه برای استقلال این فصل بود و با امیر حسین سالهای دور نیز فاصله دارد و به آنجا رسیده که بتواند تیم را در حوزه کاپیتانی اداره کند.</font>