استقلال چهره عوض میکند و در فصل چهاردهم با تغییرات گام به میدان خواهد گذاشت. این تحولات از چارچوب دروازه آغاز میشود و در خط حمله به پایان میرسد. دگرگونی در چارچوب دروازه وقتی قطعی شد که مهدی رحمتی 2 میلیارد و نیم پول گرفت و به پیکان رفت. حالا امیر قلعهنویی از میان محسن فروزان و داسیلوا باید یکی را برگزیند.
احتمالا انتخاب اول او فروزان خواهد بود اما امیر نیم نگاهی هم به دروازهبان بلند بالای برزیلی خواهد داشت تا جای خالی مهدی رحمتی را در فصل پیشرو پر کند. نشانههایی از تغییرات را در خط دفاع استقلال میتوان از هم اکنون مشاهده کرد. مگر میشود میلاد فخرالدینی را در استقلال فصل چهاردهم نیمکت نشین دید؟
او را یکی از بهترین خریدهای استقلال در فصل چهاردهم میدانند. فخرالدینی را در پست دفاع راست استقلال خواهیم دید. جایی که تا بعد از جدایی منتظری در اختیار مجید غلامنژاد قرار گرفت اما این بازیکن هیچگاه نتوانست مهره اطمینان بخشی در دست قلعهنویی باشد. در دیگر پستها نیز بعید است تغییری شاهد باشیم. امیرحسین صادقی و حنیف عمرانزاده در دفاع میانی بازی میکنند و هاشم بیکزاده دفاع چپ استقلال خواهد بود. دایره تغییرات اما خط میانی استقلال را هم در بر میگیرد. امید ابراهیمی را از همین حالا در ترکیب اصلی استقلال تصور کنید.
حتی اگر قرارداد آندو هم تمدید شود او برای استقلال بازی خواهد کرد. مهدی کریمیان هم با اینکه به 33 سالگی رسیده همینطور. او نیز پلیمیکر تیم قلعهنویی خواهد بود اما در استقلال فصل بعد همچنان شاهد حضور خسرو حیدری در پست گوش راست و احتمالا پژمان نوری در پست گوش چپ خواهیم بود. در این پست خرسندنیا هم هست اما اکنون نمیتوان درباره میزان تواناییهای او چیزی گفت. در خط حمله استقلال نیز بازی کردن سجاد شهباززاده را میتوان قطعی دانست. حال چه کسی بیرون بنشیند مشخص نیست.
تجربه برهانی میگوید او در ترکیب اصلی باشد اما محمد قاضی هم مهاجم بدی نیست و لااقل در فصلی که استقلال تنها درگیر رقابتهای داخلی است میتواند نقش یک مهاجم را بهتر ایفا کند. آری استقلال در فصل چهاردهم با لیگ قهرمانان آسیا درگیر نیست. اگر چه این وضعیت خوشایند هواداران این تیم نخواهد بود و باید بازیهای رقیب سنتیشان در لیگ قهرمانان آسیا را ببینند و حسرت بخورند اما این غیبت بیفایده هم نیست و آبیها میتوانند تمام نیروی خود را در لیگ ذخیره کنند.
تصور اینکه استقلال بتواند با این بازیکنان دو جام داخلی را کسب کند اکنون محال است. تا وقتی ماهیت استقلالی که قلعهنویی ساخته مشخص نشود نمیتوان با شجاعت از قهرمانی دوگانه آبیها در فصل آتی صحبت کرد. استقلال با سیمایی کاملا متفاوت گام به میدان میگذارد و بازیکنانی را در ترکیب این تیم میبینیم که هیچگاه ندیدهایم.
اگرچه قلعهنویی کوشیده شاکله اصلی را حفظ کند اما به سبب ناکامی فصل پیش مشخص نیست که هم بندیهای او در تیم جدید میان بازیکنان جدید و قدیم پاسخ مثبت بدهد یا خیر. آنچه موجب برآمدن یک تحلیل قطعی از استقلال فصل بعد میشود این است که لااقل 10 بار آبیها را در لیگ مشاهده کنیم.