در میان اخبار پرسروصدای نقل و انتقالات و هیاهوی پرواز ملیپوشان به جام جهانی، خبر خداحافظی کیانوش رحمتی از فوتبال شاید خبر چندان مهمی به نظر نرسد. اما این هافبک سابق استقلال، سایپا و پاس از جمله بازیکنان بااخلاقی است که نمونهاش را کمتر در میان فوتبالیستهای ایرانی میبینیم.
کیانوش متولد ۱۳۵۷ در نوشهر است و فوتبالش را از تیم شموشک نوشهر آغاز کرد. او بعدها در تیمهای پاس، سایپا، استقلال و مس کرمان نیز حضور موثر و بیحاشیهای داشت. کیا از جمله بازیکنانی بود که با لفظ «بازیکن کارگر» از آنها یاد میشود و فعالیتشان بسیار موثرتر از چیزی است که به چشم میآید. او از جمله بازیکنان زحمتکش فوتبال ما بود که به واسطه بازی در پست هافبک دفاعی فرصتی برای ستاره شدن به دست نمیآورند.
او با تیم سایپا و تحت هدایت علی دایی قهرمانی در لیگ برتر را تجربه کرد و در دوران حضور دایی در تیم ملی نیز از بازیکنان محبوب دایی بود و چند بازی ملی را هم به کارنامهاش اضافه کرد. رحمتی فصل گذشته به دلیل تزریق آمپول توسط پزشکان مس کرمان چند ماهی از میادین دور بود در نهایت تصمیم به آویختن کفشهای خود گرفت.
او امروز بالاخره تصمیم قطعیاش برای خداحافظی را رسانهای کرد و درباره این تصمیم گفت: در یکی دو سال اخیر مصدومیتهای زیادی گریبانگیر من شد و واقعا از این موضوع خسته شدهام. دلم برای فوتبال تنگ میشود اما چارهای جز این کار نداشتم زیرا دیدم نمیتوانم انتظاراتی که خودم دارم را برآورده کنم و این مهمترین مسئله است. شاید بتوانم از این فوتبال پولی دربیاورم اما زمانی که رضایت نداشته باشم برایم دلچسب نخواهد بود.»
کافی است جمله آخر او را یک بار دیگر بخوانید تا به تفاوتهای دیدگاهش با دیگران پی ببرید. فوتبال ایران امروز یکی از کمحاشیهترین و حرفهایترین بازیکنانش را از دست داد.
خداحافظ کیای با اخلاق... خداحافظ آقای رحمتی.