مهدی رحمتی را می‌شود یک بازیکن استثنایی دانست. بهترین دروازه‌بان سال‌های اخیر ایران که ناگهان از تیم ملی و جام جهانی باز می‌ماند. از آن اتفاقات عجیب که سالها بعد در خاطره‌نگاری‌ها مرور خواهد شد. که همبازی‌ها و دوستدارانش از آن خواهند گفت. روزنامه‌نگار‌ها برایش اسطوره‌سرایی یا افشاگری خواهند کرد. این هم از شگفتی‌های روزگار است. اینکه او روی مبل خانه لم بدهد و با نگاه حسرت‌بار حضور همبازی‌هایش را در برزیل تماشا کند. با مهدی رحمتی از همین‌ها گفتیم. از آنچه در استقلال و تیم ملی گذشت. از حرفهای پشت پرده. او همه را جواب داد. بی‌پرده‌ترین مصاحبه ممکن. اما این همان چیزی نیست که در مقابل شماست. مهدی رحمتی همه حرف‌ها را گفت و خواست داغ‌ترین بخش آن چاپ نشود. الان ما مانده‌ایم با این پرسش که فوتبال ما با این همه حاشیه چطور همچنان روی پا ایستاده است. با این سوال که استقلال با این همه پشت پرده چطور موفق شده پنجم شود؟!
الان ما صدا ضبط کنیم یا خودت داری ضبط می کنی؟
بعضی وقت ها لازم است صدا ضبط کنم.
وقتی آدم ها حرف های شان را عوض می‌کنند ، چه کاری از دستم بر می‌آید. فکر کن تیم ملی نمی رفت جام جهانی. می‌دانی چه بلایی سر من می‌آوردند؟ همین حالا که تیم صعود کرده این همه حرف و حدیث دارند.
صادقانه بگو، چقدر از نرفتن به جام جهانی افسوس می‌خوری؟
اگر بخواهم صادقانه جواب بدهم، افسوس نمی‌خورم، دوست داشتم همراه تیم به جام جهانی می‌رفتم، ولی خب تصمیمی بود که گرفته بودم و زمانی که تیم ملی هم نیاز داشت سعی خودم را کرده بودم و در خدمت تیم بودم.
تصمیم درستی بود یا اشتباه؟
تصمیمم که اشتباه بود. نباید این کار را می کردم.
اینکه می‌گویند یک سری از دوستان و اطرافیان مشورت بد به شما داده‌اند، درست است؟
نه بابا . هیچکس به من در این مورد مشورتی نداد . حتی خانواده‌ام هم نمی‌دانستند که من چنین تصمیمی‌گرفته‌ام، این تصمیمی بوده که خودم گرفتم و ترجیح می‌دهم آن را گردن کسی نیندازم.
خب اگر این تصمیم را نمی‌گرفتی، به نظرت همین روند اتفاق می‌افتاد یا اتفاقات طور دیگری رقم می‌خورد؟
شاید اگر آن زمان این تصمیم را نمی‌گرفتم، اتفاقات طور دیگری رقم می‌خورد. حالا الان به نظرم درست نباشد که در مورد این مسائل حرف بزنیم، ممکن است اتفاقات جور دیگری بیفتد.
بعید است که اینطوری باشد، چون چند شب قبل هم کارلوس کی‌روش اعلام کرد که بازیکن دیگری قرار نیست به تیم ملی اضافه شود.
خب اگر اینگونه باشد که برای تیم ملی و ایشان آرزوی موفقیت می‌کنم تا بتوانند در جام جهانی نتایج خوبی بگیرند و ما هم پای گیرنده تلویزیون از تماشای بازی تیم ملی لذت ببریم.
ولی وقتی در جام جهانی نباشی، آینده ات را باخته‌ای. ستاره ای مثل پرویز قلیچ خانی خیلی زود فراموش شد چون در جام جهانی نبود یا خیلی‌های دیگر مثل علی جباری و …
من همیشه سعی کرده‌ام، چه در ورزش چه در فوتبال، چه در کار و زندگی که مهم‌ترین نقش را داشته باشم. البته تا زمانی که کارایی داشته باشم. وقتی که آدم کارایی نداشته باشد بهتر است که کنار بکشد، من ۷۷ تا بازی ملی انجام داده‌ام، سالی که سپاهان بودم و اکثر بازیکنان ملی داشتند استراحت می‌کردند، با اینکه در جام باشگاه‌های آسیا، جام حذفی و لیگ‌برتر بازی می‌کردم، وقتی دیدم تیم امید به من نیاز دارد، به این تیم کمک کردم. من هیچ موقع برای تیم ملی کم نگذاشتم.
تقریبا مثل علی دایی هرجا تیم ملی بوده، تو هم می‌رفتی!
خب من با احتساب بازی‌های دوستانه حدود ۱۳۰ یا ۱۴۰ بازی برای تیم ملی انجام داده‌ام و همیشه حضور داشته‌ام، همیشه با مصدومیت یا با وجود مشکلات دیگر برای تیم ملی بازی کرده‌ام، هم آقای دایی می‌تواند این ادعا را تایید کند، هم آقای قطبی که من با بدترین شرایط برای ایشان بازی کردم. در آن برهه به این نتیجه رسیدم که نمی‌توانم مثل همیشه برای تیم ملی کشورم مفید باشم. شاید آن لحظه احساس کردم فکر می‌کنند به درد تیم ملی نمی‌خورم. من فقط خواستم به اندازه یک اردو استراحت کنم.
واقعیت همین بود؟ شاید یک جورهایی می‌خواستی ناز کنی و نازت را کی‌روش نکشید؟
ببینید من در برنامه زنده تلویزیونی ۹۰ جلوی میلیون‌ها بیننده خودم را مدیون کردم که قصدم ناز کردن و در تنگنا قرار‌دادن تیم ملی نبود.
خب جرقه این کار از کجا خورده شد؟ تو که دروازه‌بان ثابت تیم ملی بودی.
اصلا بحث جرقه مطرح نیست، من پارسال خیلی شرایط روحی بدی داشتم، البته شرایط فوتبالی خوبی را تجربه کردم.
چه مشکلی روحی وجود داشت؟
خب یک‌سری اتفاقات در تیم افتاد ، یک‌سری حرف‌و‌حدیث‌ها پیش آمد که بی‌تاثیر نبود. متاسفانه الان در فوتبال ایران طوری شده که همه به جای اینکه یک همتی بکنند یا کمکی بکنند، دنبال این هستند که حرف از این به اون ببرند و خیلی‌ها که جایگاه خود را متزلزل می‌بینند دست به این کارها می‌زنند، البته من هیچوقت از این کارها نمی‌کنم و از این حوصله‌ها ندارم، به‌خاطر همین سعی کردم خودم را جدا کنم.
خب الان کسی که هی می‌گویی بین تو و جواد را به هم زده مسافر جام جهانی است و تو باید بنشینی خانه بازی را ببینی!
ایرادی ندارد، من اصلا دوست ندارم به هر قیمتی باشم.آدم‌ها زندگی می‌کنند که قیمت پیدا کنند نه اینکه به هر قیمتی زندگی کنند. شما مثال قلیچ‌خانی را زدید، اما خیلی‌ها هم بودند که رفتند جام‌جهانی اما هیچ نشانی در فوتبال ندارند. مهم این است که بدانی چه کاره هستی و چه کاری از دستت بر می‌آید که همان را در طبق اخلاص بگذاری.
بسیاری از کارشناسان می‌گویند مهدی رحمتی الان بهترین دروازه‌بان ایران است .چه اتفاقی می‌افتد که این دروازه‌بان در زمان اوج خود به یکباره قید حضور در تیم ملی را می‌زند. این مشکل کجاست؟ مهدی رحمتی نمی‌تواند خودش را کنترل کند؟
ببینید ما متاسفانه سعی می‌کنیم به جای اینکه فوتبال‌مان را بالا ببریم، آن را به سمت حاشیه بکشانیم. آن موقع که گفتم شاید یک اردو نباشم ، واقعا اوضاع بدی داشتم.خدا را شاهد می‌گیرم قبل بازی با پرسپولیس بود و ۲ بار هم زانوی من حین تمرین پیچ خورد.درست یادم است که ۲ روز مانده به بازی پرسپولیس من کنار تیرک دروازه ایستادم تا کسی نگوید که مهدی رحمتی مصدوم است و روز بازی هم زانویم پیچید . اصلا آن روز خدا خیلی دوستم داشت که رباط پاره نکردم. خیلی شرایطم بد بود . نیاز به استراحت داشتم اما دوستانی که می‌توانستند وساطت کنند، خبر را بد به کی‌روش رساندند.
ولی اسمش شد خداحافظی مهدی رحمتی از تیم ملی.
نه من این را نگفتم. تازه گفته بودم که شاید نتوانم برای این اردو در خدمت تیم ملی باشم. به علاوه آن اردو هم برای بازی مهمی نبود، بازی مقدماتی جام جهانی که نبود.
تو خودت رسانه داری. سایت رسمی داری. چرا خبرت را در سایتی که داشتی نگذاشتی؟ بیانیه نویسی که خوب بلدی؟
من چی گفتم؟ شما می‌توانید به آرشیو خبرگزاری فارس مراجعه کنید، تیتر مطلب در همین مورد بود.
خب تو که شماره تماس کارلوس کی‌روش را داشتی، تلفنی اطلاع می‌دادی.
کی روش ایران نبود.
خب سیموئز یا گاسپار که ایران بودند.
نه متاسفانه آنها هم ایران نبودند. من اتفاقا با گاسپار رابطه خوبی داشتم و خیلی به هم نزدیک بودیم اما او ایران نبود. حالا بماند، بهتر است الان در مورد تیم ملی صحبت نکنم، چون الان تیم ملی درگیر اردوی جام جهانی است و ممکن است این صحبت‌ها جو اردو را به هم بزند . هرکس هم دنبال منافع خودش و آن چیزی است که در ذهنش وجود دارد.
اگر به این جام جهانی نروی، آخرین شانس حضور در جام جهانی را از دست داده‌ای؟
اینطور نیست، خدا را صد‌هزار مرتبه شکر که آنقدر در خودم توان می‌بینم که بتوانم فوتبالم را ادامه دهم چون الان ۳۱ سال دارم. این را بدانید که هیچوقت ماه پشت ابر نمی‌ماند و بالاخره جام جهانی می‌آید و می‌رود . بعدها خیلی چیزها معلوم می‌شود و خیلی‌ها افسوس خیلی چیزها را می‌خورند.
ناراحت نشو از این حرف، نمی‌خواهم بگویم از شکست تیم ملی در جام جهانی خوشحال می‌شوی اما وقتی آدم خودش فکر می‌کند جایی به او جفا شده یا حقش پایمال شده ، حس بدی دارد…
من یک چیزی به شما بگویم، چیزی که می‌گویی درست نیست، دوست ندارم در مورد کسی صحبت کنم، اما زمانی که کی‌روش در برنامه ۹۰ دروازه‌بان اول تیم ملی را معرفی کرد واقعا اولین کسی بودم که با اینکه او در اردوی تیم ملی بود، به او زنگ زدم و تبریک گفتم. بعد از بازی ایران و عمان که تیم ملی باخت بازهم اولین نفری بودم که به او زنگ زدم
اسمش را نمی‌گویی؟ منظورت رحمان است دیگر؟
روزی که تیم ملی برد من خیلی خوشحال بودم، چون فکر می‌کردم اگر تیم صعود نمی‌کرد چه فشاری به من می‌آوردند.
یعنی تو سیبل می شدی؟
صد‌در‌صد، یکی از شانس‌هایی که آوردم همین بود که تیم صعود کرد. شما در نظر بگیرید با اینکه تیم صعود کرد اما جایزه بهترین بازیکن سال را جلوی چشم تماشاگران از من گرفتند و به شخص دیگری دادند
پشت پرده این جریان چه کسی بود؟
قبلا درباره‌اش حرف زده‌ام همه می‌دانند چه کسی را می‌گویم.
چه کسی این‌کار را کرد؟
حالا هرکسی.
شاید واقعا رای نیاوردی؟
از لحاظ آماری من می‌توانستم بین کاندیداها قرار بگیرم اما نبودم.
بین کاندیداها که بودی.
بله یک کاندیدای بدون‌رای، باید شما بروید و ببینید چه کسی به من رای داده و چه کسی به من رای نداده بود. حالا خدا‌را‌شکر که شما در آن جلسه حضور داشتید و می‌دانید چه کسی به ما رای داده یا نداده
ظاهرا ملاک در رای ندادن این بود که به تیم ملی پشت کردی؟
من نمی‌خواهم از کسی اسم ببرم اما شما مطمئن باشید که من بهترین بودم و نگذاشتند. قبل از شروع جلسه تصمیم گرفته بودند که من نباشم. اصلا من از شما یک سوال دارم، کسی که انتخاب شد واقعا حقش بود؟ واقعا حقش بود؟ فقط با ۱۸ تا بازی؟ فقط این را بگویم که همین‌هایی که الان مرا متهم می‌کنند گفته بودند من نباشم.
این اتفاق از این نظر مهم است که گفتی فضایی علیه‌ات درست شده بود اگر نه جایزه اهمیتی برایت داشت؟
اصلا برای من مهم نبود. فقط در یک‌سال‌و‌نیم گذشته توانستم دوست و دشمن خودم را بشناسم و یاد بگیرم که با هرکسی باید مثل خودش رفتار کنم
ولی به هر حال امروز متهمی که به تیم ملی پشت کردی.
اصلا اینطوری نیست، من همین امروز مصاحبه کردم و گفتم که به خاطر شرایطی که در آن مقطع زمانی داشتم این تصمیم را گرفتم و آن‌زمان هرکس به من زنگ می‌زد صدایش را ضبط می‌کردم، تا بعدا حرف و حدیثی پیش نیاید.
اما مردم اینطور فکر نمی‌کنند.
خب مردم از خیلی چیزها خبر ندارند. معذرت می‌خواهم بازیکنان دیگری که برای سه بازی آخر به تیم ملی نیامدند، به تیم‌ملی پشت نکرده بودند؟ من جلوی دوربین تلویزیونی از مردم عذرخواهی کردم، در مورد مصاحبه‌ای هم که در مورد آقای کی‌روش انجام داده بودم، گفتم که عصبانی بودم و بعد از باخت آن مصاحبه را انجام دادم.
صحبت‌هایی که در برنامه ۹۰ انجام دادی به پیشنهاد آقای کفاشیان بود یا امید نمازی؟
نه، با کادر فنی تیم صحبت کردم.
با امید نمازی؟ البته او هم سرنوشتی بهتر از تو پیدا نکرد.
ببینید اصلا سرنوشت آدم‌ها مهم نیست، مهم جایی است که شما آخر باید در آن بخوابید، اگر نه دنیا دو روز است و یک روزش خوب است و یک روز بد.
آن زمان عده‌‌ای می‌گفتند رحمتی دوست دارد قلعه‌نویی به تیم ملی بیاید، می‌گفتند چنین حسی برای کروش ایجاد شده بود.
اصلا بحث اینها نیست، این حرف‌هایی که می‌زنند درست نیست. هر زمان که یک مربی از خارج می‌آید، کسانی که می‌توانند با او ارتباط نزدیکی برقرار کنند، جلو هستند. یک‌سری حرف‌هایی رد‌و‌بدل می‌شود که درست نیست، زمان آقای قطبی هم همینطوری بود، حتی یکبار خود قطبی علنا به من گفت که تو در سپاهان بهتر از تیم ملی بازی می‌کنی.
چه زمانی این اتفاق افتاد؟
دقیقا یادم نمی‌آید، فکر کنم در اردوی قطر بودیم که آقای تاج هم در این موضوع دخالت کرد.
یعنی مستقیما درگیر شدید؟
نه درگیری نبود، ایشان بین تمام بازیکنان یکدفعه گفتند ظاهرا یک عده دوست ندارند من در تیم ملی باشم.
در آن جلسه اسم جواد نکونام و مسعود شجاعی را هم برده بود؟
نه آن اتفاقات بعدا افتاد و برای جام ملت‌ها بود. این اتفاق در تورنمنت چهارجانبه قطر افتاد.
زمانی که افشین قطبی این صحبت را کرد، چه جوابی داشتید؟
من حرفی نداشتم که بزنم، خدا بالای سر ما هست، من همیشه با وجدان بازی کردم، برای تیم آقای قلعه‌نویی جلوی تیم آقای دایی بازی کردم، برای تیم آقای قلعه‌نویی جلوی تیم آقای مظلومی بازی کردم و بالعکس. در مس کرمان بودم و مقابل تیم مرحوم حجازی بازی کردم، من هیچ موقع کم‌کاری نکرده‌ام، دوست دارم شما صحبتی با مربیانی که من داشتم بکنید.
جالب است که مظلومی‌این حس را در مورد تو نداشت اما در مورد خیلی از بازیکنان دیگر داشت، اما قطبی و کی‌روش این نظر را در مورد تو داشتند.
چون هر دوی این بزرگواران از خارج کشور آمده بودند . شناختی از ما ندارند، اگر نه شما اگر بازی‌های من را مقابل ازبکستان و کره‌جنوبی در مقدماتی جام جهانی تماشا کنید، فکر می‌کنم تنها اشتباه من مربوط به بازی با ازبکستان در استادیوم آزادی بود. گلی هم که مقابل لبنان خوردم و همه گفتند تقصیر رحمتی بوده، آقای کی‌روش اعلام کرد که مقصر من نبودم و شخص دیگری بوده، ولی من حتی یکبار اسم آن فرد را به زبان نیاوردم. آقای کی‌روش عادت دارد در ضربه‌های ایستگاهی به بازیکنان وظیفه می‌دهد. با چیدمانی که آقای کی‌روش مشخص کرده بود من دیگر مقصر نبودم.
یک لحظه اشتباه مشابهی که ۴ سال قبل از این جلوی عربستان مرتکب شدی، جلوی چشمانت نیامد؟
جلوی عربستان هم من مقصر بودم؟
بله، گلی که از روی نقطه کرنر زدند.
مقصر آن گل من نبودم، شما صد‌بار دیگر هم فیلم آن گل را تماشا کنید، اصلا نمی‌توانید بگویید تقصیر من بوده، چون جلوتر از شش قدم ضربه زده شد.
دقیقه ۷۰ ؛خوردن چنین گلی چه عواقبی دارد؟
خب خاصیت فوتبال همین است، چرا آنسوی جریان را نمی‌بینید، مثلا تک‌به‌تکی که زمان سرمربیگری آقای دایی جلوی امارات گرفتم، شما خوب‌ها را یادت نمی‌آید؟ شما اگر یک کارشناسی انجام بدهید، متوجه می‌شوید که من مقصر نبودم. در ضمن تیم ۲۰ دقیقه وقت داشته که گل بزند و اینها اتفاقاتی است که در فوتبال می‌افتد و خدا شاهد است قبل از بازی رفت مقابل کره‌جنوبی مریض بودم اما خودم را به بازی رساندم و آنقدر ضربه کاشته زدم که مصدوم هم شدم و همان هفته با تراکتورسازی بازی داشتیم اما آن لحظه فقط به تیم ملی فکر کردم، یعنی نمی‌توانستم تیم ملی را فدای بازی استقلال با تراکتورسازی کنم. اصلا برخی از شایعات ساخته ذهن آدم‌هاست، من مسائلی مانند تبانی را قبول ندارم، در مورد لیگ برتر می‌گویم، هیچوقت کسی که جلوی دوربین بازی می‌کند نمی‌آید آبروی خودش را ببرد. من خودم اگر یک بازی غیر‌رسمی را ببازیم عصبانی می‌شوم چه برسد به بازی رسمی.
واکنش مردم به جدایی‌ات از تیم ملی چه بود؟
مردم ایران طرفدار پرسپولیس و استقلال هستند ، تازه کسانی که طرفدار تیم‌های شهرشان هستند باز طرفدار یکی از این دو تیم هم هستند.چون مردم رنگی نظر می‌دهند خیلی نمی‌توان گفت نظرهایشان براساس باورهایشان است یا نه. من باید پیش وجدان خودم راحت باشم که تا لجظه آخر هرکاری که لازم بود انجام دادم اما یک‌سری از آدم‌ها واقعیت را نگفتند تا حداقل برخی ماهیت‌شان مشخص شود.
سال قبل هم می‌گفتند مهدی رحمتی استقلال را یک‌تنه قهرمان کرد و تو بازی‌ها را در می‌آوردی ولی امسال خیلی با‌انگیزه نبودی!
من یک چیزی به شما بگویم، اول فصل ما جزو ۸ تیم برتر آسیا بودیم، من مصاحبه کردم گفتم ما به وزارت ورزش باختیم،خیلی‌هابه من انتقاد کردند. ولی من در ریز مسائل بودم چون امسال آقای فتح‌الله‌زاده گفت بیا به ما کمک کن، در بازیکن گرفتن کمک کردم، تیم ما چهار هفته را از دست داد.
در گرفتن کدام بازیکن‌ها کمک کردی؟
بحث گرفتن نبود، می‌گفتند محمد قاضی را می‌خواهیم، من به محمد زنگ زدم، که البته الان هم از دست من ناراحت است. حنیف پای قرارداد با تیم دیگری بود که ۲ برابر نسبت به استقلال بیشتر به او پول می‌داد، من او را راضی کردم در استقلال بماند. چند بازیکن دیگر هم بودند. داشتم درباره مشکلات فنی استقلال می‌گفتم؛ ما ۴ هفته بدنسازی را از دست دادیم تا تیم را ببندیم، بازی دوم بود که من گفتم ما به وزارت ورزش باختیم چون باید پول می‌دادند اما یک روز می‌گفتند کسی که باید امضا کند نیست، یک روز جواب ما را نمی‌دادند و همینجوری یک‌روز یک‌روز یک‌روز ما یک ماه معطل شدیم و از تمرینات عقب افتادیم.
البته اول فصل هم قلعه‌نویی نبود. شما دیر تمرینات‌تان را شروع کردید.
نه آن مسئله خیلی اثری نداشت چون بازیکن تیم ملی تازه از اردو برگشته بودند و خسته بودند. لیگ ما امسال فشرده بود، تیم ما اول فصل لطمه خورد و اوایل فصل خودم هم سرحال نبودم چون شرایط تمرینی خوبی نداشتم . بعد از تساوی با پرسپولیس تازه راه افتادیم اما یکباره مواجه شدیم با خداحافظی مجیدی. رفتن کاپیتان تیم، باعث می‌شود بار مسئولیت روی بازیکنان دیگر اضافه شود.
با نوع خداحافظی فرهاد مجیدی موافق بودی؟
من هیچ‌موقع این کار را نمی‌کنم. ولی داشتم می‌گفتم ؛ تا بازی با سایپا خوب بازی کردیم اما جدا شدن بازیکنان از تیم بعد از این بازی به ما ضربه زد، مصدومیت خودم در کیش به حدی شدید بود که فکر کردم دیگر نمی‌توانم دروازه‌بانی کنم، چون مدت ۲۰ دقیقه انگشتانم تکان نمی‌خوردند و ضربه بدی خوردم. امسال سال خوبی نداشتیم و برای خودم هم سال خوبی نبود و در این ۶، ۷ سال همیشه یک جام را داشتیم اما امسال نداشتیم.
در زندگی‌ات چطور؟
نه شرایط خانوادگی خوبی هم نداشتم و کلا از هیچ نظر سال خوبی نبود.
راستی این جریان اسپانسر روی شورت تیم چه بود؟
ببینید هیچ‌جای دنیا تیم‌ها روی شورت ورزشی‌شان تبلیغات ندارند اما من توانستم اسپانسری بیاورم که پول به باشگاه تزریق کند.
اما می‌گویند کل پول که ۴۰۰ میلیون بوده به تو رسیده.
خب ۴۰۰ میلیون پول زیادی است؟
نه زیاد نیست، بحثی که الان می‌کنند این است که تو یک میلیارد و ۳۰۰ میلیون قرارداد بسته‌ای و ۴۰۰ میلیون هم از طریق اسپانسر گرفته‌ای، بحث این بود.
اینطوری نیست، قرارداد ما در باشگاه هست. من بخشی از قراردادم را در قالب این پول گرفتم. این هم رفیق خودم بود که می‌خواست یک کمکی کرده باشد و آمد قرارداد بست. حتی در این مورد با این رفیق‌مان شوخی می‌کردیم تبلیغت وقتی به چشم می‌آید که ۹۰ زوم کند روی شورت بازیکنان. به هرحال قسمتی بود که قرار بود خالی باشد و ما آن را با تبلیغ پر کردیم. خلاصه دوست ما یک کارخانه‌ای خریده بود و ما سعی کردیم کاری کنیم که یک پولی به استقلال برسد. حالا بخشی از قرارداد من را با همین اسپانسر پرداخت کردند و از جیب ندادند.
ولی قراردادهایت همیشه حرف و حدیث داشتند. این را که قبول داری؟
همه قراردادهای من در دفتر باشگاه موجود است ، امضاها مشخص است، به اداره مالیات می‌توانید مراجعه کنید.
سال اول واقعا ۶۲۵ میلیون تومان گرفتی؟
سال اول دقیقا همین مبلغ را گرفتم، یک چیز جالبی برایت تعریف کنم، شب قبل از بستن قرارداد با استقلال، پیش حنیف بودم که از باشگاه قبلی‌ام به من زنگ زدند و پیشنهاد یک‌میلیارد و دویست‌میلیونی به من دادند.
یعنی سپاهان؟
حالا… حنیف در را قفل کرد و گفت عمرا نمی‌گذارم بروی، هر دو دروازه‌بان ما رفته‌اند و دروازه‌بان نداریم امسال و من را نگه داشت!
پس به خاطر حنیف ماندی؟
نه حنیف فقط نگذاشت بروم. منظورم این است که آدم وقتی یک‌حرفی می‌زند باید پایش بایستد. من هم به استقلال قول داده بودم، من همان سال بهمن‌ماه رفتم با باشگاه سپاهان صحبت کردم و گفتم خانمم باردار است و تکلیف من را مشخص کنید. اما حرفی نزدند و بحث‌های هیات‌مدیره در آن زمان مطرح شد که می‌گفتند که می‌خواهیم تمیز قهرمان شویم و من هم گفتم لابد من کثیف هستم و می‌روم.
الان خودت را سپاهانی می‌دانی؟ استقلالی می‌دانی؟ یا یک فوتبالیست حرفهای ؟
من چون فوتبالم را از تیم فجر شروع کردم واقعیت، خودم را فجری می‌دانم، بعد از آن چون به استقلال آمدم استقلالی هستم، البته سپاهان یکی از بهترین باشگاه‌های ایران است، اگر آنها زمستان همان سال با من قرار امضا می‌کردند شاید همان‌جا می‌ماندم
بدترین قراردادی که امضا کردی، کدام قرارداد بود؟
اولین قراردادی که از فجر جدا شدم و به سپاهان پیوستم. گل‌های بدی خوردم و شرایط خیلی سخت بود و جای آرمناک آمده بودم. کار دشواری بود و از پس اش بر نیامدم.
اولین بار در کدام تیم بودی که به تیم ملی دعوت شدی؟
فجر سپاسی شیراز.
سال ۲۰۰۲ بازی کردی؟
بله همان سال جلوی آذربایجان اولین بازی ملی خودم را انجام دادم.
این قراردادهای ۷۷۷ یا ۸۸۸ میلیون را بسته بودی واقعا؟
من در باشگاه سپاهان چیزی دیدم که می‌تواند الگویی باشد برای تمام تیم‌های فوتبال، اولا هیچ اجباری نیست چه رقمی به شما بدهند، شما مبلغ مدنظر را می‌گویید و مدیر تصمیم می‌گیرد چقدر پول بدهد. من در بازگشت مجددم به سپاهان ۴۴۴ میلیون تومان گرفتم، ۴۲۰ میلیون اول گرفتم، و مابقی را ماهی ۲ میلیون تومان دریافت کردم، این کار را به‌خاطر ایجاد انگیزه در بازیکنان می‌کردند، همیشه در سپاهان سر اینکه تعویض سوم چه کسی باشد، دعوا راه می‌افتاد، در سپاهان ما کارانه بازی داشتیم، کارانه برد، کارانه گل‌زدن و گل‌نخوردن وجود داشت.
پس همین‌طور به ارقام ۷۷۷ میلیون تومان می‌رسید.
خب اگر مصدوم می‌شدم همان ۴۴۴ میلیون را می‌گرفتم، این عادلانه بود. این کار باعث می‌شد بازیکنان روحیه و انگیزه پیدا کنند. خیلی‌ها در این فوتبال می‌خورند و می‌خوابند و پول‌شان را هم می‌گیرند.من اول همین فصل پیشنهاد هشت و نیم میلیاردی داشتم.
از لیگ برتر ایران؟!
حالا مهم نیست، مهم این است که به خاطر استقلال ماندم.شاهد زنده این جریان هم حنیف عمران زاده است. من این پیشنهاد را از لیگ برتر ایران داشتم.
من نمی‌توانم باور کنم کسی بگوید پول برایم مهم نیست، بازیکنی که آنقدر سر پول دعوا می‌کند نمی‌تواند بگوید پول برای او مهم نیست
من اگر حرفی در مورد پول زدم برای همه زدم. آن سالی که شب عید مصاحبه کردم و گفتم مگر قرارداد ماساژور تیم یا تدارکات تیم چقدر است؟
هرگز برای ترانسفر‌شدن به اروپا برنامه‌ای داشتی؟
در اروپا که معمولا هر تیم ۴ سهمیه غیراروپایی دارد که ترجیح می دهد این ظرفیت را با بازیکنان آمریکای جنوبی پر کند و تیم را تقویت کند و دروازه‌بان ایرانی نمی‌گیرد. کار من با روزنبرگ سوئد تمام شده بود اما خانواده‌ام راضی نبودند و شرایط آن شهر مساعد نبود چون ۶ ماه از سال روشنایی نبود و بعد از آن هم موقعیتی پیش نیامد.
خب حرف من هم همین است، بازیکن حرفهای باید این شرایط را بپذیرد. کاری که علی دایی کرد.
شرایط آقای دایی فرق داشت، آقای دایی به آلمان رفته بود، من هم اگر از انگلیس یا آلمان پیشنهاد داشتم می‌رفتم.
حتی اگر مبلغ قرارداد بالا نبود؟
آره، یک دروازه‌بان عمانی به اسم الحبسی بود، ۷ سال در آن تیم ذخیره نشست تا بالاخره یک مالک عمانی که برای باشگاه آمد به او بازی رسید
خب او انگیزه داشت.
شما برو سطح الحبسی و من را با هم مقایسه کن، یک‌سری چیزها آنجا ملاک است، شما جز کاسیاس دروازه‌بان قد‌کوتاه در اروپا سراغ داری؟ حتی زمانی که با برزیل بازی دوستانه داشتیم، آمدند و بازی من را دیدند، شاید شرایط سنی من ایجاب نکرد که ترانسفر شوم، شاید اگر ۲۲ سالگی فیکس تیم ملی می‌شدم، از فوتبال ایران می‌رفتم. من موقعی ضرر کردم که تیم ملی همراه آقای قطبی به جام جهانی نرفت اگر آن تیم به جام جهانی می‌رفت، آنجا سکوی پرتاب من می‌شد.
در تمام این سالها، با کدامیک از مربیانی که داشتی، بیرون از میدان هم رابطه دوستانه و صمیمانه‌ای داشتی؟
من با همه مربیانم رفاقت کردم، جانم را هم برای مربی‌ام و تیمم دادم و بدون تعارف حرفم را زدم، هیچکدام هم با من مشکلی نداشتند به غیر از آقای مرفاوی که شاید سلیقه ایشان اینطوری بود.
در همین ساختمان(محل زندگی مهدی)آقای کی‌روش را تا به حال دیده‌ای؟
فکر کنم چند روز بعد از جدا شدنم از تیم ملی بود که یکبار ایشان را اینجا دیدم و از آن به بعد دیگر برخوردی نداشتیم.
آقای کی‌روش طبقه چندم هستند و شما طبقه چندم هستید؟
کی روش طبقه بیست‌و‌سوم و من طبقه اول
چرا طبقه اول؟
چون عدد یک را دوست دارم؛ همین
برگردیم سر صحبت‌های فوتبالی، خیلی از مردم اعتقاد دارند که فوتبالیست‌ها پول زیادی می‌گیرند
خب آنها هم بروند و فوتبالیست بشوند.
همین اتفاق افتاده و خیلی‌ها دنبال فوتبالیست‌شدن هستند.
مشکل همین‌جاست، به‌خاطر اینکه همه می‌خواهند فوتبالیست شوند، اما چون برخی قابلیت آن را ندارند، می‌خواهند هرطور که شده وارد فوتبال شوند و همین باعث می‌شود حق کسانی که توانایی فوتبالیست‌شدن را دارند بخورند و این اتفاق نتیجه‌اش این می‌شود که تیم‌های پایه ما نمی‌توانند بازیکن خوب به فوتبال معرفی کنند. من همیشه تصمیمات ورزشی‌ام را خودم گرفته‌ام اما الان خیلی از فوتبالیست‌های جوان را پدر، عمو یا دایی‌شان مدیریت می‌کنند.
پول فوتبال کلا برکت دارد؟
همنسلان ما هیچکدام از خانواده‌های مرفه نبودند، الان هم که دست‌مان به دهن‌مان می‌رسد، به خانواده‌های اطراف‌مان کمک می‌کنیم، رزق و روزی آنها بوده که ما به پول رسیده‌ایم. خدا‌را‌شکر می‌کنم که حداقل برای من برکت داشته.
شغل دیگری را هم امتحان کرده‌ای؟ مغازه؟ بساز‌و‌بفروش؟
نه من تنها درآمدم از راه فوتبال بوده و هست. البته این نکته را هم بگویم که اکثر کسانی که درآمد فوتبالیست‌ها را در بوق و کرنا کرده‌اند، تمام‌شان یک هدف را دنبال می‌کنند و آن هدف این است که فوتبالیست‌ها را تخریب کنند. شما اگر حساب کنید از قبال همین فوتبال چند نفر به نان‌و‌نوا رسیده‌اند؟ چند نفر درآمدشان از راه همین فوتبال هست؟ پزشک، تدارکاتچی، خبرنگار همه اینها از راه فوتبال درآمد دارند.
خب قبول دارم که فوتبال در تمام دنیا یک صنعت است اما در ایران اینطوری نیست.
خب اولین اشکال فوتبال ما دولتی‌بودن آن است، اگر خصوصی باشد کسی ایراد نمی‌گیرد از شما، چون شما خودتان درآمدزایی کرده‌اید و کسی نمی‌تواند شما را بازجویی کند، مشکل اصلی فوتبال ما پول بازیکنان و زندگی خصوصی آنها و مدل موی آنها نیست، فوتبال ما از پایه خراب است.
هرجایی که فوتبال موفق است، بودجه‌ای صرف برنامه‌های باشگاه می‌شود اما در اینجا هرچه پول می‌آید، یکراست به مربی و بازیکن پرداخت می‌شود.
ببینید شما الان می‌گویید یک میلیارد اما بخشی از این پول شامل مالیات می‌شود.
یعنی مالیات امسال را خودتان پرداخت کرده‌اید؟
امسال را باشگاه داد اما سال‌های قبل را خودم دادم.
اما اسم این مالیات، مالیات بر‌درآمد است؟
شما اگر راندمان ورزشی من در سال گذشته و امسال را بررسی کنید، متوجه می‌شوید که پولی که گرفته‌ام حلال حلال بوده، خیلی‌ها بوده‌اند برای ۵ تا بازی پول گرفته‌اند و بازی هم نکرده‌اند و رفته‌اند.
قصد مربیگری داری؟
نه علاقه‌ای ندارم، آنقدر در دوران بازیگری به من فشار وارد شده که ترجیح می‌دهم این کار را نکنم اما الان هم زود است به این چیزها فکر کنم.
برگردیم سراغ تیم ملی، اگر خودت جای کی‌روش بودی چه تصمیمی‌می‌گرفتی؟
اگر من باشم این فرصت را می‌دهم، من خیلی زود گذشت می‌کنم، خصلتم اینطوری است
فراموش می‌کنی یا گذشت می‌کنی؟
گذشت می‌کنم، فراموش نمی‌کنم
فصل بعدی دراستقلال هستی ؟
والله فعلا که گزینه دیگری ندارم و احتمالا می‌مانم.
امسال هم که باید قراردادهای‌‌تان را ارزان کنید چون وزارت ورزش این را می خواهد! دیگر خبری از ۱٫۷ میلیارد نیست!
شما از کجا می‌دانید این رقم را گرفته‌ام؟ شاید ۳ میلیارد و ۷۰۰ میلیون گرفته باشم!
مگر نگفتی قراردادت در فدراسیون شفاف است؟ این رقم را وزارت ورزش به نقل از باشگاه استقلال منتشر کرده؟
شاید اگر۸۰۰ میلیون هم بدهند بمانم، چون بحث در مورد این چیزها نیست، قرارداد و پول مهم نیست، شرایط پارسال من عالی بود، تیم قهرمان شده بود و وارد هشت تیم برتر آسیا بودیم، خب باید قراردادم بیشتر می‌شد اما امسال ما شرایط خوبی نداشتیم.
یعنی شامل تورم نمی‌شود؟
نه بابا، این حرف‌ها چیه!؟
وقتی که آدم کارایی نداشته باشد بهتر است که کنار بکشد، من ۷۷ تا بازی ملی انجام داده‌ام، سالی که سپاهان بودم و اکثر بازیکنان ملی داشتند استراحت می‌کردند، با اینکه در جام باشگاه‌های آسیا، جام حذفی و لیگ‌برتر بازی می‌کردم، وقتی دیدم تیم امید به من نیاز دارد، به این تیم کمک کردم. من هیچ موقع برای تیم ملی کم نگذاشتم.
من در باشگاه سپاهان چیزی دیدم که می‌تواند الگویی باشد برای تمام تیم‌های فوتبال، اولا هیچ اجباری نیست چه رقمی به شما بدهند، شما مبلغ مدنظر را می‌گویید و مدیر تصمیم می‌گیرد چقدر پول بدهد، من در بازگشت مجددم به سپاهان ۴۴۴ میلیون تومان گرفتم، ۴۲۰ میلیون اول گرفتم، و مابقی را ماهی ۲ میلیون تومان دریافت کردم، این کار را به‌خاطر ایجاد انگیزه در بازیکنان می‌کرد
راستی بازیکنان پرسپولیس در اینستاگرام‌هایشان نوشته بودند چطور شد که بین ۴ تا تیم، پنجم شدید؟
به همان دلیلی که دوستانم الان باید برای خروج از کشور به اداره گذرنامه بروند و پاسپورت‌هایشان را عوض کنند. چون پاسپورت‌ها پنج سال اعتبار دارند!
قبلا دروازه بان شوتگیری بودی، امسال شوت هم زیاد خوردی.
گل برای خوردنِ دیگه، اما جدا از شوخی گاهی در فوتبال ممکن است بخت یار شما باشد، گاهی هم نباشد!
شوخی‌هایی که در مورد گل‌هایی که خوردی کردند را شنیده بودی؟ مثلا راجع به گل ووریا غفوری گفتند کرایه تاکسی‌اش ۱۵۰۰ تومان می‌شده.
آره، اما واقعا گلی که ووریا غفوری زد بهترین گلی بود که تا حالا خورده بودم، پیچ عجیبی داشت.
و آن گل سهمیه را عوض کرد و به نفت رساند.
خیلی اتفاقات ممکن بود بیفتد که ما حتی قهرمان شویم.