* بعد از 17 روز اردوی آفریقای جنوبی به پایان رسید؛ اردویی که با توجه به اخبار منتشر شده از این کشور، نشان میداد برنامه کادر فنی تمرکز بر روی کارهای بدنسازی بوده است.
فکر میکنم اردوی خوبی بود. هرچند که اگر کادر فنی همه بازیکنان را در اختیار داشت، ثمره بیشتری از این اردو میدیدیم. مسئولان چند باشگاه که لژیونرهای ما را داشتند اجازه ندادند به اردو بیایند و ما هم به خاطر درگیر بودن با لیگ قهرمانان آسیا نتوانستیم از ابتدا در تمرینها شرکت کنیم. به هر حال فکر میکنم اردوی خوبی بود. تمرینهای ویژه و انجام بازی با چند تیم خوب آفریقایی توانست شبیهسازی خوبی را برای ما نسبت به نخستین حریفمان در جام جهانی به وجود بیاورد. ضمن اینکه به لحاظ تمرین در ارتفاع و تنه به تنه شدن با بازیکنان آفریقایی نیز این اردو برای ما مفید بود.
* کادر فنی هم چند چهره جدید داشت.
درست است. از این اردو با آنها نیز کار کردیم و ترکیب خوبی شکل گرفته است. همان طور که شما در ابتدا هم گفتید، بیشتر کارهای ما در این اردو بر روی تمرینهای بدنسازی متمرکز بود. فکر میکنم اردوی اتریش بتواند مکمل خوبی برای اردوی آفریقای جنوبی باشد. با این شرایط میتوانیم با آمادگی خوبی پا به جام جهانی بگذاریم. مهمتر از بدن، فکر بازیکنان است که اهمیت دارد و ما در این دو اردو میتوانیم ذهنهایمان را هم آماده حضور در جام جهانی کنیم.
* شما سابقه حضور در جام جهانی آلمان را هم داشتهاید. فکر میکنید فضایی که آن موقع وجود داشت، اکنون هم در جامعه به وجود آمده است؟
واقعیت این است که نمیشود آن دوره را با این دوره مقایسه کرد. هر زمان را باید با شرایط خودش قیاس کرد. در آن زمان فضای خاصی وجود داشت. اکنون نیز هرچه به جام جهانی نزدیکتر شویم، توجه مردم بیشتر به جام جهانی جلب میشود. اما یک نکتهای وجود دارد و آن، این که ما زمان مهمی را از دست دادهایم. نمیخواهم بهانهجویی کنم اما کسانی که فوتبالیاند بهتر میتوانند صحبتهای من را درک کنند. ما زمان مهمی را از دست دادهایم و هر طور شده باید در حدود 40 روزی که تا جام جهانی زمان داریم، این روزهای از دست رفته را جبران کنیم.
* پس از اعلام قرارداد بازیکنان استقلال و پرسپولیس خیلیها از شفافسازی در فوتبال حمایت کردند.
فکر میکنم ایران تنها جایی باشد که قرارداد بازیکنان منتشر میشود. البته من مشکلی با این قضیه ندارم. به هر حال سیاستی است که سیاستگذاران کلان ورزش قصد پیاده کردنش را دارند. اما میخواهم این را بگویم که از 5 – 6 هزار بازیکنی که در فوتبال ایران فعال هستند، تنها تعدادی انگشتشمار رقمهای میلیاردی میگیرند که من معتقدم نوشجانشان چرا که مالیات پولی که میگیرند را میدهند. واقعیت دیگری هم وجود دارد و آن هم اینکه قراردادی که در کاغذ میآید با آنچه بازیکن دریافت میکند متفاوت است. دهها مورد وجود دارد که مثلا بازیکن قراردادی 800 میلیونی دارد اما تنها میتواند 200 میلیونش را دریافت کند و جالب اینکه باید به خاطر قانون، مالیات 800 میلیون تومان را بدهد. از این موارد در فوتبال ایران بسیار زیاد است. ضمن اینکه اگر قرار است شفافسازی صورت بگیرد، باید در تمامی رشتهها این کار انجام شود و مردم بدانند که ورزشکاران رشتههای دیگر چقدر دستمزد میگیرند. کسانی حرفهای من را متوجه میشوند که فوتبالی هستند. عمر حرفهای یک فوتبالیست ده سال است آن هم اگر در شرایطی که مصدوم نشود. خود من وقتی در ابومسلم بودم، 13 میلیون تومان قرارداد داشتم و اگر همان سال مصدوم میشدم، دیگر فوتبالم تمام میشد.
* حدود 40 روز تا جام جهانی زمان باقی است. فکر میکنید که تیم ملی به چه چیزهایی در این مدت نیاز دارد؟
از قدیم گفتهاند هرچقدر بکاریم همان قدر درو میکنیم. تیمهای بزرگ هم نمیتوانند با هیچ چیز نتیجه بگیرند. مسیر صعود به جام جهانی و موفقیت در آن یک فرآیند بلندمدت است. باید این کار از تیمهای نونهالان آغاز شود و با گذشت سالها، بازیکنی شرایط بازی در تیم ملی را پیدا کند. این چیزی است که نباید فراموش کنیم.
* چه قدر به صعود از گروه امیدوار هستید؟
اول بگویم من با کسانی که میگویند تیم ملی در گروه آسانی قرار دارد، همنظر نیستم. نیجریه، آرژانتین و بوسنی بازیکنانی دارند که در بهترین تیمهای دنیا بازی میکنند. نمیخواهم بگویم بازیکنان ما، بازیکنانی کوچک هستند اما نباید چشممان را روی واقعیتهای فوتبال ببندیم. تیمهایی که در سطح جام جهانی حاضر میشوند، این طور نیست که با شانس و اقبال به این مسابقهها رسیده باشند. در مجموع فکر میکنم برای قویتر شدن، باید بیشتر کار کنیم. ما نماینده 75 میلیون ایرانی جلوی چشمان 5-6 میلیارد انسان هستیم. امیدوارم تیم ملی بتواند از مرحله گروهی عبور کند. کار سختی است اما دور از دسترس نیست. مردم و کادر فنی خیلی دوست دارند تیم ملی برای نخستین بار از مرحله گروهی صعود کند. همانطور که گفتم این هدف شدنی است اما کار سخت است. بازی اول برابر نیجریه اهمیت زیادی دارد. کلا در مسابقههایی اینچنینی شروع مسابقهها اهمیت زیادی دارد و فرقی نمیکند که شما برزیل باشید یا یک تیم دیگر. 60 درصد سرنوشت تیمها در همان بازی اول مشخص میشود.
* این روزها حرف و حدیثهای زیادی درباره کیفیت لباسهای آلشپورت مطرح است.
من بازیکن تیم ملی ایران هستم و نه مسئول قرارداد بستن با شرکتهای تولید کننده لباس. اما این را میدانم که باید بازیکنان ایران به عنوان نماینده 75 میلیون ایرانی، لباسی بر تن داشته باشند که شأن و شخصیت نام ایران حفظ شود. وقتی من میخواهم برای تیم ملی بازی کنم، یعنی اینکه باید اجازه 75 میلیون ایرانی را داشته باشم و این درست نیست که پیراهنی را برتن کنم که از کیفیت و طراحی خوبی برخوردار نیست.
* با این حال مدیرعامل آل اشپورت گفته بازیکنان تیم ملی به خاطر خودشیرینی کیروش چنین انتقادهایی را مطرح کردهاند.
- واقعا خنده دار است. میخواهم بدانم چه کسی در دنیای فوتبال اصلا این شرکت را میشناسد. ما برای چند سال از لباسهای "پوما" استفاده میکردیم، اما هیچ اعتراضی مطرح نمیشد. اما لباسهای "آل اشپورت" آنقدر بی کیفیت است که پیراهنهای هر کداممان در اردوی آفریقای جنوبی 10 سانتیمتر آب رفت. این حرفهای ما کجایش خودشیرینی است؟ آقای جعفری! اصلا چه کسی شما را میشناسد. اگر شما و شرکتتان لباسهای درجه یک به تیم ملی ایران بدهید هیچ کس از شما انتقاد نمیکند. ما در سه، چهار هفتهای که در اردوی آفریقای جنوبی بودیم این لباسها را بر تن کردیم، اما هیچ کدامشان در شأن و نام ایران به عنوان یکی از تیمهای حاضر در جام جهانی نبود.
* در مدتی که در اردوی تیم ملی بودید بعضی رسانهها اعلام کردند که کار انتقال شما به لیگ قطر به پایان رسیده است.
- به خدا روحم هم از این حرفها خبر ندارد. هیچ چیز در مورد آیندهام را نمیدانم. فقط این را میدانم که ما بازیکنان و شما رسانهها فقط باید به جام جهانی فکر کنیم. بعد از جام جهانی زمان برای انتخاب تیم خواهم داشت./ش