<ul> <li> <div align="justify"><font size="2">بعد از ناکامى تیم ملى در راه رسیدن به جام جهانى انتقادات بسیار زیادى از فدراسیون انجام شده و کاملاً طبیعى بود که در این میان رئیس آن در سیبل حملات قرار بگیرد زیرا او تصمیم گیرنده شماره یک بود. (البته اگر واقعاً تصمیم گیرنده اول بوده باشد) و طبیعى است که حالا باید تاوان کارهایى که انجام داده را بپردازد.البته کفاشیان خیلى صریح و بى پرده اعلام کرد تمایل ندارد تا پایان دوران ریاست خود از سمت خویش استعفا بدهد و این یعنى به بن بست رسیدن تلاش ها براى کناره گیرى مسالت آمیز وى از سویى دیگر کاملاً بدیهى است که على آبادى هرگز حکم به برکنارى رئیس فدراسیون نخواهد داد چون مى داند این کار برخلاف مقررات فیفا بوده و داستان دادکان دوباره آغاز خواهد شد به همین خاطر ۲ راه دیگر مدنظر قرار گرفت که اولى عزل کفاشیان توسط مجمع بود و دیگرى استعفاى وى. در مورد راهکار اول به نظر مى رسد مجمع با تمام شایعاتى که راه افتاده در نهایت چنین تصمیم بزرگى را اتخاذ کند اما در مورد راه دوم بهتر است آقایان با تدبیر بیشترى کار را دنبال کنند چون طبق آیین نامه فدراسیون جهانى فوتبال استعفاى اجبارى رئیس باطل بوده و به رسمیت شناخته نمى شود و بر همین اساس مدتى پس از استعفاى احتمالى کفاشیان فیفا آنها را به زوریخ احضار مى کند و چنانچه براى مدیران این نهاد ثابت شود که رئیس فدراسیون تحت فشار و برخلاف میل باطنى کنار رفته آنگاه این استعفا لغو شده و فوتبال ایران دوباره تعلیق مى شود دقیقاً مانند اتفاقى که براى صفایى فراهانى افتاد و اگر وى رسماً اعلام نمى کرد که به میل خودش کنار رفته قطعاً فدراسیون دادکان اوایل سال ۸۲ تعلیق مى شد</font></div> </li></ul>