نوع قراردادى که استقلال با جبارى منعقد کرده و جزئیات و شرط هایى که در آن قید شده، به واقع قابل تأمل و بررسى است چرا که در نگاه اول و آخر اینگونه جلوه مى کند که همه چیز به نفع وى مى باشد و در عمل اختیار انجام هر کار و اتخاذ هر تصمیمى در دست اوست. گر چه مطمئنیم با طرح این موضوع از طرف مدیریت باشگاه استقلال که جبارى با هدفى غیر از آنچه مدنظر خیلى هاست جذب شده و مسائل مالى یا به بیانى دیگر سود و اعتبارى که از طریق ترانسفر وى به اروپا نصیب این مجموعه خواهد شد، به عنوان اصلى ترین مورد در پذیرش درخواست وى و تمدید قراردادش مورد توجه قرار داشته است، به عقب نشینى وادار مى شویم اما منظور اصلى ما و هدف از طرح انتقاد در رابطه با قرارداد امضا شده قسمتى از ماجراست که متوجه حوزه «فنى» آبى ها مى شود و این بخش را تحت تأثیر قرار مى دهد اینکه مدیریت باشگاه استقلال به فکر تمام مسائل باشد و همه موارد را مورد توجه قرار دهد، قابل تقدیر است اما اینکه موضوعات مختلف با هم تداخل پیدا کند در پاسخ به یک سؤال، ادله اى بیان گردد که هیچ ارتباطى با اصل موضوع ندارد نمى تواند قابل قبول جلوه کند. واقعیت این است که با این نوع توافقات انجام شده، جبارى براى استقلال لیگ هشتم بازیکن شدنى نیست چرا که امروز بعد از آن همه هیاهو و کش وقوس و در زمانى که آبى پوشان آخرین و یکى از اصلى ترین مراحل تمرین خود را پشت سر مى گذارند، او به فرانسه فراخوانده مى شود تا تست بدهد و مذاکره کند که مشخص شود انتقالش به این کشور عملى مى گردد یا خیر. اگر طرفین به توافق برسند که دیگر هیچ، استقلال و قلعه نویى باید قید این بازیکن را بزنند، آن هم بعد از آن همه انتظار و به ساز او رقصیدن. اگر هم مذاکرات به بن بست برسد و جبارى به ایران بازگردد، باز نمى توان او را بازیکن «باقى» آبى ها - و نه «فانى» از حیث ماندگار بودن- قلمداد کرد چون هر لحظه امکان دارد مدیر برنامه هاى مجتبى با وى تماس بگیرد و از ارائه پیشنهاد خارجى جدیدى خبر دهد، در این حالت نیز مشخص است چه اتفاقى مى افتد، جبارى بلافاصله باروبندیلش را مى بندد و بلیت هواپیما تهیه مى کند، آن هم بدون توجه به شرایط وقت استقلال و اینکه نبودنش چه تأثیرى در سرنوشت این تیم دارد. هیچ کس هم از مدیرعامل گرفته تا سرمربى، قادر نیست لب به اعتراض گشاید یا مانع از رفتن جبارى گردد و اغراق - نیست اگر این طور عنوان کنیم که استقلال براى جبارى در هفته ها و ماه هاى آینده - تازه اگر انتقالى که این روزها از آن سخن مى گویند، صورت نگیرد- در حکم محیطى تمرین است که وى را براى حضور پرقدرت در تیم هاى اروپایى آماده و در شرایط مسابقه و صددرصد ایده آل نگه مى دارد و هیچ تعهد و احساس مسئولیتى نیز در این بین متوجه او نمى کند. لب کلام اینکه این جبارى با شرایطى که دارد، «دل بستنى» نیست و حتى اگر حضورش در تیم فرانسوى در این مقطع از زمان نیز عملى نشود و استقلال با او فصل جدید را آغاز کند، قلعه نویى نباید روى وى حساب چندانى کند و مجتبى را به عنوان نفر اصلى در پازل تاکتیکى اش جاى دهد. در ارتباط با جبارى باید اینگونه فرض و به کادر فنى استقلال القاء گردد که برنامه هاى اصلى و اساسى تیم براى بازى هاى لیگ برتر، جام حذفى، لیگ قهرمانان آسیا بدون وى در نظر گرفته شود و روى او به عنوان بازیکنى که در هر زمان بتواند، آبى ها را همراهى کند، حساب گردد. صرف نظر کردن از مجتبى جبارى کار آسانى نیست اما با رویه اى که او در پیش گرفته و محتملاً در ماه هاى آتى نیز ادامه خواهد داشت، چه بهتر که استقلالى ها همین امروز سنگ هاى خود را با او وا بکنند تا در طول فصل دچار مشکلات اساسى و چالش نشوند. حقیقت این است که استقلال و قلعه نویى چاره اى ندارند جز آنکه با نفراتى چون کاظمى، اکبرى، روانخواه ، بیک زاده، حیدرى، منیعى و... به دنبال انجام کارهاى مورد نظر در خط میانى باشند و به چیزهایى که «باقى» است دل ببندند، نه بازیکن یا بازیکنانى که علاوه بر مصدومیت و محرومیت هاى بى موقع، نوع قراردادشان و اختیاراتى که از سوى باشگاه دریافت کرده اند، نگران کننده و ابهام برانگیز است...