محمد سررشته‌داری
یک مربی آرژانتینی که اسمش را به یاد نمی‌‌آورم در مورد لیونل مسی گفت: حالم از حرفه‌ای‌گری به هم می‌‌خورد. مسی قبل از مصدومیت خودش یک آماتور کامل بود. کسی که با قلبش بازی می‌‌کرد، اما پس از مصدومیت شدید یک حرفه‌ای، یعنی بازیکنی که باید مراقب پاهایش بود چرا که با بارسا به همه چیز رسیده اما جام‌جهانی را به هیچ وجه نباید از دست بدهد!
... و چه حرف درستی گفت این مربی!
در واقع فوتبال بازی کردن آماتورش قشنگ است آنجا که بازیکن فقط به همان یک بازی که در آن به میدان رفت فکر می کند و حتی به فردایش، به مصدومیت‌هایش فکر هم نمی‌‌کند!
این را نوشتیم تا برسیم به استقلال، سقوط فنی این تیم در 3 بازی اخیرشاید دلایل مختلفی داشته باشد که همگی قابل بحث و بررسی است اما یک نکته از همه چیز مهم‌تر است که مغفول مانده و آن غول جام‌جهانی است که بازیکن این تیم را نه آماتور بلکه حرفه‌ای کرده است؟ آنجا در استقلال نه متفکرانه و به عمد که شاید کاملا به صورت عمدی و درونی بازیکنان از خودشان مراقبت می‌‌کنند و به محض مواجهه با خطر خودشان را چه در زمین بازی و چه در بیرون آن جمع می‌‌کنند.
اینها دستورات مغز است، کم کاری نیست، کم فروشی نیست بلکه فقط رصد کردن شرایط خاص آنهاست، آنهایی که همگی فیکس هم هستند و جایگاهشان در ترکیب استقلال و تیم‌ملی محفوظ است.
به اسامی آبی‌ها نگاه کنید، اینها فیکس تیم‌ملی هستند (لااقل خودشان اینگونه خیال می‌‌کنند) و همین مسئله آنها را نه جسور بلکه محتاط می‌‌کند تا از ساق پاهایشان، از کشاله رانشان مراقبت کنند!
این همه در حالی است که در پرسپولیس ماجرا بر عکس است، سرخها که حالا به فیکس شدن در تیم‌ملی نزدیک هستند جسارت دارند، می‌‌جنگند هر روز بیشتر می‌‌جنگند تا در تیم‌ملی فیکس شوند و این همان عاملی است که این اواخر پرسپولیس را از نظر فنی بهتر از استقلال کرده است. ترس و احتیاط با ذات فوتبال مخالف است.
کاملا مخالف. فوتبال نبرد جسارتها و خلاقیت‌هاست هر که قدرتش بیشتر باشد و جسورتر و خلاق تر برنده است و آنها که از صحنه‌های خاص فرار می‌‌کنند تا در دید نباشند همیشه بازنده هستند!
نکته اما اینجاست که کی‌روش هم با دعوت از پرسپولیسی‌ها زنگ خطر را برای استقلالی‌ها به صدا درآورده است، دعوت از پولادی، صادقیان و... یک نوع آلارم برای استقلالی‌هاست که به صدا درآمده است می‌‌گویند امیر قلعه‌نوعی و بازیکنان با هم قهر هستند!
امیر حق دارد قهر باشد. این تیم هم یک تیم‌ملی کوچک‌تر است و متعلق به 20 میلیون نفر! صدای اعتراض مردم هم درآمده است. آنها بازی بهتر و زیباتر می‌‌خواهند که وجود ندارد! شاید اگر خود امیر قلعه‌نوعی می‌‌‌توانست به میدان برود ممکن بود شرایط را عوض کند اما او نمی‌‌تواند و امیدش به ساق پاهایی است که این روزها فقط نگران خودشان هستند و تمام فکر و ذکرشان مصدوم نشدن است! یعنی کاملا حرفه‌ای! در واقع امیر امروز از جام‌جهانی بیشتر از هر چیز دیگری آسیب می‌‌بیند!/ش