باختیم آقاى قطبى باختیم

2-کمى که جلوتر رفتیم، داستان کمى عوض شد. افشین قطبى که به نظر مى رسید بیش از همیشه انرژى دارد و از حضور در راس هدایت تیم ملى حسابى ذوق زده شده است، در کنفرانس مطبوعاتى اش پا را از واقعیت ها خیلى فراتر گذاشت و اعلام کرد که ایران یک روزى قهرمان جام جهانى مى شود و این مساله را جزو رویاهاى خودش با تیم ملى خواند. آنجا بود که بیشتر از گذشته نگران قطبى و تیم ملى شدیم.
۳- تیم دوم اندونزى را با ۵ گل بردیم و قطبى خوشحال تر از گذشته اعلام کرد که تیمش با روحیه اى بالا به چین سفر خواهد کرد. وقتى به چین یک بر صفر باختیم سرمربى تیم ملى اعلام کرد که مطمئن است ایران کره شمالى را در خانه اش شکست مى دهد. او در تفکراتش بارها و بارها کره شمالى را آنالیز کرده بود و مطمئن بود که در این بازى حساس و سرنوشت ساز ۳ امتیاز بازى را مى گیرد و با دست پر به تهران برمى گردد.
۴- ذوق بچگانه اى داشتیم. حضور در جام جهانى ۲۰۱۰ آفریقاى جنوبى با حرف هاى سرمربى جدید تیم ملى آنقدر شیرین بود که در تفکرات مان به مقدماتى جام جهانى ۹۸ فرانسه سفر کردیم. یادش به خیر، آن زمان ۱۰- ۱۲ سال جوان تر بودیم و پس از حماسه ملبورن چه شوق و ذوقى داشتیم. براى لحظاتى اشک در چشممان جمع شد و احساس کردیم که اگر دوباره این اتفاق بیفتد، مردم چقدر خوشحال مى شوند. دوباره شور و شوق سراسر جامعه را فرا مى گیرد. براى مردمى که زیرفشار اقتصادى کمر راست نمى کنند، چه بهانه اى براى شادى کردن، بهتر از صعود به جام جهانى است؟ مردمى که آخرین جشن فوتبالى آنها که با شور و شوق فراوان همراه بود، همان مقدماتى جام جهانى ۱۹۹۸ فرانسه و بعد از بازى تیم ملى مقابل استرالیا بود.
۵- در بازى مقابل کره شمالى، افشین قطبى همانى بود که مى شناختیم و انتظارش را داشتیم. کره شمالى تیمى نبود که براى ما درد سر ایجاد کند و فراتر از انتظار هم ظاهر نشد اما سرمربى ایران نشان داد که در بازى هاى خارج از خانه نمى تواند نتیجه بگیرد. حالا چه با پرسپولیس مقابل استقلال اهواز، ابومسلم یا مقاومت سپاسى باشد یا با تیم ملى مقابل چین یا کره شمالى باشد. او بازى هاى خارج از خانه را نمى تواند در آورد و نتیجه بگیر نیست.
۶- افشین قطبى مى تواند از کسب این یک امتیاز خارج از خانه خوشحال باشد و به آینده امیدوار اما این یک امتیاز براى ما فرقى با شکست نداشت. در روزى که قطبى باید ۳ امتیاز را در پیونگ یانگ مى گرفت تا امید و شوق عمومى در جامعه به حداکثر خود برسد و ملى پوشان هم با امید و انگیزه بالایى به مصاف امارات و کره جنوبى بروند. افکار عمومى از این یک امتیاز ناراحت شده و امید چندانى به صعود تیم ملى به جام جهانى ندارد و ملى پوشان هم قطعاً با امیدوارى از صعود به جام جهانى صحبت نخواهند کرد.
۷- این مساوى یک سیلى محکم تو گوش آن ذوق کودکانه ما بود. انگار نمى توانیم بدون بازى کردن با اعصاب مردم و استرس به جام جهانى صعود کنیم. باید تا لحظه آخر حرص بخوریم و جان به لب بشویم تا شاید بلیت حضور در آفریقاى جنوبى را به دست آوریم، شاید. از یکى از دوستانم مى پرسم: اگر على دایى سرمربى تیم ملى بود، نمى توانست یک تساوى بدون گل در پیونگ یانگ بگیرد؟ که جواب مى دهد: اگر من و تو هم روى نیمکت بودیم، مى توانستیم این یک امتیاز را بگیریم.به نظر شما در این شرایط نیازى به حضور قطبى و صرف این همه وقت و انرژى و هزینه بود تا یک مساوى بدون گل در پیونگ یانگ بگیریم