وی از نوجوانی به فوتبال علاقه داشت و همین موضوع باعث شد در سال 1373 به شکل حرفه‌ای فوتبال خود را آغاز کند و برای تیم پارس‌خودرو به میدان برود.
با درخشش در این تیم خیلی زود به یک پدیده بدل گشت و سال بعد سر از تیم مطرح استقلال تهران درآورد. منصوریان 2 فصل برای این تیم بازی کرد و سال 1376 به ترکیه رفت و برای تیم بالیستر سنترال یک فصل به میدان رفت.
سال بعد مجددا به استقلال بازگشت اما این بار نیز دوام نیاورد و در فصل 1377 - 78 برای تیم سکودا یونان بازی کرد.
علیرضا منصوریان همچنان به بازی در تیم‌های مختلف ادامه داد، به طوری که یک فصل در تیم آپولون اسمیرنیس یونان شرکت داشت و 2 فصل نیز در آلمان برای تیم سن پائولی توپ زد.
وی سرانجام به تیم همیشگی خود؛ استقلال برگشت و 5 فصل برای این تیم بازی کرد و در سال 1387 برای همیشه از بازی فوتبال خداحافظی کرد.
منصوریان در خلال دوران بازیگری به مدت 2 سال (1375 تا 1377) پیراهن تیم ملی را نیز به تن کرد.
وی نیز همچون بسیاری از فوتبالیست‌ها، پس از آویختن کفش‌ها، به مربیگری رو آورد و در ابتدا در سال 1387 توسط مدیرعامل اسقلال به عنوان رئیس آکادمی فوتبال باشگاه استقلال منصوب شد. چندی بعد وی به عنوان سرمربی تیم پاس همدان، هدایت این تیم را بر عهده گرفت.
منصوریان در سال 2011 به همران تیم ملی و به عنوان دستیار افشین قطبی به جام ملت‌های آسیا رفت. همین سال پس از کناره‌گیری قطبی، وی در بازی دوستانه مقابل روسیه به عنوان سرمربی روی نیمکت تیم ملی حاضر شد.
اردیبهشت سال 1390 علیرضا منصوریان از سوی فدراسیون فوتبال به عنوان سرمربی تیم فوتبال امید ایران انتخاب شد./ش