من شاگرد دیگر مربیان ایرانی هستم و همه آنها استادان من هستند. مربیگری من در سایپا و تیم ملی فقط به اراده خداوند بود
گفت و گوی مشروح "دبی اسپورت" با "علی دایی"
دایی:درانتخابم به عنوان سرمربی هیچ مسوول بلندپایه ای نقش نداشت
ایرنا: "علی دایی" سرمربی تیم ملی فوتبال کشورمان در گفت وگویی مفصل با شبکه تلویزیونی "دبی اسپورت" به تشریح مسائل فنی تیم ملی، دیدارهای تدارکاتی، شرایط انتخاب وی به عنوان سرمربی و استفاده از بازیکنان جوان در ترکیب تیم ملی و بسیاری موارد دیگر پرداخت.
متن کامل این گفت وگو به شرح زیر است:
س: آقای دایی دستاوردهای شما از زمانی که مسوولیت مسائل فنی تیم ملی فوتبال ایران را بر عهده گرفته اید، چه بوده و وضعیت چگونه است؟
ج: به نظر من تیم ملی تاکنون روند رو به جلویی را داشته است. در ابتدا روزهای سختی داشتیم. تازه اعضای هیات رییسه فدراسیون مشخص شده بود و من آماده مربیگری تیم ملی نبودم اما به تدریج کنترل را به دست گرفتیم و از خدا برای صعود تیم ملی به دور چهارم جام جهانی سپاسگزارم. در سه مسابقه اول نتایج خوبی نگرفتیم با وجود این کسب سه پیروزی حساس نشان می دهد که تیم ما به روزهای خوب خود برگشته است.
س: علی دایی که تجربه کمی در مربیگری دارد وضعیت خود را در بین مربیان کنونی فوتبال ایران چگونه می بیند؟
ج: من شاگرد دیگر مربیان ایرانی هستم و همه آنها استادان من هستند. مربیگری من در سایپا و تیم ملی فقط به اراده خداوند بود. می خواستم بعد از خداحافظی با دنیای بازیگری سه یا چهار سال استراحت کنم و بعد به مربیگری بپردازم با وجود اتفاقاتی که در باشگاه سایپا افتاد مربیگری این تیم را پذیرفتم و به لطف خدا به عنوان قهرمانی لیگ برتر رسیدیم. در حال حاضر نیز در تیم ملی بی نصیب از لطف و کمک خدا نیستم.
س: آیا بعد از تجربه اندکی در مربیگری انتظار داشتید سرمربی تیم ملی ایران شوید آنهم با توجه به اینکه نزدیک بود یک مربی اسپانیایی برای این پست انتخاب شود؟ همچنین گفته می شود که مقامات ارشد دولت ایران نقش به سزایی در انتخاب شما داشتند.
ج: قبل از هر چیز باید بگویم که هیچ مسوول بلند پایه ای در انتخاب من نقش نداشت و همه چیز به اراده خداوند بود. در آن زمان به این مسئله نه فکر می کردم و نه حتی از نظر روحی آمادگی آن را داشتم. تمام توجهم به عملکرد تیم سایپا در مسابقات قهرمانی آسیا بود. وقتی "خاویر کلمنته" وارد ایران شد از من برای همکاری تقاضا کرد اما نپذیرفتم. حتی فدراسیون فوتبال ایران هم این مسئله را با من در میان گذاشت اما گفتم که اگر بخواهم روزی با فدراسیون همکاری کنم، فقط سرمربی خواهم بود نه دستیار مربی. به همین دلیل این موضوع را فراموش کردم تا اینکه وقتی یک روز صبح سر تمرین سایپا بودم فدراسیون با یک تماس تلفنی این پست را به من پیشنهاد کرد.
س: تیم ملی در دو مسابقه خانگی مقابل سوریه و امارات عملکرد خوبی در ورزشگاه آزادی در حضور هوادارانش نداشت. آیا در آن زمان فکر نکردید که ممکن است به خاطر فشار مردم و رسانه مجبور شوید تیم ملی را ترک کنید؟
ج: قبلا هم گفته ام که شرایطم بسیار سخت بود. فشار مطبوعات روی من و تیم ملی بسیار زیاد بود چون از گروهی از بازیکنان جوان دعوت کرده و استفاده می کردم که ریسک بالایی داشت. وقتی این مسوولیت را پذیرفتم در واقع شهرت خود را گروه گذاشتم. با وجود این به خاطر اعتمادی که به کارم، فوتبال ایران و بازیکنان با استعداد آن داشتم، مسوولیت تیم ملی را پذیرفتم.
به رغم وجود فشارهای زیاد مطمئن بودم که به خاطر ایمان به خودم و تیم ملی می توانیم از دور اول صعود کنیم. اعضای تیم همگی با هم دوست هستند و ما با اتحاد و یکدلی به دور بعد صعود کردیم. اگرچه مردم بعد از سه تساوی نگرانند اما با وجود تمامی فشارهای روانی، بازیکنان تیم ملی خیلی خوب کار کردند و با روحیه بالایی که از خود نشان دادند توانستند بر آن وضعیت سخت غلبه کنند. ما دو مسابقه سخت و حساس خارج از خانه مقابل امارات و سوریه داشتیم اما از هر دو بهترین نتیجه را کسب کردیم.
س: شما و کادر فنی تیم قبل از مسابقه با امارات در ایران، بر خلاف مقررات تمرینات این تیم را در ورزشگاه آزادی زیر نظر گرفتید. آیا به نظر شما این یک حرکت حرفه ای در فوتبال است؟
ج: خیر، اینطور نبود. واقعیت این است که امارات قرار بود از 7 تا 8 بعدازظهر در آزادی تمرین کند اما چون آنها با نیم ساعت تاخیر به ورزشگاه رسیدند، ما اجازه دادیم که سه دقیقه دیگر در زمین بمانند. این تنها دلیل حضور ما در ورزشگاه در خلال تمرین آنها بود. اگر می خواستیم تاکتیک های تمرینی این تیم را ببینیم قطعا به جای خود،فرد دیگری را به ورزشگاه می فرستادیم چون من همکارانی دارم که این مسائل را با دقت بهتر و بیشتری بررسی می کنند و به راحتی می توانند تمرینات و مسابقات امارات را تحلیل کنند اما این داستان ها به خاطر نیم ساعت تاخیر تیم امارات بود.
س: آیا معتقدید که ایران و امارات تنها تیم هایی بودند که شایستگی صعود از گروه را داشتند؟
ج: به نظر من امارات در چند سال گذشته پیشرفت زیادی داشته است. بازیکنان این تیم سال هاست با هم بازی می کنند و خیلی خوب همدیگر را می شناسند. به همین دلیل نمی توان آنها را با 7-8 سال پیش مقایسه کرد. آنها در حال حاضر از هماهنگی بیشتری برخوردارند اما در این گروه سوریه هم شانس صعود داشت. آنها تیم بسیار خوبی داشتند اما به لطف خداوند ایران و امارات صعود کردند.
س:شما مسابقات امارات را دیده اید. آیا این تیم با تیم چند سال گذشته فرقی کرده است؟ آیا تغییری در روحیه بازیکنان و تاکتیک های فردی آنها می بینید؟
ج: معتقدم که تیم کنونی امارات فرق های زیادی از نظر تاکتیکی و همکاری بین بازیکنان با تیم قبلی دارد. آنها همدیگر را بهتر می شناسند و همچنین شنیده ام که بسیاری از این بازیکنان در تیم جوانان امارات هم با هم بوده اند. بنابراین می توان گفت که بازیکنان نقش مهمتری در تغییر سطح تکنیکی تیم امارات دارند اما بازیکنان تیم ملی ایران فقط 12 روز قبل از مسابقه با امارات در تهران با هم بازی کرده بودند. این نشان می دهد که ما زمان کافی در اختیار نداشتیم. تیم امارات بازیکنان خوبی در اختیار دارد،دولت این کشور امکانات خوبی را برای آنها به وجود آورده است و می توان گفت که ما یک دهم امکانات تیم امارات را هم نداریم اما بازیکنان ما خیلی خوب بازی کردند و استعداد بالای خود را در فوتبال نشان دادند. دو مسابقه ما در مقابل امارات بسیار سخت بود و همین امر دوباره ثابت کرد که فوتبال امارات بهتر از گذشته است.
س: گفته می شود که وقتی تیم ملی می بازد، مساوی می کند یا نتیجه متوسطی می گیرد علی دایی به گونه ای با رسانه ها رفتار می کند که مورد پسند خبرنگاران نیست.آیا می توان دلیل این امر را تکبر علی دایی دانست؟ برای مثال بعد از تساوی با امارات در تهران شما با قاطعیت اعلام کردید که این تیم را در امارات شکست خواهید داد!
ج: این ادعاها را قبول نمی کنم. من فقط کارم را انجام می دهم اما همه چیز باید دو طرفه باشد. احترام، احترام می آورد. اگر شما به من احترام بگذارید، قطعا به شما احترام گذاشته می شود. تعداد کمی از همکاران شما در رسانه های ایران و دیگر کشورها سوال های بی ربطی می پرسند. خبرنگاران بسیار محترم و بزرگواری در ایران هستند اما تعداد کمی هم شیطنت می کنند و خبرهای دروغی را در روزنامه ها چاپ می کنند. من رابطه خوبی با این گروه از خبرنگاران و رسانه ها ندارم. در حال حاضر احترام زیادی برای رسانه ها در کشورم قائلم و رابطه بسیار خوبی با آنها دارم. آنها به کار ما زیبایی می دهند و توجه مردم را به فوتبال جلب می کنند. آنها وظیفه سنگینی بر عهده دارند با وجود این کاملا با این نظر که من کارم را با تکبر ادامه می دهم، مخالفم.
س: خیلی ها می گویند که دوران علی دایی در تیم ملی به زمان حضور بازیکنان کهنه کاری مثل "علی کریمی" و "عنایتی" بر می گردد که بازیکنان ثابت تیم بودند و همچنین اینکه علی دایی از این بازیکنان نسل خود فاصله گرفته تا بتواندتیم را کنترل کند. تیمی که بیشتر شامل بازیکنان جوان و بی تجربه است. چنین اظهاراتی تا چه حد صحت دارند؟
ج: این حرف ها را اصلا قبول ندارم. برای مثال عنایتی به تیم ملی دعوت شد و در دو مسابقه برای ما بازی کرد اما در حد انتظارات ظاهر نشد. علی کریمی مصدم است و مدت هاست بازی نکرده. آیا می توانید به من بگویید چه مدت است بازی او را ندیده اید و چیزی در مورد او شنیده اید؟
س: اما علی کریمی و "مهدوی کیا" بازیکنان با تجربه ای هستند که تیم ملی گاهی به آنها نیاز خواهد داشت. آیا نباید آنها را به تیم ملی دعوت کرد؟
ج: در کار ما هیچ "بایدی" وجود ندارد. تنها عواملی که حضور بازیکنان در تیم را تعیین می کند، سطح آمادگی آنها، انگیزه و میزان مفید بودن آنها برای تیم است. اگر آقای مهدوی کیا و کریمی به آمادگی برسند و بتوانند تاکتیک های ما را به کار بگیرند، آنها را در تیم ملی خواهیم دید. هیچ مربی نیست که بهترین بازیکنان خود را کنار بگذارد. آمدم که موفق باشم پس قطعا باید از ابزاری استفاده کنم که موفقیت مرا تضمین می کنند. ما سعی کردیم عادلانه عمل کنیم و از آماده ترین و لایق ترین بازیکنان دعوت کردیم. شاید علی کریمی بتواند ظرف یک یا دو ماه آماده شود اما من نمی توانم کسی را بی اساس و بدون آمادگی در حال حاضر دعوت کنم.
س: بازیکنانی مثل "ایمان مبعلی" و "مهرزاد معدنچی" سال گذشته در لیگ امارات بسیار درخشیدند و به عنوان بهترین بازی ساز و بهترین گل زن انتخاب شدند. چرا آنها را دعوت نکردید؟
ج: ممکن است اینگونه باشد. نمی توانم از کسی نام ببرم اما ممکن است این امر درست باشد. ما بازیکنان و ترکیب تیم را فقط بر ا ساس اینکه چه کسی بهتر است و افرادی که می توانستند مشکلات تیم ملی را حل کنند، انتخاب کردیم. سیاست من در مدت کوتاه مربیگری در تیم ملی و همچنین دو سال تجربه مربیگری در سایپا، استفاده از آماده ترین بازیکنان بوده و هرگز به نام بازیکنان توجه نکرده ام. این نام بازیکنان نیست که بازی می کند اما یک بازیکن می تواند خود را در زمین نشان دهد. ما بازیکنان بزرگی داریم. به عنوان مثال در امارات شما مجبورید تیم خود را از بین 30 تا 35 بازیکن انتخاب کنید اما در ایران باید 30 نفر از بین یک گروه 60 نفره انتخاب شوند که این وظیفه مرا بسیار دشوار می کند. همین امر باعث می شود بازیکنی مثل مبعلی و معدنچی دعوت نشوند اما در شرایط مختلف ممکن است آنها را هم دعوت کنم. از سوی دیگر برخی اشتباهان نیز ممکن است روی دهد. ادعا نمی کنم که همیشه کار درست را انجام می دهم. هر انسانی ممکن است اشتباه کند و من هیچ کاری را در تیم ملی و یا دعوت از بازیکنان عمدا انجام نداده ام. اگر هم اشتباهی شده قطعا عمدی نبوده است. دوباره اعلام می کنم که هیچ مربی در دنیا نیست که بهترین بازیکنان خود را خارج از زمین نگه دارد.
س: شما خیلی خوب می دانید که حضور در جام جهانی نیازمند بازیکنان با تجربه است. آیا فکر می کنید که در صورت صعود به جام جهانی یعنی جایی که حرفه ای ترین بازیکنان حضور دارند، می توانید با این تیم جوان عملکرد خوبی داشته باشید؟
ج: من به این بازیکنان جوان ایمان دارم. آنها نه تنها چیزی کم ندارند بلکه ممکن است بهتر از دیگران هم باشند. اعتقادی به ستاره ها ندارم. اولین و آخرین کلمه در فوتبال "کار تیمی" است و نه بازی یک ستاره. باید دیده باشید که چگونه تیم هایی که روی ستارگان خود حساب کردند از مسابقات یورو 2008 حذف شدند اما تیم هایی که تا آخرین مراحل پیش رفتند و قهرمان این رقابت ها فقط روی کار تیمی تکیه کردند. بازیکنان بزرگ و کلیدی همیشه باید کمک حال تیم باشند. قطعا به بازیکنان بزرگ نیاز دارم اما این بازیکنان که شما اسم بردید، ستاره نیستند با وجود این فکر می کنم که آنها بازیکنان بزرگی هستند و نشان داده اند که می توانند بزرگ باشند. ستارگان امروز فوتبال روز مثل آنها بوده اند. آنها فرصت ستاره شدن را داشتند. این بازیکنان هم مثل آنها روزی به ستاره تبدیل خواهند شد. من در اولین مسابقه خود فقط 20 دقیقه در مقابل عمان بازی کردم اما از آن به بعد 12 سال بازیکن ثابت تیم شدم. اگر این شانس به من داده نمی شد هرگز به یک ستاره تبدیل نمی شدم. بنابراین باید این شانس را به بازیکنان جوان بدهیم تا توانایی های خود را نشان بدهند.
س: گفته می شود که دایی به خاطر اینکه مربی سایپا بوده تعداد بسیاری از بازیکنان را از این تیم انتخاب کرده. آیا چنین ترکیبی می تواند به تیم کمک کند؟
ج: این قضاوت درستی نیست. من اطلاعات کافی در تیم سایپا داشتم و معتقدم که این باشگاه بازیکنان بزرگی دارد اما باشگاه های دیگر هم با بازیکنان بیشتری در تیم ملی هستند. ما فقط از "ابراهیم صادقی" و "سید حسین جلالی" در تیم ملی استفاده کردیم. بالاخره این نظر و سلیقه سرمربی است که ترکیب تیم را شکل می دهد و باید به من اجازه داده شود که خودم تیمم را انتخاب کنم. من دو سال در سایپا بودم و بازی بازیکنان قدرتمند آن را زیر نظر داشتم و سه یا چهار نفر از آنها را برای تیم ملی انتخاب کردم و از این میان فقط سید جلال حسینی به بازیکن ثابت تیم تبدیل شد. ما از بازیکنان همه باشگاه ها استفاده می کنیم فرقی نمی کند سایپا، استقلال، پرسپولیس یا سپاهان باشد. در مسابقه خارج از خانه ایران مقابل کویت که با تساوی 2 بر 2 خاتمه یافت، از حسین کعبی استفاده نکردیم اما عملکرد او بعدا بهتر شد و وی به جمع یازده نفر اصلی برگشت.
س: حضور همزمان شما در سایپا و تیم ملی خیلی وقتتان را تلف می کند. آیا این باعث بی توجهی به بازیکنان دیگر باشگاه های ایرانی و خارجی و در نتیجه دعوت نکردن از بازیکنانی که شایسته حضور در تیم ملی هستند و آسیب این تیم نشده است؟
ج: با این حرف شما موافق نیستم. ما هم مثل بقیه همکارانم تمامی مسابقات لیگ امارات و اخبار شبکه "دبی اسپورتس" را تماشا و دنبال می کنیم. همانطور که قبلا هم اشاره کردم اگر بخواهیم همه بازیکنان خوب خود را جمع کنیم باید حداقل 60 نفر را به تیم ملی دعوت کنیم و این عملی نیست. به غیر از لیگ برتر ایران، لیگ امارات و لژیونرهای اروپایی خود، بازی دو بازیکن از دسته دوم را هم زیر نظر داریم که مجموع بازیکنان را به 63 نفر می رساند. من چاره ای جز انتخاب 25 بازیکن ندارم. نمی توانم از همه آنها استفاده کنم. به جای کدام یک از آنها باید بازیکنانی را انتخاب کنم که شما گفتید؟ ما بازیکنان را بر اساس نیاز خود و توانایی آنها انتخاب می کنیم و نهایت تلاش خود را برای جمع کردن بهترین ها در کنار هم انجام می دهیم.
س: چگونه فدراسیون فوتبال ایران با مسوولیت های همزمان شما در سایپا و تیم ملی کنار می آید؟ اگر بخواهید یکی از آنها را انتخاب کنید، کدام یک را انتخاب خواهید کرد؟
ج: باید توضیح بدهم که دیگر مربیگری سایپا را بر عهده ندارم و قراردادم با این باشگاه تمام شده است. در حال حاضر من مسوولیت مربیگری تیم ملی را دارم و عضو هیات مدیره باشگاه سایپا هستم و هیچ نقشی در مسائل تکنیکی این تیم ندارم. در حال حاضر تمام وقت و توجه من به تیم ملی فوتبال ایران است.
س: به نقل از شما اعلام شده بود که بازیکنان حرفه ای ایران باید از بازی در کشورهای عربی مثل امارات و قطر به خاطر ضعف لیگ های آنها بپرهیزند. آیا این اظهارات را تایید می کنید؟
ج: این موضوع کمی فرق می کند. در حال حاضر بیشتر بازیکنان خوب ایران از جمله ملی پوشانی که پیشنهاداتی از خارج دارند با من مشورت می کنند. از آنجایی که من پیشرفت آنها را می خواهم به آنها توصیه می کنم که به جای بازی در باشگاه های امارات اگر پیشنهادی از اروپا دارند، به تیم های اروپایی بروند. از شما می پرسم، آیا دوست ندارید بازیکنان امارات در اروپا بازی کنند؟
س:اما علی دایی خودش از لیگ قطر شروع کرد؟
ج: مشکلی نیست چون در آن زمان من پیشنهادی از اروپا نداشتم. وقتی به قطر رفتم با لذت و آرامش کار کردم سپس در جام باشگاه های آسیا بازی کردم و بعد به آلمان رفتم. اکنون تکرار می کنم، هر بازیکنی که پیشنهادی از اروپا دارد باید برای پیشرفت به آنجا برود چون بهتر از هر جای دیگر است. به همین دلیل تمامی بازیکنان آسیا دوست دارند به اروپا بروند که قلب فوتبال جهان است و می توانند چیزهایی جدیدی در آنجا یاد بگیرند. همه آسیا مسابقات لیگ هایی مثل بوندسلیگا یا لالیگا را تماشا می کنند اما لیگ برتر ایران یا لیگ امارات...
س: علی دایی، علی کریمی، جواد نکونام و مسعود شجاعی همگی در قطر و امارات بازی کرده اند و بعد به اروپا رفته اند. آیا فکر نمی کنید رفتن مستقیم به اروپا سخت تر باشد؟
ج: کاملا با حرف شما موافقم. در آن زمان علی دایی یا علی کریمی، نکونام یا شجاعی هیچ پیشنهادی از اروپا نداشتند. من به قطر رفتم و از مسائل حاشیه ای دور ماندم و خوب تمرین کردم. اگر بازیکنی اکنون به من بگوید که پیشنهادی هم از قطر و هم از اسپانیا دارد به او توصیه می کنم که به اسپانیا برود و این طبیعی است. من تجربه و پیشرفت بازیکنانم را می خواهم که می تواند به تیم ما در آینده کمک کند.
س: بگذارید به دور اول مقدماتی جام جهانی برگردیم. تیم ایران به خاطر کسب نتایج ضعیف در مسابقات اول زیر فشار روانی و رسانه ای زیادی بود. آیا فکر نمی کنید ممکن است دوباره با چنین فشاری روبرو شوید؟
ج: همشه روی تیم ملی فشار هست. رسانه ها و مردم همیشه پیروزی می خواهند. برای مثال اگر ایران امروز با برزیل بازی کند مردم دوست دارند ایران ببرد. در دور بعد هم با همین فشار مواجه خواهیم بود اما من با اطلاع از همه این مسائل آمده ام که خود را وقف کنم. از نظر من سرمربی تیم ملی و خوشحال کردن 75 میلیون ایرانی افتخار بزرگی است. خدا به هر کسی نعمت خدمت به مردمش را نمی دهد اما من این فرصت را هم به عنوان بازیکن و هم به عنوان مربی داشته ام. دعا می کنم بتوانم دوباره آنها را خوشحال کنم چون آنها همیشه از من حمایت کرده اند. این تنها دلیل آمدن من است، شاید اگر فرد دیگری به جای من بود چنین مسوولیت بزرگی را نمی پذیرفت. دوست دارم برای خوشحال کردن مردمم با این تیم به جام جهانی بروم.
س: شما اعتقاد بسیاری به بازیکنان جوان تیم ملی دارید. آیا چنین اعتمادی باعث فشار روانی روی بازیکنان نمی شود؟
ج: ما یک گروه واحد در تیم ملی هستیم و همیشه سعی کرده ایم از ایجاد فشار روانی روی بازیکنان جلوگیری کنیم. همیشه مسوولیت تساوی ها و شکست ها را بر عهده می گیرم اما پیروزی ها متعلق به آنهاست چون نهایت تلاش خود را انجام داده اند و تاکنون خیلی خوب کار کرده اند اما هرگز مشکلات خارجی و مسائلی را که می تواند باعث ایجاد فشار روانی شود و روی عملکرد آنها تاثیر بگذارد را به بازیکنان منتقل نمی کنیم.
س: بازیکنان تیم ملی در مسابقات رفت عملکرد خوبی نداشته و در مسابقات خانگی با مشکلاتی دست به گریبان بوده است اما این مسئله در مسابقات برگشت برعکس است. نقاط ضعف تیم در کسب این نتایج چه چیزهایی بوده است؟
ج: مشکل اصلی ما کمبود زمان بود. مدت زیادی فرصت برای تمرین با هم نداشتم. فقط هشت روز قبل از مسابقه با کویت تمرین کردیم. قبل از دیدار با امارات مسابقات لیگ ایران در فاصله زمانی بسیار کوتاهی برگزار شده بود. فقط یک مسابقه دوستانه با زامبیا داشتیم اما مسابقات دوستانه بیشتری نیاز داشتیم که جور نشد. با وجود این بعد از دو مسابقه مقابل کویت و امارات روز به روز پیشرفت کردیم. در تهران اطلاعات خوبی در مورد امارات به دست آوردیم و آنها را در العین شکست دادیم و این روند را با شکست سوریه در خاک خود ادامه دادیم. اگر زودتر شروع می کردیم قطعا نتایج بهترین می گرفتیم. در حقیقت مسابقات رفت برای ما مثل دیدارهای تدارکاتی بود.
س: گروه خود را با تیم های کره جنوبی و شمالی، عربستان و امارات چگونه ارزیابی می کنید؟ آیا صعود خواهید کرد؟
ج: تیم های بزرگی در گروه ما هستند. همه مسابقات برای ما بسیار سخت خواهند بود و باید خود را برای حریفان قوی تر آماده کنیم. با توجه به تیم های دیگر این گروه معتقدم که ما به عنوان تیم اول گروه صعود می کنیم چون توانایی بازیکنان ما بیشتر از بازیکنان تیم های دیگر است.
س: شما تجربه بازی در تیم های حرفه ای اروپا مثل بایرن مونیخ را دارید. شما بعد از بازگشت از اروپا هم محبوب بودید هم تاجر. درست است؟
ج: همشه سعی کرده ام در زندگی برنامه ریزی داشته باشم. مسائل شخصی، ورزش و همچنین امور تجاری را با هم قاطی نمی کنم. سعی می کنم با برنامه ریزی دقیق و کمک خداوند به این مرحله برسم. ممکن است ندانید که من مدرک لیسانس از یکی از بهترین دانشگاه های ایران یعنی دانشگاه شریف را دارم. اخیرا در رشته تربیت بدنی فوق لیسانس گرفته ام و به زودی دکترا می گیرم. در کنار همه این فعالیت ها، تجارت را هم ادامه خواهم داد. موفقیت نسبی من در زندگی به خاطر برنامه ریزی درست است. همیشه کسانی مثل همسر خوبم که مرا تحمل کرده و خانواده و دوستان بسیار خوبم بوده اند که به من کمک کرده اند.
س: نقش خانواده شما و به خصوص پدرتان در موفقیت شما چیست؟
ج:من تمامی موفقیت هایم را مدیون والدینم به خصوص پدرم هستم که اصلی ترین حامی من برای ادامه تحصیلات بوده است. وقتی در دانشگاه قبول شدم، او مرا برای ادامه فوتبال تشویق کرد و همیشه بهترین پیشنهادها را برای من داشت. او همیشه عاشق خانواده اش بود و من موفقیتم را مدیون والدینم هستم.
س: ما با علی دایی صحبت می کنیم که پله پله در دنیای فوتبال پیشرفت کرد و اکنون سرمربی تیم ملی کشورش است. هدف بعدی شما بعد از فوتبال چیست؟ آیا دنبال پست های اجرایی یا مدیریتی هستید؟
ج: واقعا کار در زمین فوتبال را دوست دارم. عاشق مربیگری هستم و کار در زمین را به مدیریت پشت میز ترجیح می دهم. ممکن است روزی به مدیریت روی بیاورم اما قطعا در فوتبال خواهد بود. در حال حاضر همه فکر من هدایت تیم ملی و افزایش اطلاعات تکنیکی ام و شرکت در کلاس های مربیگری است.
س: بازی در اروپا آرزوی هر بازیکن یا مربی است. آیا فکر می کنید روزی بتوانید یک مربی حرفه ای در اروپا شوید؟
ج: در حال حاضر تمام توجه من به تیم ملی است اما من هم مثل هر مربی دیگری در دنیا که به حضور و فعالیت در سطوح بالاتر حرفه ای است، نهایت تلاشم را برای مربیگری در اروپا انجام می دهم.
س: پیام شما برای بینندگان شبکه "دبی اسپورتس" چیست؟
ج: می خواهم از مردم خوب امارات تشکر کنم. من یکسال در امارات بازی کردم و آنها همیشه مثل همین حالا که محبت خود را به من نشان داده اند. برای همه آنها آرزوی سلامتی و موفقیت می کنم و از دبی اسپورت هم تشکر می کنم.