او که با پشت سر گذاشتن یک دوره کامل مصدومیت، یکی از ارکان صعود ایران به جام جهانی برزیل بود، این روز‌ها و پس از بازی با تایلند منتقدانی را روبه روی خود می‌بیند اما می‌گوید این حرف‌ها در مقابل هدفهایی که ترسیم کرده اهمیتی ندارد و تنها آینده را می‌بیند.
مسعود شجاعی در گفت‌و‌گویی مفصل از وضعیتش در لاس پالماس، تیم ملی، فساد در فوتبال ایران و منتقدان تیم ملی گفت.
*آقای شجاعی اگر موافق هستید بحث را درباره انتخابتان، لاس پالماس شروع کنیم و اینکه بعد از سال‌ها حضور در لیگا، تجربه کردن لیگ آدلانته برای شما دشوار نیست؟ البته می‌توانید از شرایط این روزهای خودتان هم شروع کنید و بعد به سوال ما برسید.
به لطف خدا و با تمرین‌های خوبی که دارم انجام می‌دهم شرایط به نحو احسن پیش می‌رود و همه چیز خوب است. به هر حال مطمئنا سخت بود که بخواهم بعد از ۵ سال حضور در لالیگا به لیگ آدلانته بیایم ولی به هر حال فوتبال شغل ماست و باید با فراز و نشیبش کنار بیاییم. اوایل فصل نقل و انتقالات وقتی از طرف تیمهای دسته یکی با من تماس گرفته می‌شد و پیشنهاد می‌دادند که به تیمشان بپیوندم، می‌گفتم که قصد بازی در این لیگ را ندارم و می‌خواهم کماکان در لالیگا ادامه بدهم ولی خب شرایط به شکلی پیش رفت که در آخر تصمیم گرفتم که با تیم لاس پالماس قرارداد ببندم و از این انتخاب در حال حاضر بسیار خوشحال هستم و راضی.
*خب شما الان می‌توانید بعد از ۵ سال حضور در لالیگا و پشت سر گذاشتن ده هفته از حضور در لیگ دسته یک اسپانیا مقایسه‌ای بین اولا سطح فوتبال و بعد از آن مسائل سخت افزاری داشته باشید.
خب از نظر سطح کیفی که مطمئنا تفاوت وجود دارد و از نظر سخت افزاری هم به همچنین ولی تفاوت آنقدر زیاد نیست که باعث مشکل یا دغدغه فکری برای تیم شود. تعداد تیم‌ها خیلی بیشتر از لالیگا است و این مساله باعث می‌شود که تیم‌ها و بازیکنان سفرهای طولانی‌تر و سخت تری را پشت سر بگذارند.
*۱۰ هفته از مسابقات گذشته اما فاصله امتیاز‌ها خیلی به هم نزدیک است. فکر می‌کنید شرایط در نهایت در مسابقات به کجا می‌رسد و چه تیمهایی مدعی صعود هستند؟ حضور تیمهای نامداری چون اوئلوا، لاکرونیا، مایورکا و زاراگوسا نشان دهنده سطح بالای لیگ آدلانته است، در این وضعیت کار لاس پالماس برای صعود به لیگا به نظر دشوار نمی‌آید؟
شرایط نهایی را مسلما از الان نمی‌شود پیش بینی کرد. ضمن اینکه با توجه به اینکه در لیگ آدلانته تیم‌ها فراز و نشیب دارند و زمان لیگ طولانی است، کار پیش بینی غیرممکن می‌شود. همانطور که شما هم گفتید تیمهای قدرتمند و نامداری در لیگ دسته یک حضور دارند ولی امسال ما هم جزو مدعیان هستیم و از تیمهای خوب لیگ به حساب می‌آییم.
*درباره رفتار تعدادی از هواداران با شما و رحمان احمدی در طول بازی با تایلند حرف و حدیث خیلی زیاد است، در حالی که شما دو نفر جزو بازیکنان ثابتی بودید که در صعود ایران به جام جهانی خیلی نقش داشتید. اول می‌خواهم بپرسم از این رفتار متعجب نشدید؟ ضمن اینکه به نظر می‌رسد با جایگاه ثابتی که در لاس پالماس پیدا کردید، آمادگیتان در بازی با تایلند نسبت به بازیهای انتخابی جام جهانی هم بیشتر بود و در گل دوم هم به تایلند تاثیر خیلی زیادی داشتید.
فکر می‌کنم اهمیت دادن به این موضوع اشتباه محض است و نباید بیشتر از این به آن موضوع پرداخت. من مسائل مهمتری را در زندگی ورزشی و شخصی‌ام دنبال می‌کنم. توهین اقلیتی از افراد نمی‌تواند تاثیری روی هدفی که برای خودم ترسیم کردم بگذارد. البته همیشه در هر شرایطی یک سری مخالف وجود دارند. این درباره خودم ولی از نگاه یک دوست و همبازی درباره رحمان باید بگویم که قدرنشناسی دیده بودم اما نه تا این حد. با این حال می‌دانم که دل رحمان بزرگ است و قوی‌تر از قبل به کارش ادامه خواهد داد.
*بعد از بازی با کره شما از برخی انتقادهایی که به عملکردتان مطرح شده بود، انتقاد داشتید اما به نظر می‌رسد اینکه خاستگاه شما پرسپولیس یا استقلال نبوده، باعث شده که برخی رسانه‌ها و هواداران خیلی منصفانه درباره عملکردتان قضاوت نکنند. نظرتان چیست و آیا این رفتار‌ها شما را دلسرد نکرده؟
بعد بازی با کره هم گفتم که اگر انتقاد منصفانه و در جهت مثبت باشد و از طرف کار‌شناسان واقعی فوتبال مطرح شود با جان و دل می‌پذیرم. اگر یادتان باشد قبلا هم این اتفاق افتاده بود و من هم به خاطر اینکه انتقادهای مطرح شده منصفانه بود تلاشم را بیشتر کردم ولی به هر حال از انتقادهایی که مطرح شده مطمئنا دلسرد نمی‌شوم چرا که این حرف‌ها هم جزیی از فوتبال است. من در روزهای خوب فوتبالی‌ام هم از کسی انتظار ندارم برایم هورا بکشند و عملکردم را در بوق و کرنا کنند (همانطور که تا الان بوده). همین که خانواده، دوست‌ها و یک سری از هوادارانی که لطف می‌کنند و پیگیر اخبار و بازهای من هستند را خوشحال ببینم و باعث خوشحالی آن‌ها باشم برای من یک دنیا می‌ارزد و از آن‌ها انرژی می‌گیرم.
*بعد از رفتار این عده اندک در ورزشگاه، آندرانیک تیموریان به شدت از شما دفاع کرد. سیموئز هم خیلی قاطع از شما دفاع کرد. حتما این حمایت‌ها برای شما انگیزه مجددی ایجاد کرده، درست است؟
بله، در سایت‌ها و اخبار دیدم. می‌خواهم از آندو، سید جلال و دوستان دیگرم و همچنین آقای سیموئز تشکر کنم. می‌دانم که آندو به خاطر دفاع از من مجبور شد جواب یک عده‌ای دیگر از آدم‌ها را هم بدهد. دوستی من و آندرانیک مربوط به الان یا یک سال و دو سال پیش نیست. تقریبا یازده سال است که همدیگر را می‌شناسیم و می‌دانم نگران من بوده است چون ما مثل برادر و دو دوست خوب در زمین برای هم و برای پیروزی تیم ملی می‌جنگیم و تلاش می‌کنیم و بیرون از زمین هم همیشه هوای هم را داشته‌ایم. همچنین خوشحالم با اینکه گاهی سعی می‌شود فضای دوستانه‌ای که به وجود آمده و رفاقتی که بین بچه‌ها ایجاد شده به هم بخورد ولی با این اتفاقات رفاقت‌ها و دوستی‌ها قوی‌تر هم می‌شود.
*بعد از بازی برابر تایلند، کی روش گفت که این بازی «هشداری برای فوتبال ایران است». او به لغو اردو‌ها و بازیهای دوستانه اشاره کرده بود و گفت که بعد ۴ ماه دوری، این ناهماهنگی طبیعی بود. اول درباره عملکرد ایران صحبت کنید و دوم اینکه برخی مربیان به شدت به کی روش انتقاد وارد کردند.
این طبیعی است که همیشه توقع از تیم ملی بالا باشد و همیشه هستند کسانی که فوتبال را می‌فهمند و در جهت کمک به موفقیت تیم ملی کشورشان نظر می‌دهند اما فکر نمی‌کنم در این باره انتقاد‌ها سازنده و منصفانه بوده باشد. ۴، ۵ ماه دوری بازیکنان از هم و از دست دادن دو فیفا دی فکر می‌کنم دلیل کافی هماهنگ نبودن کامل تیم باشد.
*فکر می‌کنید در فاصله هشت ماه مانده تا جام جهانی و در شرایطی که تمام حریفان آسیایی ایران با انجام بازیهای تدارکاتی آماده حضور در جام جهانی می‌شوند، تیم ملی ایران به چه چیزی نیاز دارد؟ فکر می‌کنید با این وضعیت تیم ایران بتواند نمایش آبرومندانه‌ای ارائه بدهد و آیا اصلا شانسی برای صعود از مرحله گروهی در جام جهانی قائل هستید؟
هنوز هم زمان برای جبران عقب افتادگیمان وجود دارد. فکر می‌کنم با تدارک بازیهای سخت و رویارویی با تیمهای خوب می‌توانیم با آمادگی لازم به برزیل برویم و حضوری چشمگیر در جام جهانی داشته باشیم.
*شما در برزیل دومین جام جهانی خود را تجربه می‌کنید. با نگاهی به سال ۲۰۰۵ و ماه‌ها پیش از حضور ایران در آلمان و مقایسه آن با این روز‌ها، فکر می‌کنید وضعیت آماده سازی تیم ملی در این دوره بهتر است یا آن زمان؟
اگر بخواهم شرایط الان را که هشت ماه تا جام جهانی مانده با قبل از جام جهانی ۲۰۰۶ مقایسه کنم باید بگویم در آن دوره شرایط ما برای آماده سازی تیم خیلی بهتر بود و بازیهای زیادی انجام داده بودیم. یادم نمی‌آید آن موقع که هیچ روزی از تاریخ‌های فیفا را از دست داده باشیم، حتی اگر با تیمهای ضعیف بازی می‌کردیم!
*سوالی که در فوتبال ایران این روز‌ها از ملی پوشان پرسیده می‌شود، این است که دوست دارید ۱۵ آذر چه تیمهایی حریف ایران شوند. شما دوست دارید با چه تیمهایی همگروه شویم؟
سوال شما را می‌توانم از دو دید جواب بدهم. اگر قرار باشد به دوست داشتن و علاقه شخصی من باشد، خب می‌گویم که دوست دارم با بهترین تیمهای دنیا همگروه شویم ولی فکر می‌کنم اگر بخواهم واقع بینانه جواب شما را بدهم و نگاهی حرفهای داشته باشم بهتر است که حداقل با تیمهایی همگروه شویم که از نظر آماری تیمهای آسانتری هستند. مطمئنا اگر شما این سوال را از بازیکنان تیم ملی اسپانیا هم بپرسید آن‌ها خواهند گفت دوست ندارند با تیمهای قوی همگروه شوند چون می‌خواهند راه صعودشان هموار‌تر باشد.
*سوالی هم در رابطه با مساله روز فوتبال ایران داشتم. همانطور که حتما می‌دانید این روز‌ها حرفهای زیادی درباره فساد در فوتبال ایران مطرح می‌شود. اول نظرتان چیست و اینکه آیا فکر نمی‌کنید طرح این مباحث بدون اینکه چیزی ثابت بشود، باعث دلزدگی مردم از فوتبال می‌شود؟ (مثلا استقبال کم از بازیهای تیم ملی و لیگ بر‌تر) بخش دوم سوالم هم این است که آیا شما در مدت زمان حضورتان در لیگ ایران با چنین مسائلی برخورد داشتید یا نه؟
من هم با شما موافق هستم. اینکه فقط این مسائل را مطرح کنیم وهیچ رسیدگی و پیگیری برای ریشه کن کردن این مسائل انجام نشود تنها کاری که صورت گرفته این است که متخلفان و کسانی که باعث فساد هستند یا آدمهای آن‌ها راههای بهتری پیدا می‌کنند و با دقت و احتیاط بیشتر به کارشان ادامه می‌دهند. من به شخصه با این موضوعاتی که این روز‌ها مطرح می‌شود، برخورد نکردم ولی مسلما وجود داشته است.
*این را هم می‌خواهم بدانم که آیا ممکن است وجود چنین بحثهایی یکی از دلایل شما برای دوری از لیگ ایران باشد؟ چون شما گفته بودید قصد بازگشت به لیگ بر‌تر ایران را ندارید.
اتفاقا خوب شد که این سوال را مطرح کردید چون شاید این حرف من که گفته بودم به لیگ ایران بر نمی‌گردم برای بعضی‌ها سوءتفاهمی ایجاد کرده باشد. الان از تریبون ایسنا می‌خواهم شفاف حرف‌هایم را بگویم. شاید دلیل اصلی من برای آن اظهار نظر همین فساد و مافیایی بوده که شما به آن اشاره کردید، در غیر این صورت من نه گذشته‌ام را فراموش کردم و نه با توجه اینکه خانواده‌ام را در سال شاید یکی، دوبار بیشتر نمی‌توانم ببینم، اینجا خیلی همه چیز گل و بلبل است ولی این را یاد گرفته‌ام که روی پای خودم بایستم، تلاش کنم، زحمت بکشم و حقم را به کسی باج ندهم. پس این را شاید برای آخرین بار تکرار می‌کنم که فساد در فوتبال ایران وجود دارد و اگر کیفیت لیگ به گفته کار‌شناسان پایین آمده و تیم ایران هر هشت یا دوازده سال یک بار به جام جهانی صعود می‌کند به خاطر وجود عوامل مافیایی در فوتبال ایران است. وقتی شما دارید از فساد در بالا‌ترین سطح فوتبال یک کشور که لیگ بر‌تر باشد صحبت می‌کنید پس باید فاتحه لیگ یک، لیگ دو و لیگهای استانی و رده‌های پایه را بخوانید. البته این فساد در ورزش به خصوص فوتبال اکثر کشور‌ها وجود دارد ولی مبارزه با آن، اراده و عزم راسخ می‌خواهد و اینکه چه قدر مسوولان نگران ورزش و آینده جوانهایی باشند که می‌خواهند به ورزش روی بیاورند.