محمد مایلی‌کهن در بیانیه‌ای علیه امیر قلعه‌نویی، فضای فوتبال کشور را بار دیگر به فاز «تنش» وارد کرد. کاری نداریم که حق، جاری شدن این کلام بر زبان او وجود دارد یا خیر اما بدون آنکه بخواهیم موضع‌گیری خاصی کنیم ادعاها و حرف‌هایی که در 20 سال اخیر بر زبان او آمده و فضای جامعه مطبوعات را به التهاب کشانده با یکدیگر مورد بررسی و مرور قرار می‌دهیم. توجه کنید:
1- پهلوان پنبه‌ها را معرفی می‌کنم
در سال 1368 مایلی‌کهن کفش‌ها را آویخت و بازنشسته شد اما راهی به کادرفنی پرسپولیس نیافت. در بهار سال 1369 او دلگیر از علی پروین که او را به حداقل حقش نرسانده بود در نشریه پهلوان این جمله را بر زبان آورد «به زودی پهلوان پنبه‌ها را معرفی می‌کنم»!
اشاره مایلی‌کهن به علی پروین بود. داستان هم به اواخر دهه 50 و حوادثی برمی‌گردد که باعث شد پنج محمد پرسپولیس از تیم کناره بگیرند. علی پروین هم که نمی‌خواست پرونده روزهای تلخش رو بیاید بلافاصله مایلی‌کهن را به عنوان دستیار خودش به پرسپولیس برگرداند.
2- رفاقت با علی پروین مثل اتوبان یکطرفه است
در تابستان سال 1378 این جمله معروف را مایلی‌کهن در مصاحبه با یک روزنامه ورزشی عنوان داشت. علت اختلاف معلوم نیست اما هر چه هست اینکه مسایل با دیدارهای پرسپولیس–شهرداری تبریز و پرسپولیس – سایپا در آن مقاطع یعنی تیم‌های برابر پرسپولیس که هدایتشان با محمد مایلی‌کهن بود، کاملا بی‌ارتباط به نظر می‌رسید، اتوبان یکطرفه رفاقت از آن روز به بعد وارد ادبیات فوتبال ایران شد.
3- در دنیا هیچ چیزی را به اندازه میزشان دوست ندارند
در بهار سال 1383، دادکان او را از سرمربیگری تیم ملی فوتبال المپیک برکنار کرد. بلافاصله او در مطبوعات و تلویزیون درباره دولت سابقش گفت: «بعضی‌ها میزشان را با تمام وجود چسبیده‌اند و در دنیا هیچ چیزی را به اندازه میزشان دوست ندارند، از آن به بعد بود که بین دادکان و مایلی‌کهن شکرآب شد.
4- آقا قلدره فکر می‌کند همه کاره فوتبال است
مخاطب جملات آتشین او بعد از علی پروین(دو بار) و محمد دادکان، این بار علی دایی بود. این جمله او، جمله معروفی بود که باعث شد نام او به عنوان «آقا قلدره» در فوتبال معروف شود.
5- و این بار
«گروهبان قندلی هم نیست، چه رسد به ژنرال!» اهانتی بزرگ و غیر قابل بخشش به استقلال و سرمربی این تیم !
منبع : گل ، آرین