علیرضا نیکبخت واحدی یکی از ستارههایی بود که پیش از دربی هفتادوهفتم مانورهای بسیاری بر روی نام او شد و گمانهزنیهای زیادی برای حضور مجدد او در شهرآورد سنتی پایتخت با پیراهن استقلال وجود داشت تا شاید با حضور در این میدان بیستمین تجربهٔ او در دربیها شکل بگیرد.
حتی برای هوادارانی که ساعتها پیش از آغاز دربی به ورزشگاه رفته بودند، نیکبخت نقش اول شعارهایی بود که در حمایت یا علیه او سر میدادند. اما نیکی هیچوقت نتوانست اعتماد سرمربیای را که به قول او «خیلی مرد بود» جلب کند و پای به میدان دربی بگذارد. آن هم میدانی که همه حاضرانش نهتنها در حد نام و اعتبار دربی نبودند، بلکه با خودشان هم فرسنگها فاصله داشتند و سایههایی بودند از «من»هایی که با آن همه ادعا برای یک تساوی هیچ در هیچ میجنگیدند.
نیکبخت، پسر مودب حسینآقا خیاط، پس از سالها سوپراستار بودن به یک چهرهٔ نیمکتنشین تبدیل شده است که فقط امیر قلعهنویی میتواند به او اعتماد کند و او را تحت شرایطی خاص به تیم دعوت کند. گویا میزان اعتماد ژنرال نیز حد و مرز دارد و ستارهٔ اسبق سرخآبیها نیز نباید با اعتراض پای خود را فراتر از گلیم خود بگذارد و خواستار اعتماد بیشتری باشد.
قلعهنویی در این فصل تنها در سه دیدار به نیکبخت فرصت خودنمایی داده که در یکی از این سه بازی این بازیکن فیکس بازی کرده و تعویض هم نشده است نیکبخت حالا با سپری شدن ۸ هفته از لیگ آماری ۱۵۰دقیقهای از حضورش در سه بازی دارد.
هفتهٔ دوم: استقلال ۱-۲سپاهان؛ ۴دقیقه حضور به عنوان جانشین سیاوش اکبرپور.
هفتهٔ چهارم: استقلال ۱-۰صبای قم؛ ۹۰دقیقه حضور.
هفتهٔ پنجم: داماش گیلان ۱-۲استقلال؛ ۵۶دقیقه حضور.
او بیصبرانه منتظر فرصتی است تا از سایه بیرون بیاید و تواناییاش را بیشتر از اینها به نمایش بگذارد. فرصتی که تا امروز حتی در غیاب بیکزاده مصدوم هم به ستاره سابق فوتبال ایران داده نشده است. باید دید فرصت بازگشت به روزهای اوج در استقلال برای او فراهم میشود یا نه؟ نظر شما چیست؟ آیا نیکبخت دوباره نیک بخت میشود؟
این عکس چهره این بازیکن را در دقیقه 90 نشان می دهد جایی که او باور کرد در این دربی فرصتی برای بازی کردن ندارد