با اینکه تعداد زیادی از بازیکنان و مربیان استقلال و پرسپولیس پذیرفتند در داربی
77 بازی خوبی را ارائه نکردند اما علی دایی باز هم با همان ژست طلبکارانه همیشگی اش
از خوشحال شدن عده ای از رقم خوردن نتیجه تساوی صحبت کرد و خودش را از هر اتهامی
مبرا دانست. این در حالی است که دایی به عنوان مسئول اول فنی پرسپولیس باید بابت
شکل بازی تیمش جوابگو باشد و در این باره صحبت کند که چگونه پرسپولیس در طول 90
دقیقه حتی یک موقعیت بالای 60 درصد گلزنی هم نداشت.
دایی عجیب ترین ادعایش را
آنجایی مطرح می کند که می گوید:« باید با دو گل استقلال را شکست می دادیم.» سئوال
اینجاست که سرمربی پرسپولیس افسوس کدام دو موقعیتی که گل نشدند را می خورد و با چه
فرمولی به این باور رسیده که تیمش می توانسته دوبار توپ را از خط دروازه عبور بدهد؟
آیا او افسوس حرکت های پیام صادقیان در پشت محوطه جریمه که هرگز به نواختن ضربه به
سمت دروازه استقلال ختم نشدند را می خورد؟ مسلما شرط نخست رسیدن به گل ایجاد موقعیت
گلزنی است که تیم دایی کاملا در ان ناتوان بود اما با این حال دایی معتقد است تیمش
می توانسته با دو گل برنده شود! راز رقم خوردن یک بازی ضعیف و کم بنیه در داربی
پایتخت در همین باورهای وارونه و پاک کردن صورت مساله ها نهفته است. هیچ بعید نیست
دایی تا چند روز دیگر ادعا کند داور به اشتباه سه گل سالم تیمش را هم مردود اعلام
کرده است