امیر قلعه نویی در حاشیه تمرین استقلال با علی ضیاء مجری برنامه ویتامین ث گفت‌وگویی به شرح زیر انجام داد:
*شما چه کار می‌کنید که تیم‌هایتان قهرمان می‌شود؟
اول لطف خدا و اهل بیت است و دوم مجموعه‌ای که با آن همکاری می‌کنم. این موفقیت فقط مال من نیست. تیمی که می‌خواهد نتیجه بگیرد باید همدل باشد و صداقت داشته باشد. مثلا اگر به یک نیرو ماهی 500 هزار تومان بدهید ولی دلش با تیم نباشد آن فرد به کار نمی‌آید. همیشه دنبال این هستم تا صداقت در مجموعه تیمی ما باشد. بازیکنی که روزی 3 میلیون تومان حقوق می‌گیرد باید کارایی‌اش برای جامعه 15 میلیون تومان باشد. روزی هشت ساعت در مورد مسائل فنی وقت می‌گذاریم. امروز از ساعت 2 بعد‌ازظهر با پورحیدری و گروه آنالیزمان تیم بازی را آنالیز کردیم. عاشق بودن هم خیلی مهم است. کادر فنی استقلال به غیر از من در این دو فصل 40 درصد از پول‌شان را گرفته‌اند. فصل گذشته 40 درصد از پول را گرفته‌اند و در این فصل هنوز چیزی نگرفته‌اند.
*شما چیزی بلد هستید و هنری دارید که دیگران ندارند؟
شما باید بر اساس افکار تاکتیکی که دارید تیم را ببندید. خیلی‌ها می‌گویند قلعه نویی فقط با ستاره‌ها نتیجه می‌گیرد اما زمانی که من به استقلال آمدم 13 بازیکن از این تیم رفتند و من با پیروز قربانی، صادقی و طالب‌لو و ... نتیجه گرفتم. گروه ما زحمت خود را می‌کشد. بحث کوچینگ در زمان بازی هم مهم است. در بازی با الشباب یک بر صفر عقب بودیم و علی حمودی را بیرون کشیدیم و حنیف عمران‌زاده را آوردیم که در نهایت چهار گل زدیم و پیروز شدیم اما اگر مشابه همین کار را در بازی دیگری انجام می‌دادیم و نتیجه نمی‌گرفتیم کارشناسان بعد از نتیجه به ما حمله می‌کردند و نمی‌دانم چه بلایی بر سرمان می‌آوردند.
*شما بر اساس تجربه‌تان کار می‌کنید؟
من آدم سنتی‌ای هستم، خوشحالم که مدارج مربیگری را گذرانده‌ام و اکنون بالاترین مدرک حرفه‌ای مربیگری را دارم. خیلی‌ها می‌گویند من سنتی هستم اما مدرکی که من دارم فقط 20 _ 30 نفر در ایران دارند. 25 جام قهرمانی آورده‌ام اما باز هم به من می‌گویند سنتی هستی.
*دوست داشتی مربی شوی؟
از اول هم دوست داشتم مربی شوم. تمرینات استانکو را یادداشت می‌کردم. برای خودم سبد تمرینی ایجاد کرده بودم.
*بچه که بودید چه کار می‌کردید؟
دنبال توپ پلاستیکی می‌دویدم. آنقدر شرایط سخت بود که دنبال آرزو نبودم. دوست نداشتم دکتر یا خلبان شوم چون می‌دانستم نمی‌شود. باید واقع‌بین باشیم. از بعد از ظهر بدون آنکه ناهار بخوریم در میدان انصار دنبال توپ می‌دویدیم و انتظار هم نداشتم که دکتر و مهندس شوم.
*اگر 10 میلیارد تومان به شما بدهند و بدون تیم هم باشید، حاضرید مربی پرسپولیس شوید؟
من در کمپ استقلال این صحبت را می‌کنم. استقلال و پرسپولیس سرمایه‌های این کشور هستند. شاید اگر نسل جوانی که در تمرین ما حضور دارند اینجا نبودند به جایی می‌رفتند که آسیب‌پذیر می‌شدند. خود تمرین باقیات و صالحات است. شاید یک استقلالی من را دوست داشته باشد و آهش من را بگیرد. پس به پرسپولیس نمیروم. من سرباز استقلال هستم.
*چه آرزویی برای جوانان دارید؟
آرزو دارم بستری فراهم شود که جوانان ما کلا آسیب‌پذیر نباشند. سه چیز مهم است آرامش، امنیت و بحث مادی و من امیدوارم که ایرانیان هر سه شاخصه را داشته باشند. ما یک کشور غنی و پولداریم و لیاقت داریم که بالاتر از کشورهای همسایه باشیم. البته اگر مدیرانی داشته باشیم که به فکر مردم باشند. به هاشمی رفسنجانی وقتی خدمت‌شان رسیدم گفتم مردم ایران گرسنه‌اند، مشکل اقتصادی دارند، به آنها کمک کنید. آیا این کمپ استقلال باید چنین زمینی داشته باشد؟ البته به او گفتم که مشکل ورزشی هم داریم اما این بحث آخری بود که مطرح کردم. به استقلال و پرسپولیس نگاه فرصتی دارند. چقدر در جامعه باید هزینه کنیم تا 600 هزار ساعت به جوانان سرویس بدهیم؟ اگر نگاهمان فرصتی باشد به هیچ جا نمی‌رسیم. من پرسپولیس را دوست دارم چون هیچ جای دنیا استقلال و پرسپولیس ندارند. ما بازی یک تیم را آنالیز می‌کردیم. 1000 نفر در بازی‌شان حضور نداشتند اما استقلال و پرسپولیس وقتی به اهواز می‌روند ورزشگاه پر می‌شود. 98 درصد بودجه فوتبال را دولت می‌دهد ولی همه در این موضوع زوم کرده‌اند که چرا استقلال بیشتر از پرسپولیس پول گرفته و یا برعکس.
*آرزوی شخصی‌تان چیست؟ دوست دارید قهرمان آسیا شوید؟
چرا دوست نداشته باشم؟ مگر می‌شود دوست نداشت که قهرمان آسیا شد؟
*دوست داشتی با تیم ملی به جام جهانی بروی؟
نه، من الان فقط به استقلال فکر می‌کنم و بس. اینکه با این تیم بتوانم قهرمان آسیا شوم و چیز دیگری برایم مهم نیست. البته تیم ملی هم با بازیکنان و تفکرات استقلال به جام جهانی صعود کرد. (قلعه‌نویی خطاب به ضیاء گفت: با اینکه می‌دانم پرسپولیسی هستی اما شما را هم دوست دارم.)
ضیاء هم به قلعه نویی گفت: از علی چه خبر؟ که سرمربی استقلال با خنده گفت «حالش خوب است و در کاناداست».