بالاخره پس از چند سال که صحبت از حضورت در استقلال می شد آبی پوش شدی.
من یک ناگفته دارم که اینجا می گویم.سال 79 و پیش از اینکه به تیم ملی جوانان بروم،توسط یکی از دوستان از طریق جواد زرینچه به صمد مرفاوی که آن موقع سرمربی تیم امید استقلال بود معرفی شدم.یادم هست یک جلسه هم در ورزشگاه مرغوبکار تمرین کردم و پس از آن آقا صمد گفت بیا قرارداد ببند.من از آن تیم خسرو حیدری و مجتبی جباری را از اردوهای تیم ملی نوجوانان می شناختم ولی راستش در آن سن و سال ترسیدم که تک و تنها به تهران بیایم.پس از آن یک جلسه تمرینی رفتم و دیگر برنگشتم.حالا پس از سیزده سال از آن روز با مشاوره هایی که داشتم بالاخره استقلالی شدم و یا می توانم بگویم به استقلال برگشتم.فکر می کنم تصمیم درستی هم گرفتم.
*پس از پیوستنت به استقلال برخی حرف و حدیث ها پیرامون این انتقال مطرح شد.بحث از دست رفتن پنالتی در بازی نیمه نهایی جام حذفی در بازی سپاهان مقابل استقلال.در این باره چه نظری داری؟
اولا همه این هایی که اینگونه اظهارنظر کردند را به خدا می سپارم.آن بالا کسی هست که از حق بنده اش دفاع کند.من متاسفم برخی از جایگاهشان سو استفاده می کنند و تهمت های اینچنینی می زنند.گاهی هست که بحثی به صورت خصوصی مطرح می شود ولی اینگونه موضوعات رسانه ای می شوند و میلیونها نفر آن را می بینند.آیا آنها می توانند ثابت کنند که من ضربه پنالتی که زدم را از قصد خراب کردم.مگر در همان بازی محسن ایران نژاد پنالتی را خراب نکرد؟خود محسن بازی لیگ برتر مگر توپ به سرش نخورد و گل نشد؟باید بیاییم بگوییم خدای ناخواسته او از قصد این کار را کرده است؟دوستان یادشان باشد من در سپاهانی که قهرمان جام حذفی شد حضور داشتم و در واقع احمد جمشیدیان هم هم قهرمان شد.اگر قرار است اینطوری اظهارنظر کنیم باید مهدی رحمتی و امیر حسین صادقی هم که در آن بازی پنالتی شان را خراب کردند در مظان اتهام آقایان باشند.من فکر می کنم باید در قبال این گروه شعر هر کسی از ظن خود شد یار من را به کار برد.آدم کینه ای نیستم ولی آنهاییکه در این چند روز وماههای قبل تهمت زدند را هرگز نمی بخشم.سوالی دارم.
*چه سوالی؟
آیا من حق انتخاب ندارم.این همه سال است دارم فوتبال بازی می کنم.آیا پس از این سالها حق نداشتم یک انتخاب انجام بدهم؟چون گفته ام قلعه نوعی از خیلی ها مردتر است باید چوب بخورم؟این چه وضعی است؟آقایان اجازه بدهند سکوت کنم.من حرفهایی دارم که اگر بگویم برخی در این فوتبال نمی توانند از خانه شان بیرون بیایند.
*شاید اینکه در بازی برگشت مقابل استقلال در لیگ غایب بودی هم به شایعات دامن زد.
روز قبل از اینکه به تهران بیاییم؛در برخوردی که با جهان عالیان داشتم به شدت مصدوم شدم.همه فکر کردیم که با این آسیب دیدگی باید چند ماه از میدان دور باشم.پزشکان تیم شاهد هستند.به همین دلیل نتوانستم به تهران بیایم اما بعدا آمدند گفتند احمد جمشیدیان از قصد به تهران نیامده است.خدا می داند آن روز که هوا هم بارانی بود از درد به خودم می پیچیدم و حالت نیمه هوشیار داشتم.
*حالا واقعا به چه دلیل در فصل اخیر در سپاهان این قدر کم به تو بازی رسید؟
نمی خواهم به گذشته برگردم.من به مردم اصفهان و هواداران سپاهان مدیون هستم و هیچوقت محبت آنها را فراموش نمی کنم.یک مشکل داشتم که آن هم کرانچار بود و بحث دیگری وجود نداشت.وقتی من قدرت انتخابی برای ماندن ندارم،باید چه می کردم؟اینطور هم نباید توقع شود وقتی قرار است از سپاهان با آن افتخاراتش بیرون می آیم به تیمی بروم که وسط جدول است.وقتی از راه آهن به سپاهان می روم،باید در ادامه مسیر هم روند صعودی را طی کنم.یا به تیمی بروم که هم وزن با سپاهان است و یا اینکه بالاتر است.سعی کردم در این انتخاب،منطقم را در نظر بگیرم و به استقلال رسیدم.
*بحث تراکتورسازی چه بود؟
من قبل از هر چیز بگویم احترام زیادی برای هواداران تراکتور قائل هستم.در همان چند روزی که بحث پیوستنم به این تیم مطرح بود،دیدم که چقدر با شور و حرارت به من ابراز لطف کردند.اینجا بحث را تشریح می کنم تا بعدا دیگر حرف و حدیثی وجود نداشته باشد.واقعیت این است من بازیکن آزاد بودم و حقم بود که با باشگاههای دیگر صحبت کنم.من با مدیرعامل باشگاه تراکتورسازی جلسه ای گذاشتم و حرفهایی را زدیم.تقریبا هم پای قرارداد بودم و قرار شد که من 12 ساعت فکر کنم و پس از آن تصمیم نهایی ام را بگیرم.در آن فاصله بحث استقلال جدی تر شد و خودم به آقای زینی زاده زنگ زدم و گفتم حقیقتش این است که استقلال پیشنهاد داده است.اگر لطف کنید 24 ساعت به من وقت بدهید،ایشان هم گفتند که ایرادی ندارد و حق شماست که مذاکره کنید چون با ما قراردادی ندارید.خدا شاهد است اگر کوچکترین نوشته ای میان من و تراکتورسازی رد و بدل می شد،صد در صد به آن پایبند می بودم.حالا هم از خدا می خواهم شرایطی به وجود بیاید که قبل از پایان فوتبالم یک سال فرصت حضور و بازی در تبریز را پیدا کنم.البته در فوتبال چیزی قابل پیش بینی نیست و شاید من با استقلال فوتبالم را تمام کنم اما دوست دارم یک سال در تبریز هم بازی کنم.
*برخورد مردم اصفهان در این مدتی که به استقلال پیوستی و به این شهر بازگشتی چطور بود؟
90 درصد مردمی که من با آنها برخورد داشتم می گفتند تصمیم درستی گرفتی و برای خودم خوشحال بودند.خیلی ها می گفتند کرانچار با تو بد کرده است و این کاری است که در گذشته هم با افراد دیگر انجام داد./ش