*محمد سررشته داری
موضوع استقلال نیست و این باشگاه جای نگرانی ندارد و معتقدیم که هواداران هم نباید نگرانی بیش از حدی برای بسته شدن استقلالی داشته باشند که حالا نزدیک به قهرمانی آسیاست و همین تشعشع ستاره سوم بسیاری از بازیکنان ایران را وادار می کند که آرزوی حضور در استقلال را داشته باشندو برای این حضور سر ودست بشکنند!
در واقع نگران برخی از عزیزانی که امروز ساز جدایی هم کوک کرده اند نیستیم چرا که آنچه آنها ممکن است از دست بدهند بسیار برتر و بالاتر و مهمتر از آنچیزی است که با رفتن از استقلالی که همیشه بزرگ بوده و هست و حالا با صعود به هشت تیم برتر آسیا بزرگتر هم هست به دست می آورند!
پس نگران سال آتی و بسته شدن استقلال نیستیم و اگر همین حالا هم به خبرهای درگوشی دقت کنید متوجه می شوید که رقابت فوق العاده ای برای پوشیدن پیراهن استقلال در میان بازیکنان لیگ برتر به وجود آمده به گونه ای که استقلال برای همه آنها جا ندارد!
پس نگرانی کارشناسان چیست؟
اگر استقلال بزرگ آسیب نمی بیند (در نقل و انتقالات)پس اینهمه نگرانی میان مردم برای چیست؟
نگرانی مردم و کارشناسان اینست:
کنار کشیدن و خستگی و دلخوری مدیرانی که در استقلال که نه در هر کجای این مرز و بوم زحمتی می کشند و توفیقی به دست می آورند و کارنامه ای ایجاد می کنند و به جای دست مریزاد و تشکر بی مهری میبینند!
نگرانی اینجاست که مدیران را می آوریم کار می کنند و از نقطه(آ)به نقطه (ب)می رسند وقدمی رو به جلو برمی دارند و در میان این مشکلات کنونی در جامعه اتفاقی را رقم می زنندکه مایه مباهات است اما در ازای آن اتفاقی که رقم زده اند یا واکنشی نمی بینند و یا واکنش منفی می بینند و یا از همه اینها بدتر آنکه با تعویض دولتها در پایان دوره ها با روشهای سیاسی برکنار می شوند و یا اینکه کاری می کنند که خودشان استعفا بدهند و بروند چرا که در این حزب سیاسی یا آن حزب سمت راستی و چپی نیستند!
این نه یعنی شایسته سالاری ،این نه یعنی اصولی کار کردن که یعنی باری به هر جهت بودن و یعنی بی تکلیف بودن و ازرش ننهادن به ارزشهای کارنامه ای و تلاشها و رو به جلو رفتن ها!
نگرانی اینجاست و بس!
متاسفانه در سیکلی دوار و بی تخصصی گرفتار شده ایم که در هر دوره مدیریتی دولتها رخ می دهد و مدام تغییرات بی دلیل و بی بدیلی را می بینیم که فوتبال را به سقوط آزاد کشانده است!
دولتها که می روند دودمان فوتبال هم می رود!
کارنامه دارها هم می روند!چرا؟
چون متخصصها برای این ورزش تصمیم نمی گیرند! چون تصمیمها ورزشی نیست و تخصصی نیست و به همین دلیل تخریب نتیجه اش می شود!
نگرانی اینست که حرکتهای رو به جلو،ساخت و سازها و سازندگی ها و مقام ها تکرار نشود!نگرانی اینست که در بلند مدت همه زحمات مدیران برتر از بین برود کما اینکه فوتبال در سراشیبی سقوط همین مسیر را می رودچرا که از کاربلد ها حمایت نمی شود و مدام از سیاست و از صنعت و ...مدیر به این مجموعه می آورند که چند صباحی روی سازه های مدیران قبلی و با حمایتهای مالی جلو می روند وپس از مدتی با سر به زمین می خورندو همراه خود فوتبال را هم به زمین می زنند!
نگرانی اینجاست نه آنجا ،نه استقلال بزرگی که امروز رقابت برای استقلالی شدن را در میان لیگ برتری ها باب کرده است!