*محمد سررشته داری
سه بازی برای قهرمانی در قاره کافی است و برای آن باید برنامه ریزی دقیقی داشت و حرکت تمیزی رو به جلو انجام داد
این روزها اما این تیم مردمی حال و روز خوشی ندارد در واقع استقلال در آستانه این مهم که برای به دست آوردنش هم زمان زیادی ندارد با مشکلات مالی فراوانی دست و پنجه نرم می کند و البته که مشکلات مالی تنها به استقلال ختم نمی شود چرا که سونامی استعفا در جای جای این فوتبال و در میان تمامی مدیران وجود دارد
آقای رحیمی در سپاهان استعفا داد و البته به فاصله یک روز خواسته هایش برآورده شد و به سرعت به کارش بازگشت
در انزلی بی پولی امان همه را بریده در تبریز آقای جعفری استعفا داد و در تیمهای دیگر هم این معضلها وجود داشت و سونامی استعفا در واقع همه پهنه ایران را درنوردید چرا که پول موجود نیست !
در این میان البته از برخی مدیران به طرز عجیبی حمایت می شود که دلایلش نا معلوم است و همانها دوباره در حال بالا بردن قیمت بازیکنان و عبور از همه سقفهای قیمتی هستند و بدبختی فوتبال ایران اینست که پول در اختیار کاربلدها نیست بلکه در اختیار غیر ورزشی هاست یعنی همانها که قراردادها را نجومی بستند و طی ادوار گذشته با وجود هزینه های سر سام آور هیچ توفیقی هم بدست نیاوردند و تنها موجب تورم در فوتبال ایران شدند و بس!
به حرفهای منطقی و صادقانه آقای رسولی نژاد توجه کنید او از درد بزرگ کمبود بودجه دم می زند که درست هم هست در واقع وقتی رسولی نژاد به سخن آمد فرق دوغ و دوشاب مشخص شد چرا که در میان این تولید انبوه نگرانیها ،بودند و هستند اپوزوسیون هایی که از آب گل آلود ماهی صید می کنند و با وجود آنکه از مشکلات این فصل فوتبال با خبرند اما زمانی گیر آورده اند برای ضربه زدن ،ضربه زدنی که طی این فصل با بیش از 25 هفته صدر نشینی استقلال فرصت آن را به دست نیاوردند!
مسئله اصلی اما اینست که آیا پول را باید به دست مدیران کاربلد داد و از آنها پبشرفت خواست؟یا اینکه باید پول و ثروت این مردم را به دست مدیران ناکاربلد سپرد و از آنها انتظار معجزه داشت؟
پرش سه گام استقلال تا قهرمانی آسیا در گرو تجزیه و تحلیل همین جمله آخر است و تصمیم نهایی که مسئولان یا به قول آقای رسولی نژاد خود جناب رییس جمهور می گیرند چرا که برای تیم بستن و پیدا کردن ترکیب نهایی و رسیدن به مرز آمادگی تنها تا اواخر مردادکه بازیهای یک چهارم انجام می شود زمان داریم یعنی از همین حالا سه ماه زمان داریم!
کاش رییس محترم جمهوری به خاطر نام بزرگ ایران و این جمعیت سی میلیون نفری(و به نوعی هفتاد میلیون نفری) به ماجراها و مشکلات استقلال ورود کند و به کاربلدهای کارنامه دار کمک کند تا نام ایران را بر بلندای قاره کهن بنشانند!
بله دوره دوره انتخابات است و رییس جمهور گرفتار اما این جماعت بیش از سی میلیون نفرند که در انتظار و قضاوت سردمداران هستند و دلشان برای موفقیت تنگ شده است آنها این روزها و دقیقا همین روزها همه چیز را زیر ذره بین برده اند و و از مسئولین انتظار دارند ...