رفتار‌های اخیر سرمربی تیم ملی فوتبال کشورمان این روزها کمی عجیب شده و به نظر می‌رسد کارلوس کی‌روش زنگ‌های خطر را بیش از پیش احساس کرده که این‌گونه افسار گسیخته و عصبی‌مزاج شده است.
رفتار کارلوس کی‌روش در کنفرانس مطبوعاتی روز چهارشنبه در مواجه با سوال خبرنگاران در مورد علی کریمی و مهدی رحمتی نه حرفه‌ای بود و نه انسانی و هنور نمی‌دانیم سرمربی تیم ملی که مدعی شده به آینده فکر می‌کند نه به گذشته، در مورد این رفتارش چه منطقی دارد.
کی‌روش از زاویه خودش به مسائل نگاه می‌کند و نگاه ملت ایران را نادیده می‌گیرد. او به آینده فکر می‌کند اما آینده چگونه ساخته خواهد شد؟ آیا با لج‌بازی و نادیده گرفتن افکار عمومی و خواست مردم ایران، می‌توان آینده را ساخت و تیم ملی را به سر منزل مقصود رساند.
شاید برای کی‌روش علی کریمی و مهدی رحمتی مهم نباشند، اما برای مردم ایران این بازیکنان بسیار مهم هستند و اصحاب رسانه به عنوان نماینده همین مردم در مورد آینده کریمی و رحمتی در تیم ملی سوال می‌پرسند. کی‌روش اما به جای پاسخ دادن و رفع دغدغه‌های مردم، قهر می‌کند و جلسه مطبوعاتی را ترک می‌کند. به راستی کی‌روش در تیم ملی پرتغال هم جرات چنین رفتاری را داشت؟ یا در اروپا با احترام بیشتری با اصحاب رسانه که زبان گویای مردم یک ملت هستند، برخورد می‌کرد.
رفتار سرمربی پرتغالی تیم ملی نه حرفه‌ای بود و نه محترمانه؛ چراکه او اگر برای اصحاب رسانه ما ذره‌ای احترام قائل بود، جواب آنها را به روشنی می‌داد تا مردم را از نگرانی خارج کند و حداقل آنها تکلیف خود را می‌دانستند، همان مردمی که کی‌روش قبل از بازی با کره‌جنوبی در تهران به حالت التماس در رسانه ملی از آنها خواست تیم ملی را در آن دیدار مهم و حساس تنها نگذارند که مردم هم به خاطر آینده تیم ملی دعوت او را پاسخ مثبت دادند و مقابل کره‌جنوبی برای کی‌روش و شاگردانش سنگ تمام گذاشتند. در آن مقطع مطبوعات و رسانه‌ها هم در به وجود آمدن فضای مطلوب و یک عزم ملی برای موفقیت تیم کی‌روش نقش بسیار مهم و تعیین کننده‌ای داشتند و با دعوت از مردم و حمایت از تیم ملی باعث شدند ملی‌پوشان ما با روحیه و انگیزه‌ای بالا به مصاف کره‌جنوبی بروند و 3 امتیاز بسیار مهم را در خانه از این غول فوتبال آسیا بگیرند. حالا چه اتفاقی افتاده که سرمربی پرتغالی تیم ملی مردم و رسانه‌های ایرانی را نادیده می‌گیرد و حاضر به پاسخگویی به دغدغه‌های ملت در مورد تیم ملی نیست؟
کریمی و رحمتی شاید برای کی‌روش مهم نباشند اما برای مردم ما خیلی مهم هستند چراکه آینده و سرنوشت تیم ملی کشورمان برای آنها اهمیت ویژه‌ای دارد. کی‌روش اما به جای پاسخگویی به سوال و دغدغه مردم و رسانه‌ها مثل بچه‌ها قهر می‌کند تا خود برای تیم ملی حاشیه درست کند، آن هم در شرایطی که تیم ملی بیش از هر زمان دیگری نیاز به آرامش و حمایت دارد.
متاسفانه کی‌روش یک بار دیگر نشان داد از موضع بالا به فوتبال ما و اهالی آن نگاه می‌کند و حاضر نیست پیش پا افتاده‌ترین قواعد حرفه‌ای را رعایت کند و در مقابل سوال به حق اصحاب رسانه، اختیار از کف می‌دهد و جلسه مطبوعاتی را به حالت قهر ترک می‌کند. شاید کی‌روش فکر می‌کند ما چون در خاورمیانه زندگی می‌کنیم و جهان سومی هستیم، حق نداریم از او بپرسیم با اسطوره‌های فوتبال ما قرار است چه کند و آینده آنها در تیم ملی و سرنوشت تیم ملی چه خواهد شد؟
سرمربی تیم ملی سخت در اشتباه است؛ چراکه اینجا دهات نیست، بلکه ایران است. ایرانی که یک فرهنگ چند هزار ساله غنی و تاریخ باشکوه دارد و مردم آن بسیار فوتبال فهم و فوتبال‌دوست هستند و قرار نیست چون سینیور کی‌روش از اروپا به فوتبال ما آمده، به این ملت و اصحاب رسانه‌اش فخر بفروشد و خود را ملزم به پاسخگویی نداند. آیا سرمربیان بزرگی مانند مورینیو، گواردیولا، فرگوسن، کاپلو و.... در واکنش به سوال‌های به ظاهر تکراری ولی مهم خبرنگاران به جای پاسخگویی جلسه مطبوعاتی را ترک می‌کنند؟ در ضمن این فدراسیون بوده که جلسه مطبوعاتی ترتیب داده تا سرمربی تیم ملی پاسخگوی اصحاب رسانه باشد نه اینکه خبرنگاران به اصرار کی‌روش را به مسلخ سوال‌های خود ببرند. کی‌روش اگر حاضر به حضور در جلسه‌ای شده باید احترام جلسه را هم نگه دارد حتی اگر سوال‌ها تکراری و یکنواخت باشد.
این حق اصحاب رسانه است که هزار بار دیگر هم که شده از کی‌روش درباره سرنوشت بازیکنان بزرگ، کارآمد و محبوب ایرانی در تیم ملی بپرسند و کی‌روش هم موظف است به دغدغه‌های آنها پاسخ دهد و البته پاسخ قانع‌کننده‌ای هم داشته باشد. آقای کی‌روش احترام، احترام می‌آورد و بس...