محمد بن همام از سال 2002 ریاست کنفدراسیون فوتبال آسیا را بر عهده گرفت و در مدت حدود 9 سالی که در این سمت حضور داشت برنامه های زیادی را برای تغییر بنیادین در ساختار فوتبال قاره کهن اجرا کرد .
بن همام قطری تا جایی پیش رفت که قصد ریاست بر فدراسیون بین المللی فوتبال را هم پیدا کرد اما اتهام فساد مالی نه تنها او را از دستیابی به این سمت بازداشت، بلکه با پذیرش محرومیتی سنگین فرصت حضور در هر پست دیگری در فوتبال جهان را هم از او گرفت.
با برکناری بن همام ، این کنفدراسیون مدتی توسط یک سرپرست اداره شد تا این که دیروز سرانجام انتخابات ریاست کنفدراسیون آسیا برگزار شد و شیخ سلمان بن ابراهیم آل خلیفه که یکی از اعضای خانواده سلطنتی بحرین نیز محسوب می شود به ریاست این نهاد رسید.
** پیام تسلیت بن همام
انتخاب این شاهزاده بحرینی به ریاست مهمترین نهاد فوتبالی در بزرگترین و پر جمعیت ترین قاره جهان واکنش های انتقاد آمیز زیادی را در پی داشت. بن همام یکی از نخستین کسانی بود که با انتشار پیام تسلیتی برای فوتبال آسیا به این امر واکنش نشان داد.
بن همام در سایت رسمی خود نوشت: با عرض تسلیت، دیگر عمر کنفدراسیون فوتبال آسیا با انتخاب این آقا به پایان رسید، من به این مناسبت به همه تسلیت عرض می کنم.
وی درکنایه به حمایت های احمد الفهد کویتی رییس شورای المپیک و کنفدراسیون هندبال آسیا در انتخاب شیخ سلمان بحرینی به ریاست AFC افزود: از این پس عملکرد کنفدراسیون فوتبال آسیا در زمینه های مختلف اعم از اجرایی و برنامه ریزی به سبک و شیوه کنفدراسیون هندبال آسیا درخواهد آمد.
** واکنش اماراتی ها
یوسف السرکال از امارات یکی دیگر از نامزدهای شرکت در این انتخابات بود اما فقط 6 رای به دست آورد تا در مقابل 33 رای شیخ سلمان شکست سنگینی را تحمل کند. دیروز شبکه دوبی اسپورت میزگردی برای تحلیل نتایج این انتخابات برگزار کرده بود که در آغاز آن مجری برنامه گفت: بی شک نتیجه این انتخابات خوشایند فوتبال آسیا نخواهد بود و رای به دست آمده نشان دهنده دخالت های پشت پرده مسوولان برخی کشورهاست.
برخی کارشناسان این شبکه هم اگرچه سعی داشتند بی طرفی خود را نشان دهند اما معتقد بودند که حتی در بدبینانه ترین حالت هم کسی تصور شکست سنگین نماینده امارات مقابل نامزد بحرینی با این میزان آرا را نمی کرد.
مجری برنامه گفت: این نتیجه باور کردنی نیست و شاید تبعات زیادی برای فوتبال آسیا در پی داشته باشد.
** آژیر خطر برای فوتبال ایران
تیم ملی ایران در آخرین مسابقه خود در مرحله گروهی انتخابی جام جهانی 2002 در منامه به مصاف بحرین رفت و در حالی که می توانست با یک پیروزی به صورت مستقیم به این مسابقات صعود کند سه بر یک شکست خورد. تا اینجای کار یک نتیجه فوتبالی تلخ برای تیم ملی کشورمان رقم خورده بود اما بازیکنان بحرین پس از سوت پایان بازی کاری کردند که هیچگاه از خاطره فوتبالدوستان ایرانی محو نشد.
زمانی که بازی به پایان رسید بحرینی ها با پرچم عربستان که به جای ایران راهی جام جهانی شده بود شروع به شادی و پایکوبی کردند تا رنج حاصل از شکست برای ایرانی ها دو چندان شود.
اما اختلاف میان دو کشور فقط به حوزه فوتبال مربوط نمی شود. صرف نظر از تفاوت دیدگاه های میان جمهوری اسلامی ایران و حکومت سلطنتی بحرین، اتفاقاتی که از سال 2011 به بعد در این کشور رخ داد، نه تنها برای ایرانی ها بلکه برای هر انسانی که دغدغه کرامت و حقوق بشر را داشته باشد ، درد آور بود.
مردم شیعه بحرین در ادامه موج بیداری اسلامی که کشورهای عربی را در بر گرفته بود علیه سلطه حکومت آل خلیفه بر این کشور قیام کردند اما سرکوب شدید پاسخ حکومت به این قیام آزادی خواهانه بود.
در میان حمایت های کشورهای عربی و غربی از حکومت آل خلیفه، جمهوری اسلامی از معدود حامیان مردم مظلوم بحرین محسوب می شود و همین مسئله به اختلاف میان دو کشور دامن زده است.
وقتی این موضوع را در کنار مسایل فوتبالی میان دو کشور قرار می دهیم نگرانی از آینده ریاست یک بحرینی بر کنفدراسیون فوتبال آسیا طبیعی به نظر می رسد.
نداشتن نماینده در نهادهای بین المللی یکی از معضلات همیشگی ورزش ایران بوده است، معضلی که ضربه های جبران ناپذیری هم به ورزش کشورمان وارده کرده اما همچنان اقدام مفیدی برای حل آن انجام نمی شود. فدراسیون فوتبال ایران هم در انتخابات اخیر کنفدراسیون فوتبال آسیا حتی برای معرفی نامزدهای خود برای کمیته های این کنفدراسیون هم تعلل کرد تا کشورمان در میان فعالیت نامزدهای کشورهای مختلف قاره کهن نقشی منفعلانه داشته باشد.
شاید اگر قدری از توجهی که به دعواهای داخلی در فوتبال ایران می شود کسی به فکر جایگاه فوتبال کشورمان در آسیا و جهان می بود، امروز سهم ما از انتخابات کنفدراسیون فوتبال آسیا حسرت و نگرانی نمی شد.