محمد سررشته داری
بله الریان و الهلال پول نفت را به پای فوتبالشان می ریزند و تا می توانند ولخرجی می کنند و بازیکنانی می خرند که در غرب آسیا نمونه شان پیدا نمی شود و هر روز هم جلوتر از خودشان هستند اما هنر مدیریت فقط و تنها فقط پول نیست که نیست !
چگونگی پول خرج کردن به ویژه زمانی که قرار است از پول بیت المال هزینه کنیم نکته دیگری است که باید مد نظر همه قرار بگیرد .
حتی در ایران هم بسیاری از تیمها هستند که از استقلال بیشتر پول خرج کرده اند اما نسبت به این تیم شرایط بسیار بدتری دارند و در این مقال حتی لازم نمی بینیم که از آنها اسم ببریم.
با این توضیح وارد بحث می شویم و تاکید می کنیم که پول تنها بخشی از موفقیت است نه همه آن!
فتح الله زاده حالا با بیش از یک دهه موفقیت و کارنامه ای پربار همچنان در فوتبال ایران می تازد و به نظر می رسد که هیچکس را یارای رقابت با او نیست .
کدام مدیر را سراغ دارید که در یک دهه مدیریت تنها یک دوره در لیگ برتر در کورس نبوده باشد و در همان یک سال هم قهرمان جام حذفی شده و هیچ سالی را -به جز یک سال در این ده سال –بدون جام در ایران سپری نکرده باشد؟
شاید باید به تاکید کنیم که این کارنامه قابل رقابت نیست که نیست!
البته هنوز امسال با جام تمام نشده اما همین صعود آسیایی از گروه مرگ خود به اندازه یک جام می ارزد و باید تاکید کرد که استقلال امسال تنها با کمی خوش شانسی می تواند ستاره سوم را هم روی سینه بچسباند و کاری کند کارستان.
این اما آیا عین عدالت است؟
یعنی تیمی با هزینه کرد کمتر از رقبا در ایران و در آسیا باید پای قهرمانی در هر دو جام باشد؟
بودنش یعنی عدالت البته:
انتخابهای درست،مدیریت صادقانه و حرکت مدرن و با برنامه می تواند مسیر را تبیین و هدف را معلوم کند و فعل خواستن را صرف کند...
در واقع اینگونه موفق شدن ارزش بالاتری از همه موفقیتهای نفتی و غیر نفتی دارد...
استقلال موفقیت را نمایش نمی دهد بلکه موفقیت را نشانه رفته و می داند که قرار است به کجا برسد و تا کجا برود البته در این میان یک نفر هزینه می شود و آن کسی نیست جز مدیریت باشگاه که با دست خالی جلو می رود و همچنان چون روز اول انرژی دارد اما اگر برای او و مدیرانی آزمون پس داده چون او ردیف بودجه مشخص کنیم و یا محل در آمدهایش را معلوم کنیم قطعا تیمی همچون استقلال می تواند حتی در جام باشگاههای جهان هم بدرخشد و به نتایجی غیر قابل باور دست پیدا کند...
موفقیتهای فتح الله زاده تمامی ندارد آن از منظر قهرمانی و این از منظر عمرانی که ساخت کمپ و حفظ مرغوبکار و اضافه کردن ورزشگاه کشوری تنها نمونه هایی از عملیات عمرانی و ارزش های افزوده برای استقلال است که توسط این مدیر به مجموعه داراییهای نداشته استقلال اضافه شده است ..
همه اینها را نوشتیم تا برسیم به این نکته:
فتح الله زاده محصول انتخابی ورزشی و صبوری کردن در مورد این انتخاب است که منتج به تولد مدیری شده که در فاز قهرمانی رکورد هر سال یک جام را به سینه چسبانده و در فاز عمرانی و ارزش افزوده رکوردی دست نیافتنی دارد !
آیا وقت آن نرسیده که از روی همین فرمول:انتخاب درست و ثبات مدیریت مدیران دیگری هم با این رکوردها بسازیم؟
آیا ورزش سازنده مدیرانی اینچنینی نیست یا در راه این سازندگی راه را به اشتباه و غلط پیموده است؟