*محمد سررشته داری
بله شاید امیر قلعه نوعی کمی تند رفته باشد اما آنجا در ریاض هیچ توهینی اعم از به هیچ کس نشده بود و از آن بالاتر اینکه در نیمه دوم استقلال بلا تردید می توانست بازی را به سادگی و در میان حملات متعدد به تساوی بکشاند و حتی شاید بازی را به سود خود تمام کند اما برخی معدود و محدود از هواداران استقلال به جای الهلال و در راستای تفکرات آنها بازی را خواباندند و مدام به حملات استقلال سکته دادند تا این تیم در نیمه دوم عملا هرگز نتواند با فشار زیاد (مثل ریاض)الهلال را ئادار به اشتباه کند!
در واقع همان تماشاگرانی که سرمربی کاربلد استقلال پیش از باز آنها را یار اول و نه یار دوازدهم خوانده بود یار که نه بلکه بار استقلال شدند!
شاید تصور کنید که تند می نویسم اما واقعیت را باید نوشت چرا که دروغ نویسی هیچ کمکی به هوادار خونگرم و با شخصیت و قدمت دار استقلال نخواهد کرد به استقلال عزیز این مردم هم ایضا.
البته که غالب هواداران استقلال چنین نیستند اما برای همان عده معدود باید نوشت و تاکید کرد!
استقلال 45 دقیقه فرصت داشت تا دو گل بزند آنهم در ورزشگاه آزادی و نه در ریاض!اما از 45 دقیقه دوم چقدر زمان مفید و بلا انقطاع داشت؟
در عرض ده دقیقه در ریاض دو گل زدیم و بازی را بردیم اما در تهران....
فوتبال یک زنجیره است که هر کدام از حلقه هایش که بلنگد و سست شود زنجیر پاره می شود دوشب پیش اما در حالیکه بوی حماسه می آمد در حالیکه مردم سنگ تمام گذاشته بودند و لایق و شایسته هر تحسینی بودند سه یا چها نفر نیمکت حریف را آتش زدند!چند نفری هم تا توانستند میهمان نوازی!!کردند و حالا استقلال باید امیدوار باشد که محروم نشود!
چرا؟
در حالیکه می توانستیم با ثبت یک رکورد آسیا را مبهوت خود کنیم آن چند نفر چه کردند؟
این حرفها چه بود؟
آن آتشها چطور؟
بازی را که بوی برد می داد با آنهمه برهم زدن تمرکز باختیم در حالیکه در صورت تشویق و عدم وجود حاشیه و وقت کشی میتوانستیم برنده باشیم
افسوس!این حماسه خمسه خمسه شد.......