ایکر کاسیاس پس از نیمکت نشینی در رئال مادرید، فروتنانه اعلام کرد مشکلی با
مورینیو ندارد و نیمکت نشینی او نیز دلایل فنی داشته است.
کمتر کسی باور می
کند که مورینیو کاسیاس را به دلایل فنی نیمکت نشین کرده باشد. اما خوزه مورینیو
خودش چنین ادعایی کرده و کاسیاس برای اینکه از مربی تیم حمایت کند، در حق مورینیو
خوش گمانی به خرج داده و حرف او را، حاوی حقیقت قلمداد کرده است.
کاسیاس
بهتر از هر کسی می داند که تا چه حد می تواند برای مورینیو دردسر درست کند. او به
جایگاه و موقعیت خودش در رئال مادرید واقف است.
کافی
است که "ایکر مقدس" یکی دو مصاحبه علیه خوزه مورینیو بکند تا احتمال اخراج مورینیو
از رئال مادرید بیشتر شود؛ چرا که تقابل مورینیو و کاسیاس، به تقابل بیش از پیش
تماشاگران رئال مادرید با آقای خاص می انجامد. مدیران ناراضی رئال هم بعید است که
مورینیو را به تماشاگران ناراضی ترجیح دهند.
ولی ایکر کاسیاس می داند که
مورینیو مرد میدان های بزرگ است و رئال مادرید ده سال است که قهرمان چمپیونز لیگ
نشده. پس نباید بابت اختلافی شخصی، منافع رئال را به خطر بیندازد. رئال مادرید
امسال می تواند قهرمان اروپا شود چرا که دیگر خیالش از بابت قهرمان نشدهن در لالیگا
راحت است و در نیم فصل دوم، بار لالیگا را کمتر بر دوش می کشد.
بازی مهم
رئال و منچستر در راه است و درگیری کاسیاس با مورینیو با هدف اخراج مورینیو، ممکن
است به بهای حذف رئال مادرید در لیگ قهرمانان اروپا تمام شود.
اگر رئال در
سه سال حضور مورینیو نتواند قهرمان اروپا شود، در غیاب مورینیو شانس کمتری برای
قهرمانی در چمپیونز لیگ دارد؛ چرا که بارسلونا در یکی دو سال آینده همف مدعی اصلی
فتح چمپیونز لیگ است و رئال خوزه مورینیو در سه سال اخیر، سیری صعودی در ال کلاسیکو
داشته است.
این خوزه مورینیو بود که بارسا را در نیوکمپ مغلوب کرد. مربیان
قبلی رئال، چه در نیوکمپ و چه در سانتیاگو برنابئو مغلوب بارسا می شدند.
ایکر
کاسیاس یک کاپیتان واقعی است. او الان هم که روی نیمکت نشسته، با سکوت بزرگوارانه و
مسئولانه خودش، مشغول هدایت بازیکنان رئال مادرید است. یعنی همه را به سمت پرهیز از
اصکاک با مورینیو سوق می دهد.
کافی است که مشی کاسیاس در برابر مورینیو و
مربیان قبلی رئال مادرید را، که اقتدار چندانی هم در برابر کاسیاس نداشتند، با مشی
علی کریمی در برابر مصطفی دنیزلی و مانوئل ژوزه مقایسه کنیم.
کریمی هم در پرسپولیس
مهمترین بازیکن تیم است اما او در یکسال اخیر، با ناسازگاری ها و رفتارهای غیرحرفه
ای اش، برای دو مربی کاملاً حرفه ای بحران آفرینی کرد و با به چالش کشیدن آنها،
منافع پرسپولیس را دود کرد و به هوا فرستاد.
علی کریمی اهل سازگاری و کوتاه
آمدن برای حفظ منافع تیم نیست. او بیش از تیم به خودش می اندیشد و به اقتدار خودش
در برابر مربی. هم از این روست که علی کریمی هیچ گاه کاپیتان خوبی نبوده است. او
بیش از آنکه رهبر تیم باشد، کارگزار غریزه عصیانگری خودش است.
کریمی برخلاف
کاسیاس، بازیکنی است اهل زمین زدن مربی تیم!