صحبتی با آندرانیک تیموریان

آندرانیک تیموریان این فصل، در قطر زندگی حرفه ای خود را پشت سر می گذارد. او شرایط ویژه ای دارد و با اینکه از فوتبال ایران کمی دور شده، اما همیشه اخبار لیگ ایران و حواشی مربوط به تیم ملی را دنبال می کند.

*قبل از هر چیز دوست داریم نظرت را در مورد شرایط تیم ملی بدانیم.
ما یک شکست تلخ برابر لبنان داشتیم که این باخت باعث شد روحیه بازیکنان تا حد زیادی افت کند اما من آینده خوب و روشنی را متصور هستم و امیدوارم با کمک یکدیگر راهی جام جهانی شویم. این شکست متاسفانه باعث به وجود آمدن برخی انتقادات بود اما فکر می کنم با یک پیروزی، همه چیز تغییر می کند.
*ما در بازی آینده، روز 25 مهرماه باید از کره جنوبی میزبانی کنیم. این دیدار را چطور می بینی؟

کره جنوبی تیمی نیست که نیاز به تعریف من و سایر بازیکنان تیم ملی داشته باشد. آنها در کنار ایران، ژاپن و استرالیا یکی از حرفه ای ترین و بهترین تیم های آسیا هستند و یکی از پایه های قدرت فوتبال قاره را در اختیار دارند. کارنامه این کشور نیز کاملا مشخص و شفاف است چون همیشه پای ثابت جام های جهانی بوده و همیشه شرایطی خوبی داشته است. دلایل زیادی هم برای درخشش آنها وجود دارد از جمله مدیریت اصولی بر فوتبال و تغییراتی مستمر و مثبت که به فوتبال شان کمک کرده از این رو، آنها می توانند یک حریف بسیار سرسخت برای ما باشند. اتفاقا کره ای ها در خارج و داخل زمین، تیمی دست و پا بسته نیستند و برای کسب هر 3 امتیاز به سراغ ما می آیند ولی باید با تمام وجود کوشش کنیم تا کره را شکست دهیم.
*به نظرت زورمان به کره جنوبی می رسد؟

بله، صد در صد. فراموش نکنید ما در ایران میزبان کره هستیم و اگر به درستی از این امتیاز استفاده کنیم، شکست دادن کره اصلا کار سختی نیست. نام تیم ملی کشور ما ایران است، تیمی که برای هر حریفی می تواند دردسرهایی درست کند. شما نباید تمام نگاه تان به دو بازی گذشته برابر لبنان و قطر باشد بلکه باید همه چیز را در نظر گرفت. ما میزبان هستیم و باید از تماشاگر، شرایط میزبانی و شرایط آب و هوایی ایران بهترین استفاده را ببریم. در این صورت است که کره را شکست خواهیم داد و راهی جام جهانی می شویم. شکست دادن کره، می تواند بهترین و جذاب ترین هدف مان برای بازی روز 25 مهرماه باشد چون در این صورت هم مردم دوباره با فوتبال ملی آشتی می کنند و هم راه مان برای صعود به جام جهانی بسیار کوتاه تر خواهد شد چون به نظر من در این گروه به غیر از ایران، تیم دیگری شرایط مطمئنی برای شکست دادن کره جنوبی ندارد.
*تو به نکته درستی اشاره کردی. اینکه مردم با فوتبال قهر کرده اند. به نظرت دلیلش چیست؟

نمی گویم مردم قهر کرده اند اما مشخص است که آنها بسیار ناراحتند. من می دانم که عدم نتیجه گیری و شاید بعضا بازی های ضعیف، دلیل ناراحتی مردم است ولی باید با صبر و حمایت از تیم ملی، از این شرایط عبور کنیم. در فوتبال ما، متاسفانه همه به دنبال کسب بردهای کوچک هستند اما وقتی یک بازی عادی را می بازی، همه علیه تیمت موضع می گیرند. این موضوع اصلا خوب نیست که با یک برد، مربیان را به اوج و عرش ببریم و با یک باخت، آنها را مورد سخت ترین انتقادات ممکن قرار دهیم و به فرش بکوبیم. چشم انداز ما، جام جهانی 2014 است و باید به آن فکر کنیم نه اینکه با یک باخت، حتی باخت به لبنان، همه چیز را تمام شده بدانیم و ناامید شویم. ما باختیم، ایرادی ندارد، خدا را شکر که زمان کافی برای مان باقی مانده و می توانیم کار را ادامه دهیم. می رویم که مقابل کره جنوبی امتیازات کامل بگیریم، بعد در سئول و سپس دوحه. این امتیازات به ما کمک می کند نه فکر کردن به آینده.
*بعد از باخت به لبنان، خیلی ها شروع کردند به انجام مصاحبه هایی سراسر انتقادی بر علیه کارلوس کروش. نظر تو در این مورد چیست؟

ببینید، امروز با فشار آوردن به کروش، همه چیز خراب تر از قبل می شود و چیزی درست نخواهد شد. کروش مربی بزرگ و کاملا حرفه ایست. کسی که می تواند برای هر بازی، تاکتیکی جداگانه طراحی کند و تیم حریف را به بهترین شکل ممکن مورد آنالیز قرار دهد. او در انتخاب بازیکن، انتخاب محل اردو و برنامه ریزی برای بازیکنان و طراحی تمرینات نیز فوق العاده است اما رفتن او در این شرایط، چه تاثیر مثبتی بر روی تیم ملی دارد؟ من فکر می کنم برای رسیدن به جام جهانی، بهتر است همه مان پشت سر کارلوس کروش قرار بگیریم.
*به نظرت همه اهالی فوتبال این موضوع را قبول می کنند؟

نمی دانم چه اتفاقی رخ خواهد داد ولی نظر من این است که در این شرایط، هر کسی، هر کاری از دستش برمی آید، برای موفقیت تیم ملی باید انجام دهد. ما باید لبنان را شکست می دادیم ولی باختیم و این موضوع مربوط به گذشته است، بیایید از این به بعد با هم کاری کنیم که آینده بهتری بسازیم. چشم اندازمان اگر جام جهانی باشد، همه چیز درست می شود ولی اگر چشم اندازمان فقط بازی های پیش رو باشد، معلوم است که هر روز بدتر از روز گذشته نتیجه می گیریم. اگر تمام ایرانی ها دست به دست هم دهیم، به جام جهانی می رویم. در این شرایط حتی اگر موفق به صعود نباشیم، کسی خود را مدیون وطنش نمی داند و خیال مان راحت است که کارمان را انجام داده ایم ولی قسمت نبود که به نتیجه برسیم. بعضی از منتقدان هم باید این اخلاق خود را ترک کنند که با یک شکست، زمین و زمان را به هم می دوزند! امیر قلعه نویی موفق ترین مربی لیگ ایران است، تا استقلال یک باخت به دست می آورد یا مساوی می کند، همه ایران علیه او می شود. من نمی خواهم به کسی امر و نهی کنم ولی خوب نیست که با یک برد، از فوتبال سیراب شویم و با یک باخت، همه اعضای تیم را به رگبار ببندیم! من می گویم انتقاد کردن از تیم ملی، وقت دارد. بگذارید بازی ها تمام شود، بعد از آن بیایید و بگویید آقای کروش، این جای کار شما ایراد داشت. انتقاد کردن این طور نیست که بیاییم و مربی با اسم و رسم کروش را تخریب کنیم. خوب است که همه چیز را ببینیم اما استفاده از اهرم فشار برای برکناری او، اصلا جالب نیست.
*آندو! می گویند اردوی بلند مدت قبل از دیدار با لبنان بلای جان تیم ملی شد تا بازیکنان نتوانند در بهترین شرایط ممکن به میدان بروند. تو این موضوع را قبول می کنی؟

من که در این اردوی آخر نبودم و نمی دانم چه شد و چه اتفاقاتی در آن رقم خورد ولی این تصمیمی بوده که فدراسیون و کروش گرفته اند و مطمئنم در آینده ای نه چندان دور، نتایج مثبت آن را خواهیم دید. هر اردویی، داستان خاص خودش را دارد، این اردوی بلند مدت هم حتما داستانی داشته که فرآیند آن به نظر من مثبت خواهد بود.
*بعضی ها می ویند عدم حضور آندو مقابل لبنان، سرعت تیم ملی را گرفت، میزان جنگندگی در میانه میدان به حداقل رسید و در نهایت توپ گیری از لبنانی ها سخت شد و ما بازی را باختیم. آیا این تفکر درست است؟

اولا جا دارد از همه کسانی که به من لطف داشته اند، تشکر کنم. متاسفانه مقابل لبنان دو اخطاره و محروم بودم و نتوانستم به میدان بروم اما حضور یا عدم حضور من چندان اهمیت نداشت چون هر کسی که پیراهن تیم ملی را به تن کند، با تمام توان و وجودش از پرچم ایران دفاع می کند و فرقی ندارد که چه کسی در زمین باشد. نباید همه چیز را شخصی تلقی کرد و گفت چون آندو نبود، ما بازی را باختیم. محروم یا مصدوم شدن بازیکنان، جزیی جدانشدنی از فوتبال است و نباید همه چیز را به بودن یا نبودن فقط یک بازیکن ربط داد. شما از کجا می دانید اگر من هم در زمین بودم، شرایط بهتری رقم می خورد؟ حرف هایمان را از قالب شخصی خارج کنیم و ببریم به سمت گروهی. ما یک تیم هستیم، یک ملت از یک کشور و یک هدف داریم، صعود به جام جهانی.
*کمی از شرایط تیم ملی خارج شویم. چه خبر از قطر؟

اینجا که هوا واقعا گرم است و بعضی روزها، شرایط برای تمرین خیلی سخت می شود.
*منظورمان لیگ قطر بود!

آنها زیرساخت بسیار قدرتمندی در فوتبال شان دارند. بی نهایت برای فوتبال خرج می کنند و این اعتقاد در بین قطری ها به وجود آمده که می توانند یکی از کشورهای کاملا فوتبالی در جهان شوند. همین حالا ببینید چه خریدهایی داشته اند و چه ورزشگاه هایی می سازند. این مسائل اتفاقی نیست. آنها واقعا دست به کار شده اند تا کارهای فوق العاده ای در فوتبال رقم بزنند. البته پتانسیل نفری و بازیکن شان خیلی پایین و ناامید کننده است ولی به لحاظ پیش بردن اهداف ساخت و ساز سخت افزار فوتبال، از بسیاری کشورهای آسیایی و جهان جلوترند. لیگ شان هم سطح کیفی بالایی دارد که حتی گرمای هوا نیز نمی تواند بر روی آن تاثیر منفی بگذارد. ما هم بازی گذشته مان را با اینکه بسیار خوب انجام دادیم ولی مقابل الوکره با حساب یک بر صفر شکست خوردیم و منتظر ادامه بازی ها هستیم.
*الخریطیات شانس قهرمانی هم دارد؟

البته تیم هایی بهتر از ما هم در لیگ هستند ولی می کوشیم بهترین باشیم و در نهایت به قهرمانی برسیم.
*لیگ ایران را هم دنبال می کنی؟

بله سعی می کنم روزنامه ها را از طریق اینترنت بخوانم تا در جریان اتفاقات فوتبال قرار بگیرم.
*به نظرت چرا پرسپولیس و استقلال تا این حد ضعیف شده اند؟

چرا می گویید این دو تیم ضعیف شدند؟ چرا این قدر بدبین هستید؟
*نتایج آنها می گوید که جفت شان ضعیف هستند!

نه منظورم این بود که چرا نمی گویید باقی تیم ها قدرتمند شده اند؟ باور کنید فوتبال در ایران بسیار پویا و بانشاط است. به خصوص که به زمان جام جهانی نزدیک می شویم و انگیزه بازیکنان جوان، صد برابر است. این شرایط، باعث شده پرسپولیسی ها و استقلالی ها کمتر به چشم بیایند. از طرفی، استقلال یک بازی عقب افتاده دارد که در صورت پیروزی، تا رده دوم جدول صعود خواهد کرد. من در دو فصل گذشته در لیگ ایران بودم و می دانم دیگر هیچ تیم و هیچ مربی از پرسپولیس و استقلال نمی ترسد پس فکر نکنید آنها ضعیف شده اند بلکه دیگران ضعف های خود را پوشانده اند. من فکر می کنم شاید از لحاظ روحی، برخی بازیکنان این دو تیم دچار مشکل باشند ولی به لحاظ فنی، تیم های لیگ بسیار به هم نزدیک شده اند.
*حرف دیگری هم مانده؟

من از مردم می خواهم مثل همیشه صادقانه و عاشقانه از تیم ملی دفاع کرده و به ما کمک کنند تا بتوانیم از سد کره جنوبی بگذریم و شکست به لبنان را به دست فراموشی بسپاریم. از این به بعد، زمان کافی برای صعود داریم و البته می توانیم گذشته را هم جبران کنیم به این شرط که توانایی های مان را در زمین بازی نشان دهیم و مورد حمایت هواداران و رسانه ها قرار بگیریم./ش

۱۰ مهر ۱۳۹۱ ۱۳:۱۰

کلیدواژه ها: آندرانیک تیموریان این فصل در قطر زندگی حرفه ای خود را پشت سر می گذارد. او شرایط ویژه ای دارد و با اینکه از فوتبال ایران کمی دور شده اما همیشه اخبار لیگ ایران و حواشی مربوط به تیم ملی را دنبال می کند.