نمایش ضعیفی بود. آنقدر ضعیف که امیر قلعه نویی چند بار از روی نیمکت بلند شد و سر شاگردانش فریاد زد. رو به مدافعانش که در لیگ خوب کار کرده‌اند، می‌کرد و می‌گفت: «چرا با بازیکن حریف من تو من نمی‌کنید؟ مثلا شرح وظایف تعیین کرده بودیم. گفته بودم کی با کی حرکت کند. همینطور ایستادید و دارید تماشا می‌کنید.» امیر این جملات را با صدای بلند فریاد می‌زد و هر از گاهی دستش را روی سرش می‌کشید و از درون آه بیرون می‌داد. او از ترکیبی استفاده کرده بود که در برخی پست‌ها قابل پیش‌بینی بود. برای مثال بازی دادن به ساموئل در پست دفاع چپ. بازیکن سیه چرده آبی‌ها جای بازیکنی را گرفته بود که تا هفته چهارم هیچ حرکت مثبتی برای تیمش انجام نداده بود. ساموئل به رغم باخت 2-صفر استقلال مقابل نفت نمایش آنچنان بدی هم از خود ارائه نکرد اما مجموعه استقلال آنقدر ضعیف بود که حرکت‌های به موقع و حساب شده جی لوید نیز هرگز به چشم نیامد.
امیر در خط حمله توأمان از چهار بازیکن گلزن و هجومی خود بهره گرفته بود. به این ترتیب که بائو، میداودی، برهانی و منوچهری با هم در ترکیب اصلی قرارگرفته بودند. بائو کمی عقب‌تر بازی می‌کرد تا به نوعی وظیفه بازیسازی را انجام دهد و به همین دلیل زندی هم یک خط عقب‌تر رفت و به پست هافبک دفاعی منتقل شده بود. جانواریو هم بین این دو نفر با آزادی عمل بیشتر بازی می‌کرد و حرکاتش مثل همیشه بیش از سایرین به چشم می‌آمد. ترکیب خوبی بود. بازیکنان نامدار همگی در غیاب ملی‌پوشان و سیاوش اکبرپور در میدان حضور داشتند. می‌شد حدس زد که استقلال مقابل ملوان هم نیم بیشتری از این نفرات را به میدان خواهد فرستاد.
برای نخستین بار لیام ردی نیز در ترکیب اصلی قرار گرفت و به رغم آنکه دو گل خورد اما از لحاظ بدنی آماده نشان داد. به نوعی می‌شود در غیاب رحمتی روی این بازیکن حساب کرد اما اصل ماجرا را نباید فراموش کرد که این مجموعه نتوانستند در نهایت بار دیگر انتظار‌ها را برآورده کنند. استقلال نا هماهنگ جلوه کرد به خصوص در خط حمله، جایی که برهانی، منوچهری و میلاد تا زمانی که میدوادی مصدوم بشود در میدان حضور داشتند. هیچ حرکت منظمی دیده نشد.
استقلال بسیار ناهماهنگ در خط حمله جلوه کرد همانطور که در خط میانی نیز تیم امیر را فاقد روح جنگندگی و بازیسازی دیدیم. چند روزی بیشتر به بازی با ملوان نمانده است. امیر ابتدای فصل گفته بود تیمم تا هفته پنجم به اوج هماهنگی می‌رسد اما پنج روز مانده به بازی هفته پنجم استقلال بسیار ناهماهنگ جلوه کرد. این یعنی وعده امیر عملی نخواهد شد. این یعنی اگر بازی با نفت را ملاک قرار بدهیم وعده امیر نیز جامه عمل پوشانده نخواهد شد. آیا پنج روز زمانی کافی برای تبدیل شدن به تیمی که امیر قلعه نویی وعده داده خواهد بود؟ استقلال به تیمی هماهنگ بدل خواهد شد؟ اگر بازی با نفت تهران را ملاک قرار بدهیم بدون شک بازی با ملوان نیز سرنوشتی بهتر از بازی‌های قبل نخواهد داشت. استقلال یکشنبه در تهران میزبان ملوان است که ملوان برای خود در لیگ سر و صدای زیادی به پا کرده است. همین قدر کافی است که رتبه انزلی چی‌ها را یادآور بشویم. قوی سپید انزلی اکنون در رتبه دوم جدول قرار دارد و در خط میانی تیمی زهردار و دارای تاکتیک‌های گوناگون جلوه کرده است. ملوان را نمی‌توان تحسین نکرد و تیمی که قابل تحسین باشد این توانایی را دارد که در تهران نیز بار دیگر استقلال را غافلگیر کند. ملوان همواره مقابل تیم‌های بزرگ عملکرد چشمگیر دارد و لااقل اگر بازنده باشد می‌کوشد این باخت را در اوج شایستگی رقم بزند. همه این تعاریف را کردیم تا از خود یک سوال مهم بپرسیم؛ سوال بزرگ این است: «آیا سرانجام عید استقلال فرا خواهد رسید؟!»
یکشنبه شاید آبی‌ها در عید سعید فطر عید تاکتیکی و تکنیکی خود را جشن بگیرند البته اگر درس‌های بازی با نفت را از یاد نبرند و بازی ضعیف و اسفبار خود را تکرار نکنند./ش