علی فتحا...زاده درواقع به همین دلیل ناراحت است که انصاری فردها و قاضیها به رغم آنکه طی 4 هفته هرکدام یک گل زدهاند و منوچهری و اکبرپور نیز همین تعداد گل را به ثمر رساندهاند پس حق این بازیکنان است که به تیم ملی دعوت بشوند اما شاید اگر فتحا...زاده خود سرمربی تیم ملی بود و عدالت را وسط میگذاشت هرگز هیچ یک از این بازیکنان حتی منوچهری و اکبرپور را به تیمش فرا نمیخواند.
اشکال فوتبال ما این است که اصولا طی سالهای اخیر مهاجمی ششدانگ و چارچوب شناس را به تیم ملی معرفی نکرده است و نه استقلال و نه پرسپولیس نتوانستهاند در این امر موفق باشند. شاید اگر فرهاد مجیدی با تیم ملی خداحافظی نمیکرد اکنون میتوانستیم از او در تیم ملی به عنوان مهاجمی تمام عیار یاد کنیم اما به واقع فوتبال ما از داشتن مهاجمی در قواره فرهاد مجیدی تهی است و این بازیکن نیز حاضر نشد به دلایل شخصی در سالهای پایانی فوتبال خود برای تیم ملی و باشگاه استقلال بازی کند.
در این میان مربیان ما هرگز نتوانستهاند مهاجمی با خصوصیات فنی فرهاد مجیدی را تربیت کنند. شاید بعد از علی دایی که از موقعیتهای مرده گل میساخت این فرهاد مجیدی بود که حدفاصل لیگ نهم تا پایان نیم فصل لیگ یازدهم چنین خصوصیاتی را از خود بروز میداد و میتوانست سخت ترین موقعیتها را هم تبدیل به گل کند. اینکه چرا فرهادی دیگر ساخته نمیشود یا علی دایی نوین ظهور نمیکند در واقع سوالی است که باید مقابل مربیانی همچون امیر قلعهنویی که آمار وی را به عنوان برترین مربیان ایران قلمداد میکند قرار داد.
مگر امیر قلعهنویی بهترین مربی فوتبال ایران در سالهای اخیر نبوده؟ مگر او به عنوان یکی از آیندهدارترین مربیان حال حاضر فوتبال ایران شناخته نمیشود؟ پس چرا امیر قادر نبوده طی سالهای اخیر بازیکنی با این خصوصیات بسازد و تحویل تیم ملی بدهد. چرا او در استقلال نیز به این مهم دست نیافته است؟ شاید اگر امیر، فرهادی دیگر میساخت اکنون استقلال نمایندهای در خط حمله تیم ملی داشت و این چنین علی فتحا...زاده نیز بابت دعوت نشدن اکبرپورها و منوچهریها ناراحت و غم زده نمیشد. اگر دایره نگاه را قدری وسیعتر کنیم در مییابیم عواملی همچون امیر قلعهنویی تاثیر مستقیم در سرنوشت فوتبال ایران ایفا میکنند و اینطور نیست که تنها و تنها از ژوزهها و کروشها توقع داشته باشیم بازیکن جدید در تیم ملی تولید کرده و آنها را به نبوغ کامل فنی و ذهنی برساند. بدون تعارف باید گفت که در افت فوتبال ایران نیز امیر قلعهنویی به عنوان یکی از برترین چهرههای سالهای اخیر موثر است. اگر امروز میبینیم در استقلال و تیم ملی مهاجمی در قواره دایی و مجیدی وجود ندارد. اگر در استقلال میبینیم اکبرپور، میداودی و برهانی هیچ رشدی نداشتهاند در حقیقت بخش اعظمی از این کمبودها به خاطر این است که قلعهنویی نتوانسته فرهادی دیگر در فوتبال ایران بسازد وگرنه در ورزش ما هم استعداد وجود دارد و هم مربیانی مثل محمد بنا که قادر باشند غیرممکنها را ممکن کنند./ش