<font>اسامی تیم ملی را چند بار مرور می‌کنیم؛ از بالا به پایین و از پایین به بالا. استقلال تنها 4 نماینده در تیم ملی دارد. بازیکنانی که از شایستگی پوشیدن پیراهن تیم ملی برخوردارند. چه کسی می‌تواند از نام رحمتی، منتظری، نکونام و حیدری بگذرد؟! اگر اینها شایسته نیستند پس چه کسانی شایسته پوشیدن پیراهن تیم ملی هستند؟ استقلال اما می‌توانست نماینده‌های دیگری را هم در لیست تیم ملی داشته باشد که البته عملکرد برخی بازیکنان که سابقا ملی‌پوش بودند دست کروش را باز گذاشت تا روی نام آنها قلم قرمز بکشد.</font><br> <font> می‌خواهیم از میلاد میداودی حرف بزنیم؛ مهاجمی که در مرحله پیش‌مقدماتی جام جهانی حتی در برخی بازی‌ها به طور ثابت برای تیم ملی بازی کرد، بله، میلاد میداودی؛ بازیکنی که تصور می‌کردیم با پوشیدن پیراهن استقلال می‌تواند ستاره باشد و در تیم ملی یک عنصر سازنده و فعال. میلاد میداودی کجا است؟ او را حتی در ترکیب اصلی استقلال هم نمی‌بینیم. مهاجمی که فصل دهم در اوج آمادگی قرار داشت و هر گاه گل می‌زد کروش فی‌الفور او را به تیم ملی فرامی‌خواند، فصل قبل نیز میلاد از جمله مردان مورد نظر و مورد توجه کروش محسوب می‌شد اما آرام، آرام این مهاجم از دایره مردان تاثیرگذار و همیشه حاضر در اردوهای تیم ملی کنار گذاشته شد. </font><br> <font>میلاد امروز حتی در استقلال هم مهره ثابتی نیست. کروش چگونه می‌تواند مهاجمی را که در تیم باشگاهی خود وضعیت امیدوارکننده‌ای ندارد به تیم ملی فراخواند؟ میلاد پیش‌تر شایسته پوشیدن پیراهن تیم ملی بود اما اکنون به‌سادگی می‌توان بر روی نام او قلم قرمز کشید. شاید اگر میلاد طی 4 هفته‌ای که از لیگ پشت سر گذاشتیم یک گل هم می‌زد کروش که علاقه وافری به شماره 10 آبی‌ها دارد بلافاصله از میلاد می‌خواست خودش را به اردوی تیم ملی معرفی کند اما میلاد در استقلال به یک مهاجم درجه 2 تبدیل شده است. شاید مصدومیت‌هایی که گریبان میداودی را گرفته خود دلیلی به دور ماندن از تیم ملی باشد اما از گوشه و کنار می‌شنویم که این مهاجم خود نیز چندان مثل قبل دل به تمرین‌های سخت نمی‌دهد. میداودی به لحاظ بدنی جزو بازیکنان پراستعداد فوتبال ایران محسوب می‌شود. بازیکنی که اگر تمرین‌های خود را به خوبی انجام دهد دارای عضلاتی به هم پیچیده و بدنی محکم و استوار خواهد شد. میلاد اما مدتی است با اضافه وزن دست و پنجه نرم می‌کند و دیگر آن بازیکن سریع که قادر بود هر بازیکنی را از مقابل خود بردارد نیست. بدون تعارف می‌گوییم اگر میلاد آماده باشد هیچ یک از مهاجمان کنونی تیم ملی تهدیدی در جهت نیمکت‌نشین کردن او نخواهند بود اما انگار میلاد خودش نمی‌خواهد آن مردی که انتظار داریم باشد. درست است آقای میداودی؟! </font>