خیلی‌ها می‌گویند با این رقم‌هایی که بازیکنان فوتبال طی چند سال اخیر گرفته‌اند آینده خود و چند نسل بعدشان را تامین کرده‌اند و اگر از همین امروز در خانه بنشینند و کاری نکنند دیگر نگران مسائل مالی نخواهند بود اما اگر با خود بازیکنان صحبت کنید، می‌گویند که این پول کفاف همه عمرشان را نمی‌دهد و نمی‌توان تنها به درآمد فوتبال دل خوش کرد.
فوتبالیست‌ها عموما از درآمد مناسبی برخوردار هستند. حداقل ۴۵۰ بازیکن در لیگ بر‌تر فوتبال ایران مشغول هستند که قراردادهای سالیانه بین ۶۰ میلیون تا ۵/۱ میلیارد تومان را منعقد کرده‌اند. یک بازیکن ۲۰ ساله تیم راه آهن تهران که امسال به پرسپولیس پیوسته ۱۲۰ میلیون تومان قرارداد سالیانه بسته است.
این جدا از حقوق ماهیانه حدود یک میلیون تومان است. در همین تیم مبلغ قرارداد کریم انصاری فر ۵/۱ میلیون میلیارد تومان برآورد شده است. بازیکنان معمول تیم‌های شهرستانی مبالغی بین ۲۰۰ میلیون تا یک میلیارد تومان (در مورد تیم‌های متمولی مثل سپاهان و تراکتورسازی) در سال دریافتی دارند. خوبی این شغل این است که جوانان مستعد بلافاصله از بهره وری خوبی به لحاظ مالی برخوردار می‌شوند که برای جوانان مشابه با مدرک دیپلم به یک آرزو شبیه است.
آن‌ها حتی اگر با تیم‌های لیگ یک و دو شروع کنند می‌توانند به درآمد سالی ۲۰ تا ۲۵ میلیون تومان دلخوش باشند که با پیوستن به تیم‌های لیگ بر‌تر این رقم به سادگی به ۱۰۰ میلیون تومان در سال می‌رسد اما از آن سو مشکل دیگر محدود بودن سن بهره وری این بازیکنان است.
فوتبالیست‌ها معمولا حداکثر تا ۳۵ سالگی می‌توانند به عنوان بازیکن بدرخشند در حالی که مثلا یک بازیگر، پزشک، وکیل و یک مهندس بهره وری مالی اصلیشان تازه از این سن آغاز خواهد شد. این همان پاشنه آشیل این حرفه است.
همان نکته‌ای که موجب شده فوتبالیست‌ها همیشه با تکیه بر درآمد هنگفت دوران فوتبالشان در پی یک کسب و کار دیگر هم هستند. شاید این یکی از دلایلی باشد که بازیکنان فوتبال ترجیح می‌دهند بخشی از درآمدشان را در حوزه‌های دیگر سرمایه گذاری کنند تا با سود آن، موجودی حساب بانکیشان به مراتب بیشتر از قبل شود.
از سال‌ها قبل فوتبالیست‌ها وارد دنیای بیزینس شده‌اند که شاید موفق ترینشان علی دایی باشد، مردی که درآمد خود از فوتبال را در تولیدی پوشاکش هزینه کرد و آنقدر در کارش خوب بوده که او را نماد یک بیزینس من موفق می‌دانند.
دایی یک بار اعلام کرد در دوران دانشجویی دستفروشی می‌کرده و با کارگری به اینجا رسیده است ولی دوستان نزدیک دایی که سال هاست با او ارتباط نزدیکی دارند می‌گویند این businessman معروف هیچگاه دستفروشی نکرده چون وضع مالی خانواده‌اش بد نبوده است. به جز او خیلی از فوتبالیست‌های جدید و قدیم دیگر هم شانسشان را در بیرون زمین فوتبال امتحان کرده‌اند. گزارش زیر نگاهی است به فعالیت اقتصادی یا به عبارت بهتر شغل دوم فوتبالیست‌ها.
امیر قلعه نویی
ژنرال استقلالی‌ها آنقدر درگیر مربیگری در لیگ بر‌تر است که وقت سر خاراندن ندارد با این همه گفته می‌شود او بعد از تجربه رستوران داری در اکباتان درآمد قابل قبولش از مربیگری را در یک مبل فروشی در خیابان ولی عصر سرمایه گذاری کرد.
قلعه نویی جزو فوتبالی‌هایی است که ساخت و ساز را هم حوزه خوبی برای کارش می‌داند و دوستان او ناظر پروژه‌هایش هستند. خبر دیگری که در مورد بیزینس امیرخان آبی‌ها وجود دارد استخر و سونای ژنرال است.
علی کریمی
علی کریمی شماره هشت تاریخی فوتبال ایران سال‌ها قبل پیش از آنکه ردای جادوگری بر تن کند در کرج مسافرکشی می‌کرد. او یک پیکان گوجه‌ای داشت. دورانی که به عنوان یک پدیده در فتح تهران بازی می‌کرد. او وقتی به پرسپولیس هم پیوست قبل و بعد از تمرین با ماشین خود کار می‌کرد تا خرج خود را دربیاورد.
نقل است زمانی که او به دفتر یکی از روزنامه‌های ورزشی رفته بود، برای آنکه نشان دهد وضع مالی بسیار بدی دارد تمام دارایی‌اش را رو کرد که یک اسکناس هزار تومانی بود. اوضاع جادوگر البته از سال‌ها قبل تغییر کرده. او سال‌ها در دبی در تیم الاهلی بازی کرد و درآمدی میلیاردی کسب کرد.
سپس به بایرن مونیخ رفت و دو سال هم آنجا پول پارو کرد و بعد هم در قطر بازی کرد. این بنیه قوی مالی دست او را برای انواع بیزینس باز گذاشته است. تجارت اصلی او ساخت و ساز است که اگر خودش وقت سر زدن به پروژه‌هایش را پیدا نکند قطعا فرشید کریمی هوای برادرش را خواهد داشت.
در مقطعی این شایعه به وجود آمده بود که کریمی قصد دارد قید فوتبال بازی کردن را بزند و به تجارتش بپردازد. شایعه‌ای که هیچ وقت تبدیل به واقعیت نشد. کریمی زمانی با حامد کاویانپور در ساخت و ساز شراکت می‌کرد اما اتفاقاتی که در این قضیه افتاد راه دو دوست قدیمی را از هم جدا کرد.
کریمی جدا از ساخت و ساز در کار لوازم ورزشی هم دستی بر آتش دارد و از سال‌ها قبل به همراه خداداد عزیزی یکی از سهامداران پوشاک ورزشی مجید – که متعلق به دکتر مجید ساعدی فر پزشک سابق تیم ملی است – محسوب می‌شود. این موضوع یکی از دلایلی است که کریمی در بعضی اوقات به کیفیت لباس‌های تیم ملی گیر می‌دهد!
کریم باقری
کریم باقری هم جدا از ساخت و ساز، بخش دیگری از درآمدش را صرف خرید کامیون و تریلی کرده تا در حوزه ترانزیت هم حرف‌هایی برای گفتن داشته باشد. از چندی قبل هم آقا کریم وارد دنیای رستوران داری شده و گفته می‌شود یکی از رستوران‌های جدیدالتاسیس روبروی پارک ملت که نام معروفی دارد متعلق به کاپیتان سابق پرسپولیس است که نزدیکانش آنجا را اداره می‌کنند.
مجتبی جباری
هافبک کلیدی، جنجالی و اکثرا مصدوم استقلالی‌ها از سال‌ها قبل به لطف علی انصاری صاحب مغازه‌ای در بازار موبایل ایران شده. هنوز معلوم نیست که این مغازه کادوی استقلالی‌ها به او بوده یا اینکه خود مجتبی به واسطه هوش بالایش تصمیم به سرمایه گذاری در خرید و فروش گوشی کرده.
مهدی مهدوی کیا
مهدوی کیا اما یکی از بازیکنانی است که در آلمان هم منزل مسکونی دارد و کلا به داشتن ملک علاقه زیادی نشان داده است. گفته می‌شود او در تهران هم چندین باب منزل دارد و پول‌هایش را هم در کار واردات و صادرات تزریق کرده است.
مهدی پیش از تبدیل شدن به یک فوتبالیست معروف در مزرعه پدرش در روستای چشمه اراک کار می‌کرد. دوستان نزدیک کیا می‌گویند او حتی زمانی که در آلمان بازی می‌کرد، در زمان تعطیلات به مزرعه پدرش سر می‌زد تا در امورات به او کمک کند.
مهرداد میناوندد
بازیکن سابق پرسپولیس و تیم ملی از سال‌ها قبل در پاساژ میلاد نور مغازه عطرفروشی به نام خودش دارد. به جز او پژمان جمشیدی، هافبک سابق تیم‌های پرسپولیس و پاس هم بخشی از وقتش را در گالری عطر و ادکلن فروشی‌اش که در کرج واقع است، می‌گذراند.
غلام پیروانی
شاغلام برخلاف چهره و خلق و خوی سنتی‌اش، یکی از پولدار‌ترین ورزشی‌های ایرانی به شمار می‌رود. ارث به جا مانده از خانواده پدری برای برادران پیروانی خوش یمن بود و در این بین فقط شاغلام بود که علاوه بر حضوری فعال در کار خرید و فروش زمین، شغل پدر را ادامه داد و گاوداری مدرنی که یادگار پدرش بود را حفظ کرد و سرپا نگه داشت. البته به دلیل مشغله شدید کاری، مدیریت این گاوداری را به عهده یکی از نزدیکانش گذاشته و خود فقط گاهگداری به آنجا سر می‌زند تا خیالش از بابت تنها یادگار پدرش، راحت باشد.
علیرضا منصوریان
جدا از رستورانی که در خیابان گلبرگ دارد زمانی علاوه بر حضور فعال در بازار بورس، یک مغازه بزرگ موبایل و لوازم کامپیوتری داشت که بازیکنان استقبال جزو مشتریان پر و پا قرص مغازه‌اش بودند و عده زیادی از هواداران استقلال هم فقط به عشق خود علی منصور، خرید‌هایشان را از مغازه او انجام می‌دادند.
جواد نکونام
هافبک ایرانی اوساسونای اسپانیا هم یکی از بازیکنانی است که پول‌هایش را در کارهای تجاری هزینه کرده است تا پس از دوران فوتبالش بتواند با خیالی آسوده روزگار را سپری کند. جواد نکونام به اتفاق چند تن از دوستانش یک شرکت تولید پوشاک و لوازم ورزشی تاسیس کرده بود اما تنها به آن اکتفا نکرده و طبق شنیده‌ها در شمال کشور یکی از کسانی است که مشغول شهرک سازی است.
شیث رضایی
کاپیتان سابق پرسپولیس که سال وحشتناکی را پشت سر گذاشت به غیر از فوتبال در تجارت هم فعال است و خانه‌های پیش فروش را خریداری کرده و به مردم می‌فروشد. گفته می‌شود شیث قبل از ورود به فوتبال در یکی از شهرک‌های ساری کشاورزی می‌کرده.
مازیار زارع
هافبک شمالی سابق پرسپولیس هم دستی در زمین و املاک دارد. او در انزلی که زادگاهش به حساب می‌آید، زمین خرید و فروش می‌کند.
فرهاد مجیدی
کاپیتان سابق استقلال سرمایه گذاری‌های زیادی انجام داده که می‌توان به طور نمونه به مشارکت در شهرک سازی در دبی و همچنین در شمال کشور اشاره کرد.
یحیی گل محمدی
رستوران داری و کافی شاپ یکی از محبوب‌ترین شغل‌های جنبی فوتبالیست هاست و خیلی از آن‌ها حضور فعالی در این حوزه دارند. یحیی گل محمدی قهوه خانه سنتی دارد – گفته می‌شود آرایشگاهی به نام هنر پرشیا هم متعلق به سرمربی صبا است –
رستوران افشین پیروانی در فرحزاد را تقریبا همه فوتبالیست‌ها می‌شناسند.
هادی شکوری هم تا دو ماه قبل در اکباتان کافی شاپ داشت که گویا آن را فروخته.
گفته می‌شود نیما نکیسا هم در خیابان قائم مقام فراهانی رستوران دارد.
حسین کعبی
بازیکن راه آهن را باید یکی از ملاک‌های جوان و خوش آتیه در بین فوتبالیست‌ها به حساب آورد. او معمولا با پول‌هایی که به دست آورده و می‌آورد، منزل مسکونی تهیه می‌کند و آن‌ها را به مردم اجاره می‌دهد و از این راه به غیر از فوتبال، کسب درآمد می‌کند.