سالها پیش، درست زمانی که فوتبال پایه در تهران اهمیت فوقالعادهای داشت استقلال، بانک ملی و چند تیم دیگر خاستگاه جوانانی بودند که انتظار روزهای بزرگ را میکشیدند. استقلال با صمد مرفاوی و وحید شریفی جوانهای جویای نام را از اقصی نقاط کشور پرورش دادند تا آن تیم خوب حالا اسکلت اصلی تیم ملی را تشکیل دهد.
یادمان میآید آن سال وحید طالبلو، خسرو حیدری، منصور احمدزاده، آندرانیک تیموریان، امیرحسین صادقی و مجتبی جباری آن تیم رویایی را ساخته بودند.
امیدهای استقلال هم همیشه با سایپا و بانک ملی برای قهرمانی میجنگیدند. پیروز قربانی، رامین محرمنژاد، امیر دولتی، فرزاد آشوبی، شاهین خیری، حمید تبریزی و مسعود قاسمی بازیکنان آن روزهای تیم امیدی را تشکیل میدادند که رضا احدی و احمد فاتحی مربیانش بودند. حالا از آن روزها 12 سال میگذرد و استقلال از چرخه بازیکنسازی تماموکمال خارج شده. بعد از اتفاقاتی که در دوران ریاست رضا رجبی بر آکادمی استقلال گذشت دیگر این چرخه تولید به شکل کامل از بین رفت. دیگر نه تیموریانی در تیمهای جوانان ساخته میشد و نه خسرو حیدری. چند روز پیش و بعد از چند ماه بلاتکلیفی علی فتحا...زاده، مسوولیت آکادمی را به دستان اصغر حاجیلو سپرد، به امید روزی که جباریها، حیدریها و حیدری جدید متولد شوند و به بلوغ برسند.
صحبتهای حاجیلو نشان از اتفاقاتی جدید میدهد؛ اتفاقهایی که میتواند مانعی برای ریخت و پاشهای ابتدای فصل و خرید بازیکن از تیمهای دیگر باشد. حالا استقلال میتواند بازیکن بسازد، بازیکنانی که هر یک بتوانند عصای دست سرمربی تیم ملی باشند. درست مثل حالا، در روزهایی که کارلوس کروش نیازمند جباری، آندو و خسرو حیدری است. در این میان مربیان دلسوزی هم باید روی کار بیایند.
مربیانی مثل صمد مرفاوی که دل بسوزانند و برای جوانها از جان مایه بگذارند. باید به آکادمی جدید استقلال امید داشت. باید به انتظار کشف جباریها، حیدریها و تیموریانها بود.
تیمی که بتواند یقه تیمهای جوانان تهرانی را بگیرد و برای همه آنها خط و نشان بکشد. استقلالیها باید امیدوار باشند، امیدوار به ساختن استقلالی جدید با ریاست اصغر حاجیلو بر آکادمی باشگاه.