چرا استادیوم خالی ازتماشاگر شده است؟!
این سوالی است که چند صباحیست ذهن فوتبالدوستان وکارشناسان رابه خودمشغول کرده است .آزادی که روزگاری نه چندان دور مملو از تماشاگر بود این روزها لحظات و دقایق تلخی را تجربه می کند. بازی استقلال با سایپا نمادی از این دقایق بود . آبیها که همین سال گذشته در آسیا آبرو خریدند و لقب پرتماشاگرترین تیم آسیا را به استقلال تقدیم کردند انگار فراموش کرده اند یار دوازدهم استقلال هستند و برنده شدن تیم محبوبشان بدون آنها کاری است سخت .
همیشه وهمیشه بازی در استادیوم آزادی ودربرابر دیدگان مشتاق100هزارتماشاگر آرزوی هر فوتبالیستی بود.آزادی وهواداران پر شورآبی به منزله کابوسی ترسناک برای سایر حریفان به حساب می آمد.اما امروز.......سکوهای خالی از تماشاگر در بازی های اخیر بد جوری توی ذوق می زند.استادیوم سوت و کورانگیزه ها را از بین می برد و این نکته ایست که شاید هواداران آن را به دست فراموشی سپرده اند. چه کسی است که بتواند حضور پرشکوه 80 هزار تماشاگر عاشق استقلال را در آزادی از یاد ببرد؟
کمی به عقب برمی گردیم وخاطراتمان را مرور می کنیم در روزهای شروع لیگ یازدهم و درزمانی که بازیها در ماه مبارک رمضان و بعد از افطار برگزار می شد آزادی مملو از هواداران دو آتیشه آبی بود آنهایی که هیچگاه تیمشان راتنها نمی گذاشتند اما حالا اینها را چه شده است؟! امروز که استقلال به حمایت تک تک این هوادارانش برای پیمودن مسیر قهرمانی نیاز دارد چراباید سکوهای خالی همچون آب سردی بر پیکره ی تیم فرو بریزد؟!
این درست که بازیها به هیچ عنوان در زمان مناسب برگزار نمی شود.خوب می دانیم که برگزاری بازی ها در روزهای وسط هفته و در ساعاتی که سرمای هوا مغز استخوان را می سوزاند باعث ریزش تماشاگر می شود.همه ی اینها را می دانیم اما ما استقلالی هستیم و تیم ما بدون ما می میرد ! باور کنید استقلال امروز به ما نیاز دارد فردا قطعا دیر است ...
بازی پلی آف با ذوب آهن در پیش است.فینال جام حذفی پیش روست و بازیهای حساس لیگ تا رسیدن به قهرمانی حضور هوادار را طلب می کندوحالا زمان ورود به میدان مبارزه است، استقلال با هواداران پر شمارش می تواند محکم تر، قاطعانه تر و جسورانه تر قدم به این کارزار بگذارد.سلاح گلادیاتورهای آبی فریاد هوادارانی است که طنین صدایشان آزادی را می لرزاند ورعشه به تن حریفان می اندازد...این روزها روز، روز هوادار است پس بیاییم همدل باشیم متحد باشیم و ایمان داشته باشیم تا قهرمانی راهی باقی نمانده .کوتاه اما سخت و این سختی در سایه حضور شما هموار می شود و بس .
این دیگر یک درخواست عادی نیست بیانیه هم نیست یک فریاد است برای بیداری همه استقلالی ها عاشق . یک تلنگر است یک هشدار است به هوش باشیم که خدا ناکرده حسرت این روزها بر دلمان نماند روزهایی که می توانیم با حضور سبزمان در آزادی ، امید ، انگیزه و نشاط را به تیم محبومان تزریق کنیم و آخر فصل با قهرمانی جشن شادی به پا کنیم .
بیایید حرفهای مظلومی را جدی بگیریم آنجا که او هم از سکوهای خالی گلایه می کند ومی گوید: از استقلالیهای واقعی که استقلال را فقط به خاطر خودش دوست دارند، میخواهم وارد صحنه شوند و در خانه ننشینند. آنها باید کنار ما باشند، پرویز مظلومی یک روز میآید و یک روز میرود، اما مهم افتخاری است که استقلال باید به دست بیاورد. پس برای این افتخار باید به تیم کمک کنیم. توکل ما به خدا و امیدمان به هواداران است. منتظرتان هستیم ... .
(حسینی)