انتقاد کردن نه یک اتفاق بد بلکه یک حرکت صحیح است که لازمه همه بخشهای یک اجتماع است. رسانه ها و بزرگترها و پیشکسوتان اصالتا با انتقاد کردن و راهنمایی کردن است که به دیگران در همه عرصه ها کمک می‌کنند اما باور کنید برخی مواقع انتقاد بیش از حد معمول و غیر منطقی می تواند از سوی یک پدر، بچه ها را به بیراهه بکشاند و در مقیاس بزرگتر یک پیشکسوت را مقابل افکار عمومی قرار داده و ارزش و حرمت او را از بین ببرد!
این چند خط کلیشه ای را نوشتیم تا برسیم به حسن آقای روشن. مردی صادق که به نظر می رسد مسیر را اشتباه طی می کند و افکار عمومی را دچار تردید کرده است.
انتقادهای ایشان از استقلال کار را به جایی رسانده که امروز هواداران استقلال مدام سوال می کنند که از دید روشن یعنی استقلال امروز هیچ نکته مثبتی ندارد که گفته شود و همه نکات از سوی این باشگاه منفی است؟
اجازه بدهید دوباره نگاهی آماری به استقلال داشته باشیم؛ این تیم روند رو به جلو و مثبتی دارد. سال گذشته 2 دربی را برد و نایب قهرمان شد.
امسال هم با همان گروه مدیریتی 2 دربی دیگر برده و حالا با 4 امتیاز اختلاف صدرنشین لیگ برتر است و به فینال جام حذفی هم راه یافته و به نظر می رسد اگر در play off آسیایی حذف نشود می تواند نماینده شایسته ای برای فوتبال ایران باشد. در چنین شرایطی آنها حتی به انتقاد نیاز دارند اما این انتقاد باید چقدر باشد؟ در تمامی پاراگرافها و جملات مصاحبه ای یک پیشکسوت؟ آن هم پیشکسوتی که احترام دارد و مردم به حرفهایش توجه می کنند؟
پاسخ مسلما منفی است. در واقع اگر بنا باشد امروز یک نفر بدون هیچ حب و بغض و سلیه و احساسی استقلال را آنالیز کند باید بگوید که 90 درصد همه کارهایی که در این تیم تا این لحظه انجام شده درست بوده و 10 درصد خطا هم حداقل در شرایط کنونی فوتبال ایران طبیعی به نظر می رسد که اگر چنین نبود استقلال صدرنشین لیگ و فینالیست حذفی نبود و 4 دربی بزرگ را پشت سر هم نبرده بود.
هر وجدان بیداری همین را می گوید که ما نوشته ایم. نه بیشتر و نه کمتر! در همین حد که حالا نوشته شده است.
استقلال قهرمان آسیا نشده که بخواهیم این تیم و نتایج آن را حاصل یک پروژه بلندمدت و بی غلط بدانیم اما روند حرکت این تیم از سال قبل که تنها 6 بازیکن برایش باقی مانده بود تا امروز روند رو به جلویی بوده است و این انکار ناپذیر است. با این حال حسن آقا چند روز پیش پس از مدتی دوباره مصاحبه کرد و باز هم انتقاد کرد. انتقاد از جذب یک بازیکن زیر 23 سال، انتقاد از جذب الونگ! و انتقاد از برخی از موارد دیگر!
روشن از مظلومی خواسته توضیح بدهد اما اگر بنا بر توضیح باشد پرویز مظلومی اول باید توضیح بدهد که چگونه تیمی با این همه حاشیه و آن همه ستاره را کنترل کرده و اجازه نداده بلایی که سر استیل آذین آمد بر سر این تیم نیاید، باید توضیح بدهد چگونه برخی برای گرفتن یک جام 3 سال زمان خواستند اما او در سال دوم در آستانه کسب 2 جام است (البته هنوز جامی نگرفته است) مظلومی باید توضیح بدهد که چگونه با آن همه مصدوم مقابل سپاهان با بدشانسی مساوی کرد و توضیح بدهد که چگونه 4 دربی پشت سر هم را برده است!
روشن به زعم ما با دیدن بخش تاریک (و شاید اشکال دار) ماجرا تا این حد در حال از دسته دادن حمایت افکار عمومی است چراکه افکار عمومی با آمار زندگی می کند و آمار این روزها چه بخواهیم یا نخواهیم به سود استقلال است.
کاش روشن در مصاحبه اش در مورد نقاط روشن استقلال هم حرف می زد و حرکت رو به جلوی این تیم را می پذیرفت و پس از آن به نقاط تاریک هم اشاره می کرد وگرنه منفی گویی پشت سر هم از استقلالی که شاید بهترین تیم دهه اخیر ایران شده چندان جالب و جاذب نیست.
البته خوش گوی از این تیم هم می تواند قبل از رسیدن به اهداف اصلی آبی ها گزاف گویی باشد و آن هم چندان معقول به نظر نمی رسد بلکه این 2 نوع تلقی باید در کنار هم و در غالب حقیقت گویی باشد به عنوان مثال این استقلال تنها در صورتی می تواند بهترین تیم دهه اخیر بودن را مسند بزند که هر 2 جام را بگیرد و در آسیا هم حرفهایی برای گفتن داشته باشد نه اینکه...
واقع بینی حلقه گمشده حسن روشن برای استقلال است.
به راستی اگر روشن پیشکسوت امروز پرسپولیس بود که 18 امیتاز (بیشترین فاصله تاریخ) را با رقیب دیرینه اش پیدا کرده در مورد تیم خودش چه می گفت؟/ش