بار دیگر می‌توان شجاعت به خرج داد و لقبی که 6 سال پیش مردان سرزمین آفتاب به مرد شماره 8 استقلال دادند را به زبان آورد. آخرین بازی تیم ملی در مرحله مقدماتی جام جهانی 2006 بود که مجتبی جباری به واسطه مسجل شدن صعود تیم ایران به جام جهانی آلمان جای ستاره‌های وقت را گرفت و در توکیو برابر تیم ژاپن بازی کرد. نمایش زیبای او باعث شد ژاپنی‌ها او را زیدان آسیا بدانند؛ لقبی که از جباری یک چهره بین‌المللی در قاره آسیا می‌ساخت اما مصدومیت‌های پی در پی، حاشیه‌ها و برخی مشکلات دیگر مانع از پیشروی او شد. جباری روزهای بسیاری را به واسطه درگیری با این مصدومیت‌ها و حاشیه‌ها از کف داد اما اکنون زمان آن فرا رسیده تا بار دیگر روی زیبای او که دوست داشتنی‌تر و دلخواه‌تر است را به رخ بکشیم. مجتبی جباری حالا به یک وزنه قابل اتکا و غیر قابل انکار در تیم ملی ایران بدل شده است. نه به خاطر گل‌های پی در پی که به دلیل ارائه نمایش بین‌المللی و فراتر از آسیای خود در خط میانی تیم ملی ایران، جباری به یک هافبک کامل در ترکیب تیم ملی کشورمان بدل شده است. پاس‌های طلایی او خون را در رگ‌های تیم کروش به جریان درمی‌آورد. جباری نه فقط یک لیدر و رهبر در میانه میدان بلکه عنصری فعال برای هماهنگی میان خطوط سه‌گانه محسوب می‌شود. او گاهی در خط دفاع ظاهر می‌شود و گاهی در خط حمله. شیوه ای که زین‌الدین زیدان به طور تمام و کمال در تیم ملی فرانسه و باشگاه‌هایش – یوونتوس و رئال‌مادرید- اجرا می‌کرد. حضور به موقع در خط حمله، بازیسازی، درگیری و یاری رساندن به مدافع در واقع خصوصیات منحصر به فردی بود که از زیدان می‌دیدیم و حالا در قابی کوچکتر این مجتبی جباری است که می‌خواهد همان الگو را در ترکیب تیم ملی ایران پیاده کند. مرد شماره 8 استقلال می‌کوشد از لقب خود دفاع کند. جباری در بازگشت دوباره خود به تیم ملی که البته حاصل دقت و ریزبینی کروش است گام‌های محکمی را در راستای حقیقی جلوه دادن لقبش برداشته است. بدون اغراق باید گفت او موفق بوده چرا که ردپایش در سه بازی اخیر تیم ملی که منجر به کسب دو پیروزی و یک تساوی شد به وضوح حس می‌شود. او حالا یک سوال بزرگ را هم شکل داده است؛ «بازگشت علی کریمی آیا تهدیدی بر نیمکت نشینی اش خواهد بود؟»
پاسخ در میان مکنونات ذهنی کروش نهفته شده است. مرد پرتغالی پاسخ این سوال کلیدی را می‌داند. انتخاب جباری یا کریمی انتخابی است میان امروز و فردا. مرد پرتغالی نشان داده آینده را فدای امروز نمی‌کند. فرهاد مجیدی شاید به واسطه همین ایده از میان سربازان کروش جدا شد! کاپیتان آبی‌ها می‌دانست در تیم کروش جایی میان بازیکنان اصلی ندارد؛ بازیکنانی مثل جباری که کروش به آنها تکیه زده است.
***
«زیدان آسیا» روی زیبای مجتبی! بارها جباری به خاطر نوع رفتارش با مربیان استقلال و مدیران این باشگاه به نقد کشیده شده است اما به واقع او را نمی‌توان از لحاظ فنی انکار کرد. شاید راز ماندگاری او در تیم باشگاهی‌اش هم همین باشد. او را چه آن زمانی که ناصر حجازی سرمربی استقلال بود و چه بعدها که به امیر قلعه‌نویی، مرفاوی و امروز به پرویز مظلومی سپرده شده است به لحاظ تکنیکی باور دارند. مجتبی در لیگ ایران یکی است و این لقب برازنده او است اما آیا مرد شماره 8 آبی‌ها می‌تواند از نظر رفتاری آنچنان حرفه‌ای عمل کند که خاطرات تلخ گذشته را از ذهن بیرون کند و روی دیگرش هم زیبا شود؟مجتبی جباری با لباس تیم ملی و البته در لیگ با پیراهن استقلال دفاعیه خود را بابت لقبی که چند سال پیش به او اطلاق شد را آغاز کرده است و به موفقیت چشمگیری هم دست یافته است اما مرد شماره 8 آبی‌ها در راستای زدودن خاطرات بدی که از او در ذهن مانده نیز باید گام‌های محکمی بردارد تا از هر نظر به یگانگی برسد.