پرویز مظلومی مربی پرخاشگری نیست. از این حیث او شباهتهای بسیاری با صمد دارد؛ مردی که سعی میکرد از در دوستی با بازیکنان وارد بشود. صمد این رفتار را ناشی از تعالیمی میدانست که در زمان مربیگری مرحوم دهداری آموزش دیده بود؛ یعنی محبت، دوستی، وفاق و همدلی. طی 2، 3 سال اخیر در استقلال شاهد بروز رفتارهایی نظیر آنچه پیشتر میدیدیم و گاه و بیگاه کلمات نهچندان مطلوبی در رختکن نثار بازیکنان میشد، نبودیم. اصول کار مرفاوی و حالا مظلومی بر پایه رفاقت با بازیکنان چیده شده است اما به واقع برخی بازیکنان قدر چنین رفتارهایی را نمیدانند و مدام علیه کادر فنی استقلال مصاحبه میکنند. البته پرویز مظلومی هم برای بهدست آوردن دل بازیکنان و تحکیم روابط خود با آنها معمولا خاطیان را به ترکیب تیمش وارد میکند. از این نمونهها در استقلال کم اتفاق نیفتاده است.
1ـ مجتبی جباری با وجود غیبتهای پی در پی در تمرینهای استقلال مقابل فجر سپاسی بازی کرد.
2ـ میلاد میداودی یک هفته پس از مصاحبه علیه کادر فنی در ترکیب اصلی قرار گرفت.
3ـ آرش برهانی به رغم بازیهای ضعیفی که حدفاصل هفتههای سوم تا هفتم انجام داد در ترکیب اصلی قرار گرفت و حالا نیز بار دیگر معترض است.
4ـ کرار جاسم با وجود تخلفهای انضباطی همچنان یکی از مهرههای اصلی مظلومی محسوب میشود و سرمربی استقلال همواره از او در ترکیب اصلی استفاده میکند.
پرویز مربی بازیکنستیزی نیست. او به شیوه خودش با بازیکن ارتباط برقرار میکند اما ادامه این رفتارها موقعیت تیم او را به خطر خواهد انداخت. پرویز مظلومی قبل از قهرمان شدن تیمش باید تاوان این قهرمانی را بپردازد. یکی از راهها برای پرداخت هزینه قهرمانی، پاسخ سفت و سخت به بازیکنانی است که بابت نیمکتنشینی خود اعتراض میکنند یا دچار تخلف انضباطی میشوند. پرویز مظلومی باید از پیله احتیاط خارج بشود.
برخورد قاطعانه او بیگمان حمایت هواداران را هم همراه خواهد داشت. آرش برهانی که یکی از بهترین مهاجمان تاریخ باشگاه استقلال هم به حساب میآید پس از بازی با راهآهن نسبت به نیمکتنشینیاش اعتراض کرد. آیا مظلومی میخواهد در بازی با ذوبآهن باز هم او را در ترکیب اصلی قرار دهد؟ اگر میلاد نیمکتنشین بشود آیا او هم به خود اجازه نخواهد داد بابت نیمکتنشینی در بازی با ذوبآهن اعتراض کند تا در بازیهای بعد در ترکیب اصلی باشد؟ آیا اعتراض حربه مناسبی برای تبدیل شدن به بازیکن اصلی در استقلال است؟ اگر مظلومی برهانی را بازی دهد قطعا به این سوال پاسخ مثبت داده است؛ اینکه اعتراض کن به ترکیب اصلی برو! همین کرار جاسم در بازی آینده استقلال مستحق بازی کردن نیست. او چند جلسه در تمرین استقلال غایب بود؟ اگر کرار مقابل ذوبآهن هم قرار بگیرد بازیکنانی مثل محسن یوسفی، جواد شیرزاد یا اسماعیل شریفات که همواره پس از نیمکتنشینی سکوت کردهاند چه تفکری در ذهنشان متبادر خواهد شد؟ آیا مظلومی را هر چند در خفا محکوم به جانبداری از بازیکنان خاص نمیکنند؟ گاهی لازم است پرویز مظلومی سیاست خود را تغییر دهد. او جنم این کار را هم دارد اما چرا از این ویژگی استفاده نمیکند، مشخص نیست. تیم او در برهه کنونی برای موفقیت نیازمند رفتارهای چکشی است. پرویز مظلومی نه با ادبیات تند، بلکه با حربههای دیگر میتواند مقابل معترضان قدعلم کرده و آنها را از ادامه چنین رفتاری منع کند.