آنچه که در دقیقه ۱۶ بازى استقلال - راه آهن رخ داد، اتفاقى جالب و تامل برانگیز بود که باید از نگاهى علمى مورد تحلیل قرار گیرد.
عباسفرد به همراه جمعى از مدافعین استقلال پشت محوطه جریمه ایستاده است، چشمان او تمام اتفاقات رخ داده به هنگام ضربه پنالتى را پردازش مى کند. در یک چشم به هم زدن ضربه پنالتى کاظمى توسط دروازه بان استقلال برگشت داده مى شود. او خود را با چابکى هر چه تمام تر به توپ رسانده و با حرکتى کارآمد مدافع استقلال را جا گذاشته و توپ را به دروازه استقلال مى رساند. آنچه که توسط این بازیکن به نمایش گذاشته شد مجموعه اى حرکات هماهنگى است که از هر مهاجم کلاسیک انتظار مى رود. اما در طرف مقابل عملکرد مدافعان استقلال به شکلى نبود که آنان را در موقعیت مناسب براى دفع توپ برگشتى توسط سید مهدى رحمتى قرار دهد. طبیعتاً آنچه که در مورد تفسیر اتفاق از زبان مربیان استقلال مى شنویم، اشتباهات فردى مدافعان است. اما یک سوال مهم، منشاء این اشتباه چیست؟ براساس اصول علمى ورزش آنچه که به مدافعین استقلال اجازه واکنش موثر در کوتاه ترین زمان ممکن را نداد، چابکى و هماهنگى ضعیف آنها بود.
چگونه مى توان چنین ضعفى را در یک تیم طراز اول باشگاهى نادیده بگیریم که خود را براى رقابت در باشگاه هاى آسیا آماده مى کند.
این اتفاق نشان مى دهد که طراحى تمرینات استقلال در زمینه فاکتور چابکى دچار نقص عمده است. آنچه از مربیان استقلال انتظار مى رود طراحى تمرینات چابکى ورزش ویژه اى است که شرایط متغیر بازى فوتبال را شبیه سازى نمایند، چرا که در این سطح اجراى تمرینات چابکى در محیط ثابتى همانند پیست دو میدانى هیچ کمکى به ورزشکار نخواهد نمود. بدون شک مشق هاى چابکى فراوانى در زمینه علم تمرین معرفى شده اند که مى توان از هر یک از آنها در راستاى این هدف استفاده نمود.اما توصیه من به مربیان استقلال انتخاب مشق هایى است که به ترکیب مهارت هاى حرکتى با تغییر جهت هاى تمرین در یک متغیر مى پردازند، نظیر آنچه به هنگام ضربه پنالتى رخ داد. در انتها این سوال را مى پرسم اگر براى بازیکنان استقلال در هنگام تمرین چنین حالتى شبیه سازى شده بود، باز هم عباسفرد قادر به گل زنى مى شد؟!