آن روز که فرهاد مجیدی از تیم ملی خداحافظی کرد در نامهای بلند بالا برای فدراسیون فوتبال نوشت: «میروم تا فرصت به جوانها برسد.» بازیکنانی مثل انصاری فرد، میداودی، موسوی و... در پس این خداحافظی چه حقیقتی نهفته بود؟ فرهاد مجیدی پس از حضور در تمرینها و بازیهای تیم ملی به چه نتیجهای دست یافته بود؟ پاسخ کاملا واضح و روشن است. فرهاد میدانست آرام آرام در تیم کروش به بازیکنی نیمکت نشین بدل خواهد شد. او با 35 سال سن نمیتوانست گزینه مناسبی برای تیم ملی در جام جهانی برزیل باشد. تصور کنید تیم ملی امروز راهی جام جهانی فوتبال شده است. وقتی از امروز حرف میزنیم یعنی روزی که فرهاد 38 ساله خواهد شد. آیا بازیکنی با 38 سال سن میتواند در ترکیب اصلی تیم ملی قرار بگیرد؟ پرواضح است که فرهاد تا آن روزها با افت فاحشی روبرو خواهد شد و چه بسا اساسا نمیتوانست جایی میان ملی پوشان داشته باشد. پس چرا کروش باید روی بازیکنی سرمایهگذاری میکرد که روشن نیست 3 سال دیگر به لحاظ آمادگی در چه شرایطی قرار دارد. کروش مربی باهوشی است.
او به رنگها و حتی محبوبیت بازیکنان بی توجه است. ملاک برای او آمادگی است. هربازیکنی در شرایط ایدهآل بدنی قرار داشته باشد درترکیب اصلی قرار خواهد گرفت البته با این پیش شرط که 3 سال دیگر هم به کارش آید. فرهاد مجیدی در بازی با قطر نیمکت نشین میشود. چرا فرهاد روی نیمکت نشست تا کریم انصاری فرد در ترکیب اصلی بازی کند؟ کروش 3 سال دیگر را میبیند. روزی که فرهاد 38 ساله خواهد شد. آیا علی کریمی هم 3 سال بعد میتواند مهرهای کارآمد برای تیم ملی باشد؟کروش این سوال را بارها از خود پرسیده است و البته پاسخش را هم یافته است. کریمی با این سبک و سیاق بازی که اصولا بازیکن پرجنب و جوشی نیست - به خصوص از زمانی که به فوتبال آلمان ورود کرد- نمیتواند بازیکن کارآمدی برای تیمی باشد که احتمالا 3 سال بعد در جام جهانی فوتبال حضور خواهد یافت. او را در برهه کنونی به خاطر انگیزه و آمادگی اش باید ستایش کرد مثل فرهاد مجیدی که این مهاجم هم در بهترین شرایط بدنی قرار دارد اما آیا این دو، 3 سال بعد هم در شرایط ایده آل بدنی قرار خواهند داشت؟ پاسخ را کروش با طرز فکرش داده است. علی کریمی چرا مقابل بحرین در ترکیب اصلی قرار نگرفت؟ علتش چه بود؟ باید باور داشت که کروش در مواجهه با جادوگر احساسات را کنار میگذارد- برخلاف علایق رنگی دوستداران سرخابی که میخواهند جادوگرانشان در تیم ملی باشند- کریمی اگر چه با مصدومیت اندکی روبرو شده بود اما به گفته پزشکان میتوانست در ترکیب اصلی تیم ملی قرار بگیرد اما کروش مجتبی جباری را به او ترجیح داد. شاید باورش سخت بود لااقل برای دوستداران کریمی اما کروش بی آنکه اسیر احساسات شود جباری را در ترکیب اصلی قرار میدهد. بازیکنی که لااقل به لحاظ سنی تا جام جهانی برزیل به مرز بازنشستگی نرسیده است. کروش میداند که سرمایه گذاری روی جباری بسیار عاقلانهتر از این است که کریمی را پی در پی در ترکیب اصلی قرار بدهد. باید بازیکنی داشته باشد که درجام جهانی احیانا بتواند با آن پاسهای ماهرانه مهاجمان را با دروازهبان حریف رخ در رخ قراردهد.
جباری گزینه مناسبی است همان طور که پیشتر نیز کروش با اعتماد به قاسم حدادی فر مکنونات ذهنیاش را آشکار کرد. برای یافتن آنچه در ذهن کروش میگذرد و البته تایید اینکه او روی بازیکنان پا به سن گذاشتهای مثل مجیدی و کریمی حساب نمیکند میتوان به طرز انتخاب کاپیتان تیم ملی هم اشاره داشت. آیا تا کنون از خود پرسیده اید که کروش چرا بازوبند کاپیتانی را بردستان نکونام میبندد؟پاسخ روشن است؛ نکونام قطعا در جام جهانی بازیکن پیری نخواهد بود.