آنگونه که فرهاد مجیدی به داور اعتراض میکرد مشخص بود که بابت بیرون آمدن کارت زرد از جیب داور به شدت عصبانی است. از مجیدی با آن همه تجربه هم بعید است که بخواهد بازی نمایشی یا دایوینگ تقلبی احتمالیاش را توجیه کند آن هم با آن همه اصرار. پس شاید واقعا اتفاقی در آن صحنه رخ داده بود که کاپیتان آبیها به شدت از تصمیم داور شاکی بود با این همه او در آن لحظه که زمین خورد کارت زردی گرفت که او را روی لبه تیغ قرار داد. لبه تیغ از این حیث که او در دو بازی پیشرو بیشک چشم و چراغ پرویز مظلومی برابر تراکتورسازی تبریز و البته بازی حیثیتی مقابل پرسپولیس است. اما فارغ از حساسیتهای داربی برای مجیدی بازی با تراکتور هم بازی خاصی است. بازی برابر تیم امیر قلعهنویی . علاوه بر قلعهنویی حضور مدافعی به نام امیرحسین صادقی، هافبک خستگیناپذیری به نام سیاوش اکبرپور و هافبک دفاعی دیگری به نام فرزاد آشوبی در تیم تراکتورسازی این خطر را پیش روی مجیدی که اتفاقا خیلی هم احساسی فوتبال را دنبال میکند، قرار میدهد که او در طول این بازی و به خاطر یک حرکت یا خطا از سوی تراکتورسازان عصبانی شده و به همان دلیل یک کارت زرد از داور دریافت میکند؛ کارت زردی که به منزله محرومیت او از داربی است. اگرچه حتم داریم از خود مجیدی بپرسیم بیشتر از داربی دلش میخواهد هرطور شده برابر تراکتورسازی بازی کند اما این مظلومی است که سر دوراهی گیر کرده است و اگر بخواهد مجیدی را برابر تراکتورسازی به کار نگیرد و در روز غیبت آندو تیموریان در واقع دستان خود و تیمش را برای ژنرال بالا برده است و اگر هم مجیدی را بازی دهد ریسک بزرگی برای مصاف داربی انجام داده است. اگرچه با مهیا شدن میلاد میداوودی تا روز داربی و حضور کرار جاسم و برهانی در استقلال میتواند خیال مظلومی بابت داربی را راحت کند اما خب هیچکس مجیدی نمیشود و در داربی هم موقعیت زیاد نصیب هر تیمی نمیشود.