«به سر و صورتش می‌کوبد، توپ را به زمین زده و بالا و پایین می‌پرد» وقتی به آرشیو بازی‌های استقلال مراجعه می‌کنی و به تماشای تقابل مجیدی و فغانی می‌نشینی متوجه می‌شوی که کاپیتان استقلال همیشه با این داور مشکل داشته است. این درست که یکی از اشکالات مهم و عمده‌ای که کارشناسان داوری به فغانی می‌گیرند این است که برخورد تندی با بازیکنان دارد و هیچ‌گاه در صدد رفع این اشکال خود نبوده اما اینها دلیل نمی‌شود که کاپیتان استقلال از کوره در رفته و بخواهد جو بازی را به هم بریزد. تجربه نشان داده که مجیدی با وجود تمام شایستگی‌هایی که دارد اما در جریان بازی‌ها به اشتباهات داوری خیلی زود واکنش نشان می‌دهد. در ورزشگاه آزادی و مقابل داماش یک خطا روی مجیدی در منطقه 18قدم انجام شد که کاپیتان استقلال معتقد به خطای پنالتی بود و البته کارشناسان داوری نظیر بهلولی و رودنیل هم این نظر را تایید کردند اما جهانبازی داور بازی پنالتی نگرفت و دستور به ادامه بازی داد، همین امر باعث شد تا کاپیتان استقلال همان واکنش همیشگی را نشان دهد. در بازی‌های دیگر و خصوصا زمانی که فغانی قضاوت بازی استقلال را بر عهده داشته نیز همین حرکات را از مجیدی شاهد بودیم که نمی‌تواند به سود استقلال باشد. وظیفه کاپیتان یک تیم علاوه بر رهبری داخل زمین، برگزاری آرامش در جریان بازی است. کاپیتان تیم باید جلوی یکسری از درگیری‌ها و عصبانیت بازیکنان را بگیرد و بیش از سایر بازیکنان سعه صدر داشته باشد نه اینکه خودش وارد درگیری‌ها شده و جو را متشنج کند. در هفته سوم بازی‌های لیگ برتر بنابر انتخاب کمیته داوران دوباره علیرضا فغانی قضاوت بازی استقلال را بر عهده دارد و مطمئنا تقابل مجیدی و فغانی در جریان بازی دیدن دارد اما نباید کاپیتان استقلال در این تقابل دوباره واکنش بازی‌های قبلی را از خود نشان دهد و با هر تصمیم فغانی به سر و صورتش بکوبد. آنچه در حال حاضر برای تیم کهکشانی استقلال مهم است کسب سه امتیازی است که در پایان لیگ ممکن است گره‌گشا شود، پس حساسیت‌های بی‌مورد آقای کاپیتان به تصمیمات فغانی و گرفتن کارت زرد یا قرمز از این داور نه تنها دردی از استقلال دوا نمی‌کند بلکه این تیم را از داشتن یک بازیکن آماده که وظیفه رهبری را در داخل زمین دارد، محروم می‌کند، مجیدی اگر به این نکات توجه کند مسلما با صبر بیشتری بازی را دنبال می‌کند و بدون دلیل از کوره در نمی‌رود.»