معمولا پس از بازیها باید شیوه عملکرد تیمها را ارزیابی کرد. این کار نیاز به کنکاش دقیق در نحوه عملکرد بازیکنان و کادر فنی دارد. جستوجو برای یافتن حقیقت استقلال در اصفهان نشان دهنده نمایش فراتر از انتظار آبیها در روزی بود که بسیاری از بازیکنان (ستارهها) این تیم در میدان بازی حضور نداشتند. استقلال مثل چینیبند خورده راهی اصفهان شد. نگاهی به اسامی غایبان، این ضعف آشکار را تایید میکند. چهارشنبه شب استقلال مردانی همچون؛ خسرو حیدری، ولید علی، فریدون زندی، کرار جاسم و حتی میلاد میداودی را در اختیار نداشت. 5 بازیکن مهم و تاثیرگذار که حضور هر یک از آنها میتوانست منجر به تغییر نتیجه هم بشود.
پیش از ترک تهران تصور میشد آبیها به دلیل غیبت بازیکنان شاخص خود نتوانند به نتیجه مطلوبی در اصفهان دست یابند اما برخلاف انتظار بازیکنانی که به جای ستارهها در میدان حاضر شدند نمایش دلپذیری از خود برجا گذاشتند. شاید کمتر کسی تصور میکرد بازیکنانی مانند؛ اسماعیل شریفات، جواد شیرزاد و محسن یوسفی بتوانند از ابتدا عملکرد بسیار خوبی از خود برجا بگذارند. استقلال طی روزهایی که از فصل نقلوانتقالات پشت سر گذاشتیم بیش از حد تحت تاثیر نام ستارههای خود بود و همگان این تیم را با ستارههایش کهکشانی میدانستند اما به واقع آبیها در غیاب ستارههای خود
کهکشانی بودند!
***
پیش از شروع فصل تیم مظلومی در یک بازی تدارکاتی مقابل صبای قم شکست خورد. پس از آن شکست نوشتیم آبیها تیم دوم ندارند! اما بعد از بازی با سپاهان میتوان طور دیگری نوشت و به شکل دیگری استقلال را ارزیابی کرد. استقلال نه تنها تیم دوم دارد بلکه مجموعه بازیکنانی که در غیاب ستارهها به میدان رفتند چنانچه از نظر هماهنگی تیمی تمرینهای بیشتری انجام دهند چه بسا میتوانند استقلال را نسبت به حضور دانه درشتهای خود بینیاز کنند. در اصفهان بازیکنانی که نام بردیم در قیاس با فصل قبل پیشرفت محسوسی داشتند به طوری که اگر این نمایش ادامه داشته باشد برخلاف تصور میتوانند در فصل یازدهم نگاهها را به سوی خود جلب کنند.
بیگمان داشتن یک مجموعه 16 – 17 نفری از بازیکنان همسطح منتج به قهرمانی یک تیم خواهد شد. تیمهایی موفق خواهند بود که از این تعداد بازیکن همسطح برخوردار باشند.
استقلال در اصفهان از این ویژگی برخوردار بود و باید اعتراف کرد بازیکنانی مثل حمید عزیززاده و میثم حسینی که اول بار لباس استقلال را میپوشیدند و شاید کمتر کسی روی آنها حساب میکرد در اصفهان نمره قبولی گرفتند و در قواره تیم بزرگی مانند استقلال نشان دادند.
***
مطلب را اینگونه به پایان میبریم؛ هفتههای اول بهانه مناسبی برای بد نتیجه گرفتن یک تیم نیست. پایههای قهرمانی یک تیم از همین هفتههای آغازین بنا میشود. استقلال اولین گام را امیدوارانه برداشت. باز هم تکرار میکنیم نه به لحاظ نتیجه بلکه به لحاظ شکل بازی و از نظر برنامه محور بودن و قانونمند حرکت کردن. هفته دوم به همین زودیها از راه میرسد.
استقلال – داماش بازی آسانی به نظر نمیآید اما از استقلال که در غیاب ستارههایش با این کیفیت بازی میکند انتظار پیروزی مقابل داماش توقع زیادی نیست.