همان طور که یک پدر نباید بین فرزندانش تفاوت بگذارد، یک سرمربى هم نباید بین دستیارانش تفاوت قائل شود و یا حداقل اینکه نباید به یک نفر خیلى توجه کند و به بقیه بى توجهى نماید. این قضیه در مورد قطبى مصداق دارد. او آنقدر به مارکو توجه نشان داده و آنقدر پیگیر حق و حقوق اوست که بقیه را تقریباً فراموش کرده است. حتى اگر سرمربى پرسپولیس منکر این قضیه شود باید گفت رفتار خاص او باعث شده تا پرسپولیسى ها از پیروانى و بقیه همکاران قطبى حرف شنوى نداشته باشند که این خیلى بد است. قطبى حتى در مسائل مربوط به دروازه بان ها هم به مارکو خیلى بیشتر از عابدزاده اعتقاد دارد و چه بسا اگر خودش زودتر با پرسپولیس قرارداد مى بست هرگز عابدزاده را به عنوان مربى دروازه بان ها انتخاب نمى کرد هر چند که او به خاطر محبوبیت عابدزاده مدام از او تعریف و تمجید مى کند.