مرد پرتغالی با اعلام اسامی تیم ملی شگفتزدهمان کرد. اسامی اعلام شد و هیچ بازیکنی از استقلال فصل دهم میان بازیکنان تیم ملی حضور نداشت. لااقل از وقتی کروش با فدراسیون فوتبال قرارداد بست تصویر مثبتی از او در ذهن ایجاد شد. چه کسی میتواند توانایی مردی را که روی نیمکت رئال مادرید و تیم ملی پرتغال نشسته و سالها دستیار یگانه مربیان جهان (الکس فرگوسن) بوده را کتمان کرد. کروش مردی است از جنس فوتبال و بیگمان بزرگترین مربی حال حاضر فوتبال آسیا نیز محسوب میشود اما کروش با دعوت نکردن از بازیکنان تیم دوم لیگ علامت سوال بزرگی را مقابل خود قرار داد. آیا او هم سلیقهای گزینش میکند یا در انتخابهای خود تحت تاثیر مشاوره این و آن قرار میگیرد؟ جوابی نمیتوان برایش یافت. آنجا که میبینیم پژمان منتظری که نه فقط از لحاظ اخلاقی جزو بهترینهای فوتبال ایران است و در بعد فنی هم در زمره عالیترینها است از تیم ملی کنار گذاشته میشود. ملاک، معیار و متر کروش برای انتخاب بازیکنان چیست؟ آمادگی در تمرینها، مسابقات لیگ یا معیارهای دیگر؟!
پژمان منتظری به گواه شاهدان و گزارشها و اخبار واصله از تیم ملی اگر بهترین بازیکن نبود میتوانست جزو 5 بازیکن درجه یک تیم ملی در روزهای اخیر محسوب بشود. پژمان در 2 بازی تدارکاتی تیم ملی گل زد که البته گلزنی معیار درستی برای انتخاب بازیکنان نمیتواند باشد اما درباره میزان آمادگی بدنی و ذهنی منتظری نمیتوان اندکی تردید به ذهن راه داد. خط خوردن منتظری باعث شد از استقلال فصل دهم هیچ بازیکنی در تیم ملی حضور نداشته باشد. جایگاه استقلال در فصل دهم خود گواهی صادق بر این مدعا است که آبیها میتوانستند نه تنها پژمان بلکه مردانی مانند محمد محمدی، مجتبی جباری و حتی آرش برهانی را هم در تیم ملی داشته باشند اما پژمان خط خورد تا شاید جا برای محمد نصرتی با آن همه اشکالات ریز و درشت در بازیاش باز بماند.
***
شاید جذب سیدمهدی رحمتی، آندرانیک تیموریان، خسرو حیدری و احتمالا کریم انصاریفرد منجر به حضور 3 بازیکن استقلالی در تیم ملی بشود اما اصل بیان این انتقاد تنها به خاطر جایگاه استقلال در فصل دهم و حضور نداشتن حتی یک بازیکن از تیم نایب قهرمان در تیم ملی کشورمان است. شاید جذب این 3، 4 بازیکن تعداد بازیکنان ملیپوش استقلال در تیم ملی را چشمگیر جلوه دهد اما مساله این است که از تیم نایب قهرمان لیگ دهم هیچ بازیکنی در تیم ملی حضور ندارد.