تصور کنید در یکی از زمین‌های خاکی فقیرنشین شهری دور افتاده بازی می‌کنید، پدرتان هم یک موتور گازی دارد و با پنج برادر و دو خواهرتان در یک خانه اجاره‌ای تنها در 50 متر جا زندگی می‌کنید اما در این جای کم هم شما در و دیوار اتاق را از عکس فوتبالیست‌ها یا ماشین‌های پر زرق و برق پر کرده‌اید.
البته استعداد فوتبالی شما هم بی‌نهایت زیاد است، در مدتی کم و اعجاب‌آور از یک تیم شهرستانی به سرعت به لیگ برتر می‌آیید و پول داخل جیب‌تان از چند هزار تومان در ماه به میلیون‌ها تومان می‌رسد، تنها در مدت کمی عکس شما هم روی دیوار رفته است و یکی از همان ماشین‌های شیکی که روزی عکسش را به دیوار می‌زدید را خریده‌اید. شاید این تصور کمی ساده‌لوحانه به نظر برسد اما این اتفاق حداقل برای چندین نفر در سال رخ می‌دهد و این افراد را به آرزوهای دور از ذهن‌شان می‌رساند، آرزوهایی که به دلیل نوع و خواستگاه اجتماعی و سن این افراد بعضا تازه به دوران رسیده اکثرا در خودروهای لوکس منعکس می‌شود، البته اکثر افراد مشهور و پولدار عاشق ماشین‌بازی هستند ولی ماشین‌بازی فوتبالیست‌ها چیز دیگری است. بیشتر فوتبالیست‌ها از علی دایی گرفته تا علی پروین خودروباز هستند.
پیکان‌داران
جالب است که برخی از فوتبالیست‌ها ماشین بازی را از پیکان شروع کرده‌اند. ناصر حجازی دروازه‌بان اسطوره‌ای فوتبال درباره پیکان سواری‌اش گفته است من زمانی که دستم به جیبم رسید و توانستم از فوتبال به نان و نوایی برسم، یک پیکان جوانان خریدم. البته کمی نگذشت که پیکان را عوض کردم و یک فولکس خریدم. ناصر حجازی مدت‌ها عاشق یک ب‌ام‌و 2002 بود، ولی تنها او نبود که در آن زمان که ایران‌خودرو با تولید پیکانش برو بیایی داشت، به سراغ پیکان رفت، بلکه علی پروین نیز زمانی پیکان سوار بوده است. علی آقا زمانی که در تیم پیکان بازی می‌کرد، از این تیم یک پیکان جوانان گرفت و مدتی سوارش شد. پیکان در آن روز با آنکه خودرو اول اکثر بازیکنان جوان بود، اما تا آنها کمی وضع‌شان بهتر می‌شد به سراغ خودرو دیگری می‌رفتند، چرا که در دهه 50 شمسی تنوع در بازار ایران اعجاب‌آور بود. در آن زمان یا فوتبالیست‌ها به سراغ خودروهای عضلانی آمریکایی مانند شورلت، کامارو یا فورد موستانگ می‌رفتند یا بنز و ب‌ام‌و را برمی‌گزیدند.
اسطوره‌ها چه سوار می‌شوند
ماشین‌بازی فوتبالیست‌ها گویی با عمق بازی آنها و درک‌شان از فوتبال رابطه مستقیم دارد، هرچه که ماشین‌بازی جوانان تازه به دوران رسیده فوتبالی سطحی و خلاصه شده برای پاسخ به نداشته‌های قبلی یا بیشتر مطرح شدن در خیابان برای جلب توجه است، ماشین‌بازی اسطوره‌ها عمقی‌تر است.
شاید اصلا جای تعجب نداشته باشد که برخی از اسطوره‌های فوتبال ایران کلاسیک باز باشند یا آنقدر درباره خودرو اطلاعات داشته باشند که طرف مقابل شک کند این افراد کارشناس خودرو هستند یا فوتبالیستند. علی پروین، علی دایی و علی کریمی هر سه از اسطوره‌های فوتبال ایران هستند که شاید آنها را بتوان یک کارشناس کامل خودرو دانست. علی دایی شاید چون مهندس است یک ماشین باز قهار است، شاید بودن او در آلمان و مهد صنعت خودرو از او یک ماشین دوست حرفه‌ای ساخته و شاید هم تاجر پیشه بودنش او را به این سمت کشانده، هرچه که باشد علی دایی از خودروشناس‌ترین فوتبالیست‌های ایرانی است. علی دایی ماشین بازی را با پیکان شروع کرد اما رفتنش به آلمان ورق را برگرداند، او در مهد فوتبال جهان سواری را از ب‌ام‌و، فولکس و پورشه تجربه کرده تا آئودی، البته دایی عاشق بنز است و بیش از همه تیونینگ معروف شرکت باراباس روی محصولات بنز را می‌پسندد، او در انتخاب آپشن برای خودروهای بنز مهارت خاصی دارد.
دایی آنقدر عاشق بنز است که در سال 82 زمانی‌که می‌خواست به ایران بازگردد، بنز باراباس مشکی خود را به ایران آورد. خودرو زمانی‌که واردات خودرو ممنوع بود، پشت در گمرک‌گیر کرد، دایی باید در آن زمان بیش از 80 میلیون پول ترخیص بنز خود را می‌داد ولی دایی اسطوره فوتبال ایران از راه دیگری وارد شد و این خودرو پس از مدتی خاک خوردن در گمرک، وارد خیابان‌های تهران شد، دایی پس از این بنز مدل‌های دیگری از جمله بنز s کلاس را هم سوار شد.
جدیدا هم علی دایی سواری بر یک پورشه پانامرا که یکی از گران‌قیمت‌ترین خودروهای کمپانی پورشه است را تجربه می‌کند. البته وقتی فوتبالیست‌های تازه به دوران رسیده سوار خودروهای لوکس چند صد میلیونی می‌شوند، چرا نباید آقای گل فوتبال جهان که در تجارت هم مانند فوتبال تجربه زیادی دارد که تنها پوشاک دایی نمونه کوچک آن است، چنین خودروهایی را سوار نشود.
دیگر اسطوره فوتبال ایران هم مانند دایی از خودرو سر رشته زیادی دارد، البته برخلاف دایی او بنز باز نیست، بلکه ب‌ام‌و باز است، شاید مزاج متفاوت دایی و کریمی در فوتبال برای همه عیان باشد ولی این دو در خودرو بازی هم کاملا روبه‌روی یکدیگر هستند، ب‌ام‌و در مقابل بنز. اگر با علی کریمی هم کلام شوید از تاریخچه ب‌ام‌و به راحتی برایتان تعریف خواهد کرد و خصوصیت هر یک از مدل‌های قدیمی و جدید این شرکت آلمانی را شرح می‌دهد. خودش در مصاحبه با هفته‌نامه دنیای خودرو گفته است باید رک به شما بگویم که از ب‌ام‌و بهتر، خود ب‌ام‌و است تا زمانی که با ب‌ام‌و زندگی نکرده باشی، نمی‌توانید معنی این جمله من را درک کنید. او از سری سه تا سری هفت ب‌ام‌و را داشته است و به گفته خودش با تیونیگ‌های انجام گرفته روی این خودروها تا حدود 400 میلیون تومان را خرج خرید این خودروها کرده است. اگر از دایی و کریمی بگذریم به سلطان خودرو بازی می‌رسیم، این سلطان کسی نیست جز علی پروین شاید بسیاری گمان کنند علی پروین تنها در فوتبال، دستی بر آتش دارد ولی زمانی لوکس‌ترین خودروها از طریق بنگاه او وارد ایران می‌شد. شاید هیچ‌کس را در تاریخ فوتبال ایران نتوان مانند علی پروین ماشین باز دانست. او مدت‌ها بنگاه فروش ماشین داشت و زمانی‌که واردات خودرو ممنوع بود در نمایشگاهش خودروهای بنز و ب‌ام‌و را داشت که معلوم نبود چگونه سر از آن نمایشگاه در آورده‌اند.
فوتبالیست‌ها چقدر پول خودرو می‌دهند
فوتبالیست‌ها چقدر پول خرید خودرو و ماشین بازی می‌دهند، این سوال را به آسانی نمی‌توان پاسخ داد ولی قطعا فوتبالیست‌های ایرانی بیشتر از هنرپیشه‌ها که مانند فوتبالیست‌ها دستمزد‌های نجومی دارند، پول خود را صرف خرید خودرو و تقویت آن می‌کنند. شاید وقتی آنها بیش از 100 میلیون تومان سالانه خرج خرید خودرو می‌کنند، زیان سالانه 20 میلیون تومانی برای ماشین بازی برایشان چیز چندان زیادی نباشد.
در این میان فرهاد مجیدی بنز ML و انواع مدل‌های ب‌ام‌و را تجربه کرده، هاشمیان و جواد نکونام انواع مدل‌های بنز را رانده‌اند، کریم باقری هم از انواع مدل‌های بنز تا گران‌قیمت‌ترین مدل‌های ب‌ام‌و را داشته است. شاید در میان هنرپیشه‌ها کمتر کسی را بتوان مانند گلزار ماشین باز پیدا کرد اما در میان فوتبالیست‌ها به سختی می‌توان فردی را پیدا کرد که پول خود را صرف خرید خودرو و تغییر پیاپی آن نکند، شاید مهدی هاشمی‌نسب که مدتی بدون ماشین و تنها با آژانس به سر تمرین می‌رفت، از نوادر باشد. البته بگذریم که روی نیمکت، مربیانی مانند فیروز کریمی هستند که موتور سواری آن هم از نوع هوندا سی‌جی 125 را به هرچه خودرو سواری است، ترجیح می‌دهند.