<ul> <li> <div align="justify"><font size="2">سال‌ها در استقلال یا من بودم یا آقای اولیایی، سپس غریب آمد، نجف‌نژاد آمد و بعد از آن آشتیانی. درحال حاضر هفت هشت نفر هستیم که هر کدام برای خودمان یک سری افراد مورد اطمینان انتخاب کرده‌ایم. این تعویض مدیریت فوتبال را نابود می‌کند. ما باید یکپارچه باشیم. زمانی استقلال و پرسپولیس وقتی در آزادی بازی داشتند 80 هزار نفر به ورزشگاه می‌آمدند اکنون آن هواداران کجا هستند؟! به خاطر اینکه مردم ناراحت شده‌اند. مدیرعاملی استقلال و پرسپولیس پست کوچکی نیست که به هر کسی بدهیم، آن هم همه ساله. این مسئله تبعات دارد. مدیرعاملی یک باشگاه حداقل باید 5 سال سر کارش باشد. در همین باشگاه خارجی هستند تیم‌هایی که 10 سال است یک مدیر دارند. مدیرعاملی یک پست استراتژیک در باشگاه است. مثل این می‌ماند که هر 6 ماه یک رئیس جمهور عوض کنیم. این پست‌ها تعریف‌هایی دارد. بی دلیل نمی‌گویند که رئیس جمهور باید 4 سال حداقل کار کند. چون روی این مسائل مطالعه شده است. مدیرعاملی باشگاه هم حداقل باید 4 سال کار کند. <br> وقتی یک مدیریت ثبات پیدا کند اهرم‌هایش را جذب می‌کند. وقتی برای هواداران‌مان فراخوان زدیم، 85 هزار نفر برای یک مسابقه به استادیوم آمدند، چون کار کرده بودیم، ولی اینها نیاز به سازماندهی و برنامه‌ریزی دارد. ما قطره قطره مردم را جذب می‌کنیم، ولی وقتی مدیریت تعویض می‌شود، اینها از هم می‌پاشند و دوباره مدیر بعدی باید به فکر جذب نفرات باشد و تصور کنید چه زمانی را باید در این بین خرج کند. حتی زمانی که ضعیف‌ترین مدیرعامل را برای باشگاه استقلال انتخاب کردند، اعتقاد داشتم که باید به او فرصت بدهند. اسمی از او نمی‌برم، ولی مدام می‌گفتم باید 4 سال به او فرصت داد. این تجربه و تخصص ما است. این مسئله استراتژیک و تثبیت شده است. یک مدیر باید حداقل 4 سال در یک باشگاه بماند. نمونه آن باشگاه سپاهان و محمدرضا ساکت است. ایشان وقتی ثبات پیدا کرد، سپاهان نظامند شد. او تازه فرصت پیدا کرد که از کجا امکانات بگیرد. این مسئله در چند روز حل نمی‌شود. <br> <br> <br> </font></div> </li></ul>