استقلال با وجود پیروزی در گام آخر، از لیگ قهرمانان آسیا حذف شد تا به فاصله یک هفته بعد از از این‌که علی دایی بردن الاتحاد را تلخ‌ترین پیروزی عمر ورزشی خود نامید پرویز مظلومی هم مجبور به استفاده از همین عبارت شود.
اتفاقات بازی دیروز استقلال و النصر دقیقا همان اتفاقات بازی رفت دو تیم –منتها به شکل معکوس آن- بود. در بازی رفت استقلال پیش افتاد و النصر پیروز شد و دیروز النصر گل اول را زد و بعد شکست خورد. اما از میان این دو تیم که با نتایج کاملا مشابه یکدیگر را شکست داده‌اند النصر صعود کرد چون پاختاکور را با نتایج بهتری برده بود.
کارنامه استقلال با یک برد و یک باخت برابر النصر، همین نتیجه مقابل پاختاکور و دو تساوی مقابل السد –صدرنشین این گروه- کامل شد. هر دوی این تساوی‌ها در حالی به‌دست آمد که آبی‌ها ابتدا از حریف قطری پیش افتاده بودند اما موفق به حفظ این برتری نشدند. طعنه‌آمیز است که اگر همان برتری یک بر صفر در اولین بازی با گل دقیقه88 السد از دست نمی‌رفت الان استقلال به‌عنوان تیم اول گروه به دور یک‌هشتم صعود کرده بود.
در تورنمنت‌هایی مشابه لیگ قهرمانان آسیا، یک شروع خوب و مطمئن نقش بسیار مهم و تعیین‌کننده‌ای در موفقیت‌های بعدی یک تیم دارد. فراموش نمی‌کنیم که سال گذشته استقلال با مرفاوی اگرچه توفیق چشمگیری در جام‌های داخلی نداشت اما لیگ قهرمانان را در یکی از درخشان‌ترین روزهای بازیگری محمد محمدی با پیروزی در زمین الاهلی عربستان آغاز کرد و همین پیروزی زمینه‌ای شد برای ادامه موفقیت‌آمیز راه صعود آبی‌پوشان در این گروه. اتفاقی که امسال برای سپاهان رخ داد و این تیم بازی‌ها را با یک برد شیرین در عربستان شروع کرد.
این‌که سپاهان با وجود افت نتایج در دور برگشت و گرفتن تنها 4امتیاز از 3بازی در صدر گروه خود باقی می‌ماند با تکیه بر همان پیروزی باارزش روز اول محقق می‌شود، و این‌که استقلال با وجود پیروزی در گام آخر باید در خانه بماند و شاهد صعود رقیب شکست‌خورده باشد از تبعات همان شروع متزلزل در روز نخست است.
وقتی آبی‌ها از دو بازی اول لیگ قهرمانان فقط یک امتیاز گرفتند شاید امیدشان به این بود که «جوجه را آخر پاییز می‌شمارند.» و این البته ضرب‌المثل درستی است، اما از آن لحاظ! آخر پاییز وقت شمارش است؛ وقتی است که آنچه از اول پاییز جمع کرده‌ایم، تازه ارزش خود را نشان می‌دهد.